Amfipoli News: Οι πολυεθνικές τσακίζουν τον τόπο μας και τη παραγωγή μας - Η πικρή ιστορία της ελληνικής ζάχαρης - Το μεθοδικό κλείσιμο μιας υγιούς εταιρίας

Δευτέρα 5 Οκτωβρίου 2020

Οι πολυεθνικές τσακίζουν τον τόπο μας και τη παραγωγή μας - Η πικρή ιστορία της ελληνικής ζάχαρης - Το μεθοδικό κλείσιμο μιας υγιούς εταιρίας



Οι πολυεθνικές τσακίζουν τον τόπο μας και τη παραγωγή μας.

Πότε θα το καταλάβουμε, πότε θα αναλάβουμε την παραγωγή μας, πότε θα διοικήσουμε τον τόπο μας.

Αφού είχαμε μια υγειής παραγωγή ζάχαρης όπου μπορούσαμε να καλύπτουμε και τις βαλκανικές χώρες γιατί κλείσαμε την παραγωγή μας.

Γιατί πρέπει να αγοράζουμε ζάχαρη από τη γερμανία ενώ έχουμε καλύτερη ποιότητα.

Πρέπει να σταματίσει το διαίρε και βασίλευε να ενωθούμε σαν λαός και να πάρουμε πίσω την ταυτότητα μας πριν γίνουμε τελείως σερβιτόροι των οικονομικών δολοφόνων του τόπου μας

Η πικρή ιστορία της ελληνικής ζάχαρης

"Πίκρα" ένιωθαν οι Βορειοευρωπαίοι εταίροι μας από τη ζάχαρη της Ελλάδας. Και για το λόγο αυτό εκείνοι μεθόδευσαν στις Βρυξέλλες την εντολή «κλείστε τα εργοστάσια ζάχαρης στην Ελλάδα». Και πώς θα μπορούσε να γίνει κάτι τέτοιο χωρίς... να "καρφώνονται"; Μα, ως συνήθως... με μια ντιρεκτίβα. Και αυτή η ντιρεκτίβα εκδόθηκε το 2006, την αποδέχτηκε η τότε κυβέρνηση της Ν.Δ. με υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης τον Ευάγγελο Μπασιάκο και έμελλε να εφαρμοστεί σταδιακά μέχρι και τα μέσα του 2014, οπότε και έκλεισαν συνολικά τα τέσσερα από τα πέντε εργοστάσια που είχαμε στη χώρα μας.

Κι εκεί που υπερκαλύπταμε τις ανάγκες μας και κάναμε και εξαγωγές στις άλλες βαλκανικές χώρες, αρχίσαμε να εισάγουμε ολοένα και μεγαλύτερο μέρος, γιατί... έτσι ήθελαν οι Γερμανοί και γενικότερα οι βόρειες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης!

Επιστημονικά στοιχεία για την εμπλοκή της Γερμανίας στην υπόθεση αυτή αποκαλύπτει στη "Νέα Κρήτη" σήμερα ο πρώην ερευνητής Αμπέλου του ΕΘΙΑΓΕ Βαγγέλης Βαρδάκης. Ο γνωστός γεωπόνος λέει στην εφημερίδα μας ότι «η ελληνική παραγωγή υπερέχει από άποψη ποιότητας και από άποψη παραγωγικότητας σε σχέση με την παραγωγή των Γερμανών. Και αυτό διότι οι εδαφοκλιματικές συνθήκες στην Ελλάδα ευνοούν την καλλιέργεια των ζαχαρότευτλων, με μια παραγωγικότητα που είναι 5,5 με 6 τόνους το στρέμμα στη χώρα μας, ενώ στη Γερμανία είναι 3,5 τόνοι το στρέμμα. Και με μια περιεκτικότητα σε ζάχαρη στο ζαχαρότευτλο που είναι 17% στην Ελλάδα και 13% στη Γερμανία»...

Έτσι, τα στοιχεία αυτά έκαναν την Ελλάδα να έχει πολύ πιο ευνοϊκές συνθήκες για την παραγωγή της ζάχαρης σε σχέση τόσο με τους Γερμανούς όσο και με τις άλλες δυτικοευρωπαϊκές χώρες, που δεν έβλεπαν με καθόλου... "γλυκό" τρόπο την ελληνική παραγωγή.

Το μεθοδικό κλείσιμο μιας υγιούς εταιρίας

Με μια σωρεία αποφάσεων από το 2006 έως και σήμερα, η Ελληνική Βιομηχανία Ζάχαρης έφτασε από μια υγιής και κερδοφόρα επιχείρηση που κάλυπτε τις ανάγκες Ελλάδας και Βαλκανίων σε ζάχαρη, να καταντήσει μια πτωχευμένη εταιρία που οδεύει προς την κάλαθο των αχρήστων.

Η Ελληνική Βιομηχανία Ζάχαρης είναι ένα μόνο παράδειγμα εταιρίας που εξωθείται στον εργασιακό Μεσαίωνα και την ανέχεια με μεθοδικές κινήσεις, ώστε να καταντήσει έρμαιο των ξένων επενδυτών. Την ίδια στιγμή οι κυβερνώντες διατείνονται την πλασματική ανάπτυξη μιας Ελλάδας που παραπαίει.



Διαβάστε επίσης:



Δεν υπάρχουν σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου