Διαβάζοντας… Όμηρο στην Μουσική Παράδοση της Αίγινας Τα σημάδια αναγνωρίσεως - του Γ. Πανταζή

Του μουσικού Γιάννη Πανταζή

 

O  Αριστοτέλης Ποιητική (1452a-1452b) ,μας αφηγείται ότι αναγνώριση ονομάζεται η μετάβαση από την άγνοια στην γνώση ως προς την ταυτότητα:

- ενός (το ένα πρόσωπο  γνωρίζει και το άλλο δεν γνωρίζει, οπότε έχουμε απλή αναγνώριση) ή

- περισσοτέρων (αμφότερα τα πρόσωπα δεν γνωρίζουν την ταυτότητα αμφοτέρων, άρα  έχουμε  διπλή αναγνώριση) προσώπων τη θεωρεί βασικό στοιχείο της και θεωρεί πώς μπορεί να επιτευχθεί με μια ιδιότυπη λογοτεχνική τετρακτύ:

- με σημάδια (τα πρόσωπα αποδεικνύουν την ταυτότητα τους αναφέροντας σημάδια που μόνο εκείνα θα μπορούσαν να γνωρίζουν).

- με ανάμνηση (οι αναμνήσεις που εκφράζουν τα πρόσωπα είναι δηλωτικές της ταυτότητάς τους).

- με συλλογισμό (τα πρόσωπα συλλογίζονται τα τεκταινόμενα στην πλοκή του μύθου και από τα συμπεράσματα που εξάγουν από τους συλλογισμούς αυτούς αναγνωρίζουν κάποιον)·   

    

Η «Οδύσσεια» αποτελεί το πρώτο αφήγημα της κατηγορίας «επιστροφή του ξενιτεμένου» και πολλαπλών αναγνωρίσεων. Ως την τελική αναγνώριση από την Φρόνιμη Ψυχή.

Αίγινα, η τρίγωνος νήσος.

Αναγνώριση

Η Δια Νου Άνωθεν Γαίας Αιώρηση.

Διαβάζοντας τον Όμηρο στην μουσική παράδοση της Αίγινας:

 

Ξημέρωσε η ανατολή και χάραξε η δύση,

παίρνει κι ο νιος το μαύρο του, πάει να τον ποτίσει.

Στο δρόμο όπου πήγαινε Θεόν παρακαλούσε:

- Αχ Θεέ μου να την έβρισκα,

να την εύρισκα τήν αγαπώ στη βρύση,

να τσ' έδινα να μου 'πλενε και να μη με γνωρίσει.

Έτσι που παρακάλεσε, έτσι πηγαίν' τη βρίσκει,

Αχ, σαράντα τάσια έσυρε, στα μάτια δεν την είδε

κι απάνω στα σαράντα δυο τη βλέπει δακρυσμένη.

- Kόρη μου ποιος σε βούρκωσε και είσαι δακρυσμένη;

- Αχ, έχω άντρα στην ξενιτιά τώρα δώδεκα χρόνια,

ακόμα δυο τον καρτερώ και τρεις τον απαντέχω.

- Kόρη εγώ 'μαι ο άντρας σου, εγώ 'μαι κι ο καλός σου.

- Αχ, αν είσαι συ ο άντρας μου, αν είσαι κι ο καλός μου,

πες μου σημάδια του σπιτιού κι έτσι να σε πιστέψω.

- Έχεις δεντρί στην πόρτα σου και κλήμα στην αυλή σου.

- Αχ, περαστικός επέρασες, τα είδες και τα ξέρεις.

Αν είσαι συ ο άντρας μου, αν είσαι κι ο καλός μου,

πες μου σημάδια του κορμιού κι έτσι να σε πιστέψω.

- Οχ, έχεις ελιά στο πόδι σου κι ελιά στην αμουσχάλη,

καταμεσής στο στήθος σου τ' άστρι και το φεγγάρι.

- Οχ, τότε εσύ 'σαι ο άντρας μου εσύ 'σαι ο καλός μου! (*)

(*) Πηγή: Παρασκευή Γ. Κανελλάτου 

ΠΗΓΗ: ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ