Η ακουστική του Stonehenge ενισχύει 10-20% τον ήχο των μουσικών οργάνων εντός του!

Του Γιώργου Λεκάκη

Ακουστικοί μηχανικοί με επί κεφαλής τον Trevor Cox του Πανεπιστημίου του Σάλφορντ / Salford εδημιούργησαν ένα πλήρες μοντέλο (κλίμακας 1:12) του Stonehenge με έναν τρισδιάστατο εκτυπωτή, βασισμένο σε ένα μοντέλο λογισμικού σχεδιασμού που υποστηρίζεται από την Historic England.

Εν συνεχεία, οι ερευνητές δοκίμασαν το αναδημιουργημένο μνημείο σε ένα εργαστήριο, όπως δοκιμάζονται τα μοντέλα αιθουσών για συναυλίες και όπερες.

Η μελέτη έδειξε ότι οι ισχυρές αντηχήσεις των οργάνων, όπως τα τύμπανα και τα lurs (αρχαία μουσικά όργανα, ένα είδος χάλκινων κεράτων, θα ενισχύονταν μεταξύ 10 και 20% εάν παίζονταν στο εσωτερικό ιερό του μνημείου! Το οποίο, ειρήσθω εν παρόδω γράφει ελληνικά και ίσως είναι και ελληνικής κατασκευής 

Αλλά αυτοί οι ήχοι θα ήταν λιγότερο «ακουστικοί» σε κάποιον εκτός του κύκλου, επρόσθεσε ο κ. Cox, ακόμη και χωρίς να έχει στέγη η δομή! 

«Με τόσες πέτρες που λείπουν ή εκτοπίσθηκαν, η σύγχρονη ακουστική του Στόουνχεντζ είναι πολύ διαφορετική από αυτήν της προϊστορίας», εξήγησε.

ΠΗΓΗ: Trevor J. Cox, Bruno M. Fazenda, Susan E. Greaney «Using scale modelling to assess the prehistoric acoustics of Stonehenge», στο Journal of Archaeological Science, 23.8.2020, volume 122, October 2020, DOI 105218, και Independent. 

Highlights

• First application of acoustic scale modelling to prehistoric stone circles.

• A 1:12 acoustic scale model of Stonehenge was constructed and measured.

• Applying Architectural Acoustics methods and knowledge for prehistoric archaeology.

• Offers novel insight into how speech and musical sounds were altered by the acoustics of Stonehenge.

Abstract 

With social rituals usually involving sound, an archaeological understanding of a site requires the acoustics to be assessed. This paper demonstrates how this can be done with acoustic scale models. Scale modelling is an established method in architectural acoustics, but it has not previously been applied to prehistoric monuments. The Stonehenge model described here allows the acoustics in the Late Neolithic and early Bronze Age to be quantified and the effects on musical sounds and speech to be inferred. It was found that the stone reflections create an average mid-frequency reverberation time of (0.64 ± 0.03) seconds and an amplification of (4.3 ± 0.9) dB for speech. The model has a more accurate representation of the prehistoric geometry, giving a reverberation time that is significantly greater than that measured in the current ruin and a full-size concrete replica at Maryhill, USA. The amplification could have aided speech communication and the reverberation improved musical sounds. How Stonehenge was used is much debated, but these results show that sounds were improved within the circle compared to outside. Stonehenge had different configurations, especially in terms of the positions of the bluestones. However, this made inaudible changes to the acoustics, suggesting sound is unlikely to be the underlying motivation for the various arrangements.

arxeion-politismou.gr