Αχάριστη ευγνωμοσύνη
Το πόσο ανακουφίστηκα που τα κομμωτήρια άνοιξαν όχι μόνο για τα μαλλιά αλλά και για τα νύχια... «Γαλλικό», «ημιμόνιμο», όλα είναι απαραίτητα για τον εορτασμό των Xmas! Χαλάλι που θα έρθουμε τετ α τετ ή τετ α πια με την αισθητικό μας.
Θείες μέρες έρχονται και πολύ σωστά στα δελτία ειδήσεων ακούμε καθημερινά για το μείζον θέμα του παραδοσιακού ελληνικού «ρεβεγιόν». Και ευτυχώς που το «κλικ αγουαίη» συνδυάστηκε με το «ντράιβ θρου», διότι σαν τους προγόνους μας, τους Κλέφτες, καβάλα πάμ’ στα εμπορικά, καβάλα σπαταλάμε.
Τι ήξερε ο Ξενοφών, ένας «αντιπαραγωγικός» στρατιωτικός αυτός, που έλεγε ότι την αχαριστία ακολουθεί η αναισχυντία; Εμείς έμπλεοι ευγνωμοσύνης θα ευχαριστήσουμε τον Πανάγαθο με μαλλιά, νύχια και στομάχια γεμιστά. Γινόμαστε και μεις -άγιες μέρες που έρχονται- μια πιο εξελιγμένη έκδοση της «παραδοσιακής» μας γαλοπούλας με τη γέμιση.
Και, ενώ λένε κάποιοι κινδυνολόγοι ότι πεθαίνει κόσμος, ανάπηροι μένουν χωρίς υποστήριξη, άρρωστοι χωρίς βοήθεια, ηλικιωμένοι χωρίς παρέα, εμείς αγωνιζόμαστε για την ανάνηψη μιας παραγωγικής και καθόλου καταναλωτικής οικονομίας.
Μοιράζουμε, όπως Αυτός θα ήθελε, τα λεφτά μας χωρίς να χάνουμε χρόνο -που είναι χρήμα- σε παρωχημένες τελετές και μαγγανείες στους ναούς. Μέγα σφάλμα της κυβέρνησης που αύξησε τον αριθμό των προληπτικών στις εκκλησίες.
Εμείς, ως πιο εκσυγχρονισμένοι και απελευθερωμένοι, αποφεύγουμε την προσκύνηση στον Θεό. Τα ξεπερασμένα «ἐπί γῆς εἰρήνη» και «ἐν ἀνθρώποις ευδοκία» έχουμε περιορίσει στη φάτνη, αν υπάρχει κι αυτή, στο κάτω μέρος του μεταμοντέρνας κομμωτηριακής αισθητικής χριστουγεννιάτικου δέντρου μας.
Και το «Δόξα τῷ Θεῷ» θυμόμαστε ευγνώμονες, εφόσον όλα μας πάνε καλά. Μόλις κάτι από τα απολύτως περιττά μας λείψει, αρχίζουμε τη βλάσφημη γκρίνια. Δικαίως, διότι το περιττό, όπως έλεγε ένας σοφός, είναι απόλυτα αναγκαίο και, τέλος πάντων, είναι δείγμα υψηλού πολιτισμού να απολαμβάνουμε τα περιττά και να μην κυνηγάμε μόνο τα αναγκαία.
Δεν είναι λοιπόν αχαριστία, αλλά πρόοδος. Έλεγε άλλωστε ένας άλλος σοφός να απολαμβάνουμε ό,τι έχουμε και να επιδιώκουμε τα καλύτερα. Εμείς έχουμε υγεία, λεφτά, συντροφιά, γιατί να μη θέλουμε και «ρεβεγιόν»;
Δεν είναι αχαριστία κι ας μας ρωτά ο μακαρίτης ο Χριστιανόπουλος:
«κοκκινίσατε ἄραγε γιὰ τὴν τόση εὐτυχία σας,
ἔστω καὶ μία φορά;
Εἴπατε νὰ κρατήσετε ἑνὸς λεπτοῦ σιγή
γιὰ τοὺς ἀπεγνωσμένους;».
Οι δυστυχισμένοι και οι απεγνωσμένοι δεν ταιριάζουν στο χαρούμενο κλίμα των «εορτών».
Ας τους κάνουμε αγουαίη με ένα κλικ και ας ντραϊβάρουμε θρου Xmas πιο στρουμπουλοί, πιο χαρούμενοι, αφού περάσαμε και φέτος με αναισχυντία το ράπιντ τεστ της ευζωίας.
Γιάννης Σ. Καργάκος
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου