"Όταν επιστρέψουν οι τουρίστες για να ενισχύσουν την "βαριά βιομηχανία της χώρας" δεν θα υπάρχουν πια ξεναγοί"
Με λένε Κατερίνα, είμαι 40 χρονών και είμαι ξεναγός. Από όταν ήμουν 16, ήταν αυτό το όνειρό μου: να γίνω ξεναγός. Τα κατάφερα γύρω στα 30 τελικά. Τώρα, όμως, μάλλον πρέπει να βρω καινούργιο όνειρο. Η πανδημία, οι καραντίνες, το κλείσιμο του τουρισμού μου έχει στερήσει όχι μόνο την αγαπημένη μου δουλειά, αλλά και κάθε μέσο βιοπορισμού.
Βλέπετε, εμείς οι ξεναγοί δουλεύουμε για να ζήσουμε, δεν το κάνουμε από χόμπι, όπως η Έλενα Ναθαναήλ στο «Επιχείρησις Απόλλων». Και δουλεύουμε και πολύ σκληρά. Ξυπνάμε αχάραγα, τρέχουμε να προλάβουμε καράβια και λεωφορεία, κυνηγάμε και νταντεύουμε ανθρώπους όλων των ηλικιών και των ειδών, προσέχουμε για ατυχήματα, κλοπές, προσέχουμε μη χάσουμε κανέναν, μην πάθει κανείς ηλίαση, ενώ ταυτόχρονα μιλάμε, προσπαθούμε να θυμηθούμε αυτά που θέλουμε να πούμε, προσπαθούμε να μη χάσουμε τον ειρμό μας και να απαντήσουμε σε ερωτήσεις συνήθως άσχετες.
Πρέπει να ξέρουμε που βρίσκονται όλες οι τουαλέτες της Ελλάδας, πρέπει να είμαστε πάντα ακριβείς, ευχάριστοι, αστείοι, πληροφορημένοι, σύντομοι, περιεκτικοί. Κι όλα αυτά σε μια άλλη γλώσσα από τη δική μας. Κι όλα αυτά το καλοκαιράκι, την ώρα που οι φίλοι μας πίνουν μπύρες και κοκτέιλ στην παραλία. Κι όλα αυτά σε θερμοκρασίες ακραίες μερικές φορές. Είναι δύσκολη δουλειά το ξεναγηλίκι. Αλλά είναι τόσο ενδιαφέρουσα που δύσκολα δεν την αγαπάς.
Τώρα, ωστόσο, εγώ προσωπικά, λόγω και της εγκυμοσύνης μου, έχω να δουλέψω συνολικά ενάμισι χρόνο. Αλλά και οι υπόλοιποι συνάδελφοί μου, που δεν περίμεναν παιδί, έχουν να δουλέψουν πάνω από ένα χρόνο. Λόγω της πανδημίας, φυσικά. Τα πάντα είναι κλειστά, τουρίστες, πολύ απλά, δεν υπάρχουν. Και να υπήρχαν, δεν θα μπορούσαν να ξεναγηθούν πουθενά, καθώς μουσεία και αρχαιολογικοί χώροι είναι κλειστοί.
Οι ξεναγοί είμαστε ανάμεσα στους κλάδους που επλήγησαν περισσότερο από την πανδημία και τις καραντίνες. Δεν είμαστε πολλοί, γύρω στους 3000 είμαστε οι επαγγελματίες διπλωματούχοι ξεναγοί που βιοποριζόμαστε από αυτό το επάγγελμα.
Ωστόσο, υπάρχουμε, έχουμε ονόματα, ζωές, οικογένειες, δάνεια, νοίκια, υποχρεώσεις, κλπ. Όταν ξεκίνησε όλο αυτό, οι κλάδοι που επλήγησαν στηρίχθηκαν με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο. Οι ξεναγοί περιμένουμε άδικα. Από το Μάρτιο του 2020 ως σήμερα έχουμε πάρει συνολικά 1860 ευρώ, δηλαδή περίπου 180 ευρώ το μήνα.
Πέρυσι δε δούλεψε κανένας ξεναγός, και προβλέπεται το ίδιο και για φέτος. Δεν υπάρχει καμία πρόβλεψη για σταθερή στήριξη των ξεναγών. Ακόμα και το έκτακτο βοήθημα που παίρνουμε το χειμώνα από τον ΟΑΕΔ ως εποχικά εργαζόμενοι καθυστερεί χαρακτηριστικά, ποτέ δεν το παίρνουμε πριν από το Φεβρουάριο.
Σκεφτείτε, λοιπόν, το εξής: η δουλειά μας έχει πληγεί ανεπανόρθωτα, οι προοπτικές είναι μελανές και για την ερχόμενη σεζόν, είμαστε ήδη επί ένα χρόνο σχεδόν με εισόδημα 180 ευρώ το μήνα και η κυβέρνηση αγοράζει αγρούς. Καμία εξαγγελία, καμία δράση. Οι εκπρόσωποί μας, και όχι μόνο, τρέχουν από κανάλι σε κανάλι κι από ραδιόφωνο σε εφημερίδα.
Κι όταν λέω στους φίλους μου ότι οι ξεναγοί δεν έχουμε πάρει τίποτα, με κοιτούν με έκπληξη. Κανείς δεν έχει ιδέα. Έχω συναδέλφους που έχουν οικογένεια και είναι και οι δύο ξεναγοί. Έχω συναδέλφους που δούλευαν σε νησιά και διατηρούν σπίτια με την ελπίδα ότι θα μπορέσουν να πάνε. Όλοι αυτοί πως άραγε θα επιβιώσουν;
Και αναρωτιέμαι πως άραγε θα επιβιώσουμε, όχι μόνο για να ζήσουμε και να πληρώσουμε τους λογαριασμούς, αλλά και για να συνεχίσουμε την πολύ σημαντική δουλειά μας. Τα 31 εκατομμύρια τουρίστες που επισκέφτηκαν την Ελλάδα το 2019 και όλα τα εκατομμύρια γενικώς των τουριστών που επισκέπτονται την Ελλάδα, τον ξεναγό τους είδαν, αυτόν γνώρισαν από τη χώρα μας, αυτόν άκουσαν κι από αυτόν έμαθαν, με αυτόν γέλασαν και αυτόν ταύτισαν τη χώρα μας.
Δεν το λέω με έπαρση, αλλά όπως όλοι οι εργαζόμενοι στον τουρισμό, έτσι κι εμείς οι ξεναγοί δουλεύουμε σκληρά για να καυχιούνται οι διάφοροι πολιτικοί για τη «βαριά βιομηχανία της χώρας» και μας είναι τώρα πολύ βαρύ, σχεδόν όσο και η βιομηχανία, που κανείς δε μας ξέρει, κανείς δε μας υπολογίζει, κανείς δε μας στηρίζει.
Αν δεν έχουμε βοήθεια άμεσα, πολλοί από εμάς θα πρέπει να βρούμε άλλες δουλειές. Κι όταν επιστρέψουν οι τουρίστες, γιατί πάντα επιστρέφουν, δε θα υπάρχουν ξεναγοί για να τους γοητεύσουν.
ampa.lifo.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου