Εκνευρισμός λέβελ 2843627: Εκείνη η πράσινη κουκκίδα που δε λέει με τίποτα να σβήσει παρ’ ότι ο χρήστης της πριν λίγο σε καληνύχτισε, δηλώνοντας τρομερά εξαντλημένος και έχοντας τεράστια ανάγκη να βρεθεί μέσα στην αγκαλιά του αγαπητού, σε όλους μας, Μορφέα. Το μυαλό σου στροφάρει με ταχύτητες φωτός, αρκετά επικίνδυνες. Διαολίζεσαι, γιατί τι λόγο μπορεί να έχει ώστε να σου πει ψέματα; Μήπως να σ’ έχει βαρεθεί κι έμμεσα σου στέλνει το μήνυμα; Το αποκλείεις. Δεν είναι τέτοιος τύπος. Αν κάτι τέτοιο ίσχυε θα σού μιλούσε ντόμπρα και σταράτα. «Δε γουστάρω άλλο, ας χωρίσουμε τα τσανάκια μας» έτσι, καθαρά και ξάστερα.
Στη λίστα των ενεργών χρηστών μοστράρει ακόμη το όνομά του. Τα λεπτά περνούν κι εσύ όλο και φουντώνεις. Βγαίνεις από τη συνομιλία σας και ύστερα από λίγη ώρα ξαναμπαίνεις· η πράσινη κουκκίδα ακόμη δεσπόζει στη θέση της. Τσεκάρεις μήπως κι ο χρήστης πληκτρολογεί. Σιγή ιχθύος και τα νεύρα σου είναι πλέον τσατάλια. Δικαίως, βέβαια. Δε σε κατηγορώ. Με νύχια και με δόντια κρατιέσαι να μη στείλεις κανένα καντήλι. Βλέπεις, δε θέλεις να φανείς «λίγος» μπροστά στον άλλον κι ας σε γράφει επιδεικτικά, εσύ οφείλεις να σταθείς στο ύψος σου. Μια λογική εξήγηση, δεν μπορεί, θα υπάρχει.
Πριν πετάξεις το κινητό σου έξω από το παράθυρό σου και κλαις για χάρη της τσεπούλας σου που θα χρειαστεί να αδειάσει για να αποκατασταθεί η οποιαδήποτε ζημιά, θέλω να με ακούσεις προσεκτικά. Υπάρχουν άνθρωποι εκεί έξω -κι είναι πολλοί- οι οποίοι χρειάζονται λίγο χρόνο για τον εαυτό τους πριν κλείσουν τα γλυκά ματάκια τους κι αφεθούν στη μαγεία των ονείρων τους. Για παράδειγμα, μιας που ανήκω σε αυτή την κατηγορία ανθρώπων, εγώ δεν μπορώ να κοιμηθώ αν δε χαζέψω για καμία ωρίτσα αστεία βιντεάκια με σκυλάκια ή γατάκια και με φάρσες στο γιουτιούμπι, να ανεβεί λιγάκι η διάθεσή μου, που από την πίεση και το άγχος των υποχρεώσεων που τρέχουν, έχει αγγίξει τα τάρταρα. Όσο παράξενο κι αν σού φαίνεται, εγώ μ’ αυτόν τον τρόπο χαλαρώνω. Κι είναι κι άλλοι, πολλοί, που χρειάζονται αυτήν την αποσυμφόρηση λίγο πριν τον ύπνο, χωρίς να πρέπει να ανταλλάσσουν παράλληλα μηνύματα.
Κάποιοι άλλοι συνηθίζουν να χαζεύουν φωτογραφίες, ή γενικότερα ενδιαφέροντα προφίλ ανθρώπων στα σόσιαλ μίντια. Σ’ αυτή την περίπτωση η παρουσία τους γίνεται απολύτως αντιληπτή καθώς συνηθίζεται να τούς ξεφεύγουν, δεξιά κι αριστερά, λάικ, καρδούλες και φόλλοου προκαλώντας την εκτόξευση αίματος προς τον εγκέφαλό σου. Θέλεις να μας πεις, τώρα δηλαδή, ότι εσύ δεν έχεις πέσει στην παγίδα αυτή ποτέ σου; Μόλις ακουμπάς το κεφαλάκι σου στο μαξιλάρι, τα ματάκια σου κλείνουν, τόσο τυχερός είσαι!
Ορισμένοι, πάλι, επιλέγουν τη συγκεκριμένη αυτή και κρίσιμη ώρα για να μορφωθούν. Θα διαβάσουν ψυχολογικά άρθρα, θα δουν βίντεο σχετικά με τη φύση, την άγρια ζωή, τα παγκόσμια νέα. Θα δουν μία ταινία ή ένα επεισόδιο από την αγαπημένη τους σειρά μέχρι τα βλέφαρά τους να παραπονεθούν και να ρίξουν αυλαία. Κι όχι, λοιπόν, δεν τούς πάει το μυαλό πως εσύ θα αντιληφθείς τη μικρή «παρασπονδία» τους και θα παρεξηγηθείς. Εξάλλου, δε διαπράττουν έγκλημα. Λίγο χρόνο ξεκλέβουν, παίρνοντας τις απαραίτητες αποστάσεις από όλους κι από όλα, για τον εαυτό τους και την ψυχαγωγία τους.
Φυσικά, υπάρχει ο κίνδυνος όλη αυτή η κρυφή δραστηριότητά τους να φτάσει ως το ξημέρωμα σε χρόνο dt. Άντε μετά να βρει τρόπο ο άνθρωπος να τά μπαλώσει. Η φαντασία σου θα οργιάζει και η δυσπιστία σου θα αγγίξει τα όρια της παράνοιας. Κι αν δεν έχεις υποπέσει ποτέ σου στα δίχτυα αυτής της παγίδας πες μας το μυστικό σου, για να μην κλονίζουμε πια άδικα το νευρικό σου σύστημα και σε κρατάμε ξάγρυπνο τα βράδια με χιλιάδες ερωτήματα να στροβιλίζονται στο μυαλουδάκι σου.
Είναι τρομερά εκνευριστικό την ώρα που παρακολουθείς κάτι ενδιαφέρον να ξεπετάγονται στην οθόνη σου από το πουθενά παραθυράκια συνομιλιών και να ηχούν αδιάκοπα ενοχλητικά «γκλινκ!». Το ξέρεις και το ξέρω. Και ναι, είπαμε καληνύχτα. Ναι, είπαμε όνειρα γλυκά, όνειρα ξεκούραστα, όνειρα πονηρά. Όμως, τελικά, βάλαμε για κάποια ωρίτσα οδοντογλυφίδες στα μάτια μας και μείναμε να ψαχουλεύουμε στο διαδίκτυο όλα όσα μάς προσφέρουν γέλιο, χαμόγελο και γνώση. Δεν το κάναμε επίτηδες.
Θα ήταν προτιμότερο να έμενε δήθεν ενεργός στη στιγμή και να σε αγνοούσε γιατί θα είχε στραμμένο το ενδιαφέρον του κάπου άλλου; Για σκέψου το λιγάκι. Εγώ πάντως, όσο κι αν καταλαβαίνω τη δυσαρέσκειά σου, του δίνω δίκιο. Εξάλλου είτε έτσι είτε αλλιώς, το παράπονο παραμένει. Κάνε τα στραβά μάτια την επόμενη φορά και μην το παίρνεις κατάκαρδα. Ενδιαφέρεται, αλλά χρωστάει λίγες στιγμές ξεγνοιασιάς όπως εκείνος επιθυμεί να προσφέρει στον εαυτό του.
Συντάκτης: Λαμπρινή Νταβέλη
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου