Έρωτας και Ψυχή 2ος αι. π.Χ. Μεγάλη Ελλάδα
Θυγατέρα βασιλιά η πανέμορφη Ψυχή αμελούσε τις οφειλόμενες τιμές στην Αφροδίτη. Η θεά έστειλε τον γιο της να την τιμωρήσει, βλέποντας την όμως ο Έρωτας πληγώθηκε με το δικό του βέλος, πεθύμησε την κόρη και παράκουσε την μάνα του... Οι αδερφές της Ψυχής παντρεύτηκαν, αλλά για αυτήν ο χρησμός ήταν αμφίσημος... έπρεπε να δοθεί σε ον αθάνατο και τρομερό.
Οι γονείς την έστειλαν νεκροστολισμένη να συναντήσει τη μοίρα της... Η Ψυχή βρέθηκε σε μαγικό παλάτι να σμίγει στο σκοτάδι με έναν άγνωστο. Η τρυφερότητα μαλάκωνε τον φόβο της, ορκίστηκε όμως ότι δεν θα επιχειρούσε ποτέ να δει τον μυστηριώδη σύντροφό της...
Ο καιρός περνούσε, η Ψυχή έμεινε έγκυος και οι αδερφές της ήρθαν να την δουν. Ζήλεψαν το παλάτι και την ηρεμία της και της έβαλαν λόγια για το σκοτεινό τέρας που θε σκότωνε και αυτήν και το παιδί της... Έτσι έπαψε να εμπιστεύεται τον σύντροφο της κλίνης της και, όταν εκείνος αποκοιμήθηκε, άναψε το λυχνάρι, τον είδε και λαβώθηκε αγιάτρευτα από τη σαϊτα του... Μια σταγόνα λάδι τινάχτηκε και έκαψε τον κοιμισμένο. Ο Έρωτας ξύπνησε, θύμωσε με την έλλειψη εμπιστοσύνης της αγαπημένης του και πέταξε μακριά.
Δεσμοφύλακές της έγιναν τώρα η Αγωνία και η Θλίψη... Μαστιγωμένη από αυτές, η Ψυχή όργωσε τον κόσμο και περασε του λιναριού τα πάθη, αναζητώντας τον Έρωτα. Ύστατη δοκιμάσια η κάθοδος στον Άδη. Η Δέσποινα των νεκρών λυπήθηκε την βασανισμένη Ψυχή, της έδωσε την μυστική πυξίδα, δώρο εξιλέωσης για την Αφροδίτη, και την άφησε να επιστρέψει στο φως...
Εκείνη, με την ελπίδα να αποκτήσει αιώνια ομορφιά, και έτσι να ξανακερδίσει τον αγαπημένο της, άνοιξε την πυξίδα της θεάς και βρήκε τον αιώνιο ύπνο... Ο Έρωτας επέστρεψε, με το φιλί του ξύπνησε την κοιμισμένη και ο Δίας, συγκινημένος από τα βάσανα της χάρισε στην Ψυχή αθανασία... Και έτσι η Ψυχή και ο Έρωτας έσμιξαν επί τέλους στον ουρανό. Καρπός της ένωσής τους είναι η Ηδονή...
Αυτή είναι ίσως η πιο αγαπημένη ιστορία της Ελληνιστικής Οικουμένης, μια ιστορία που μας παραδίδει στην πληρέστερη εκδοχή της ο συναρπαστικός Απουλλήϊος στον "χρυσό γάιδαρο" του, μια ιστορία που έδωσε έμπνευση σε ποιητές και καλλιτέχνες και έζησε στην μνήμη των λαών της καθ΄ ημάς Ανατολής και όχι μόνον...
Στην έρημο της Αραβίας ο Qays ibn al-Mullawah ερωτεύεται την ξαδέρφη του και συντρόφισσα των παιχνιδιών Layla al-Aamiriya. Τα δυο παιδιά μεγαλώνουν, το αγόρι γίνεται ποιητής για την αγάπη του, ένας 'Majnun' , ΄τρελλός του έρωτα', όμως ο πατέρας της αρνειται να τον δεχτεί για γαμπρό και παντρεύει την Layla με έναν άλλο. Ο Majnun καταφεύγει στην έρημο, όπου ζει με τα αγρίμια υμνωντας τον έρωτά του... Η Layla αρνείται τον άντρα της και παραμένει αγνή, πιστή στον αγαπημένο της... Οι δυο εραστές λιώνουν από τον πόνο του χωρισμού και πεθαίνουν χωρίς να καταφέρουν να σμίξουν. Θάβονται όμως ό ένας πλάι στον άλλο, τα δέντρα που φυτρώνουν στους τάφους τους αγκαλιάζονται και οι ψυχές του σμίγουν στον Παράδεισο....
Η Σεχραζάτ αφηγείται την θλιβερή ιστορία τους στον χαλίφη της και ο μεγάλος Πέρσης ποιητής Nizami Ganjavi (περ. 1141–1209) τους κάνει ήρωες ενός έπους... Ποιητές, καλλιτέχνες και παραμυθάδες διηγούνται χιλιάδες φορές την ιστορία της μοναδικής αγάπης τους που αντλεί από αρχαίες ρίζες...
Πίσω από την αιώνια αναζήτηση της Ψυχής, βρίσκεται η συναρπαστική αφήγηση της σοφής ιέρειας Διοτίμας για τον Έρωτα, τον γιο του Πόρου και της Πενίας που, άσχημος αυτός, λαχταρά να σμίξει με την ομορφιά... Ο "τόκος ἐν καλῷ καὶ κατὰ τὸ σῶμα καὶ κατὰ τὴν ψυχήν" (Πλ. Συμπ.206b) που κινεί το νήμα της Πλατωνικής θέωσης και μέσα από την νεοπλατωνική διδασκαλία βρίσκει γοητευτική συνέχεια στην αέναη αναζήτηση του "Αγαπημένου" στον κόσμο των Sufi....
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου