Ο Δημήτρης Λαδόπουλος έφτασε για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά, τον Ιανουάριο του 2021, στον διαδικτυακό τελικό του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος Puzzle Battle που διοργανώνεται από το chess.com.
Το παιχνίδι αυτό έχει να κάνει κυρίως με σκακιστικές τακτικές και ταχύτητα στη σκέψη, αφού σε κάθε γύρο διάρκειας μόλις τριών λεπτών, ο διαγωνιζόμενος καλείται να λύσει όσο περισσότερα σκακιστικά προβλήματα μπορεί, με έναν αντίπαλο τη φορά. Στην ουσία, όμως, ανταγωνίζεται τον εαυτό του.
Στη διοργάνωση συμμετέχουν Grandmasters από όλο τον κόσμο, όπως ο Αμερικανός Hikaru Nakamura, που είχε φτάσει να είναι ο δεύτερος καλύτερος σκακιστής παγκοσμίως πριν λίγα χρόνια και ο Jeffrey Xiong που το 2020 κατέκτησε τη δεύτερη θέση στο σκακιστικό πρωτάθλημα των ΗΠΑ. Ο Δημήτρης Λαδόπουλος ξεπέρασε τον Nakamura σε βαθμολογία, ενώ διασταύρωσε τα ξίφη του με τον Jeffrey Xiong και τον κέρδισε. Το απόλυτο underdog κατέκτησε το 2020 και το 2021 τη δεύτερη θέση παγκοσμίως, αποκλείοντας τεράστια ονόματα του σκακιστικού κόσμου.
«Όλοι οι αντίπαλοί μου είχαν φωτογραφίες από τηλεοπτικές τους εμφανίσεις, εγώ δεν είχα φωτογραφία να δώσω. Πήγα σε φωτογράφο να με βγάλει για να στείλω στο τουρνουά, την πρώτη φορά», λέει γελώντας.
Ο Δημήτρης Λαδόπουλος, φοιτητής Ιατρικής στη Θεσσαλονίκη, μιλάει για τους δύο έντονους τελικούς που πήρε μέρος, τους φίλους του που ξαφνικά μετά το Queen’s Gambit άρχισαν να τον ρωτάνε για σκάκι και τις προοπτικές ενός νεαρού σκακιστή στην Ελλάδα. Εννοείται πως τον ρωτήσαμε αν φαντάζεται την επόμενη κίνηση στο ταβάνι.
VICE: Δημήτρη, συγχαρητήρια για τη διάκριση. Πώς είναι να φτάνεις στον τελικό ενός τόσο μεγάλου τουρνουά;
Δημήτρης Λαδόπουλος: Ευχαριστώ πολύ. Ο πρώτος τελικός, τον Ιανουάριο του 2020, ήταν αρκετά δύσκολος. Είχα άγχος σε όλη τη διαδικασία. Ενώ ο αντίπαλός μου, o Ray Robson, ήταν το φαβορί ήμουν μπροστά μέχρι τον πέμπτο γύρο. Στον προτελευταίο γύρο αγχώθηκα όταν είδα ότι με πλησιάζει και έσπασα. Δεν έκανα καλό γύρο κι ο αντίπαλός μου έκανε τον καλύτερό του γύρο και με κέρδισε. Να πω την αλήθεια, με πείραξε λίγο που έχασα την πρώτη θέση. Χτύπησα το γραφείο μου μια φορά μετά το παιχνίδι, ύστερα ηρέμησα. Νευρίασα κυρίως με τον τρόπο που έγινε, γιατί ήμουν μπροστά στη μεγαλύτερη διάρκεια του παιχνιδιού, δεν ήμουν πίσω, όπως περίμεναν οι περισσότεροι.
Το 2021 ξαναφτάνεις στον τελικό και βρίσκεσαι αντίπαλος ξανά με τον ίδιο;
Ναι. Ο Ray Robson είναι 26 ετών, Grandmaster από την Αμερική και θεωρείται ο καλύτερος σε αυτό το είδος σκακιού. Πριν το παιχνίδι, οι περισσότεροι τον θεωρούσαν φαβορί. Εγώ δεν το έβλεπα έτσι. Πίστευα ότι είμαστε πάνω-κάτω στο ίδιο επίπεδο. Το δεύτερο τουρνουά, τον Γενάρη του 2021, είχε άλλου είδους άγχος. Ενώ την πρώτη χρονιά που συμμετείχα, ο πρώτος κέρδισε 4.500 δολάρια κι εγώ περίπου 3.000 δολάρια, τη δεύτερη φορά ο πρώτος τα έπαιρνε όλα. Θα κέρδιζε 8.000 δολάρια και ο δεύτερος τίποτα.
Στην αρχή βρέθηκα αρκετά πίσω. Μετά τον πρώτο γύρο, σκέψου, έφυγα από τον υπολογιστή, με έψαχνε η μάνα μου, αλλά μέχρι τον πέμπτο το είχα ισοφαρίσει. Μετά όμως έγινε ένα περιστατικό και αποσυντονίστηκα αρκετά. Ο αντίπαλός μου άργησε να ξεκινήσει, δεν έπαιζε ενώ είχε ξεκινήσει το χρονόμετρο. Δεν ήξερα τι να κάνω να περιμένω ή όχι. Δεν ήξερα αν το έκανε επίτηδες ή κατά λάθος. Ήταν σπάσιμο νεύρων. Στον γύρο αυτό με κέρδισε και μετά με πήρε η κάτω βόλτα. Είναι παιχνίδι ψυχολογίας.
Του χρόνου θα πάρεις μέρος στο ίδιο τουρνουά;
Σίγουρα. Τρίτη και φαρμακερή. Πάμε για την πρώτη θέση.
Ο τελικός του 2021 με τον Δημήτρη Λαδόπουλο vs Ray Robson στο 2:32:00
Πότε έπαιξες πρώτη φορά σκάκι;
Όταν ήμουν έξι χρονών στην έκτη δημοτικού, επειδή έβλεπα τον μεγάλο αδελφό μου να παίζει και ζήλεψα, ως μικρός ζηλιάρης αδερφός. Είπα να πάω κι εγώ στον σκακιστικό όμιλο που υπήρχε στις Σέρρες. Κατάλαβα αμέσως ότι μ’ αρέσει πάρα πολύ. Σκέψου μέσα σε τρεις-τέσσερις μήνες, έπαιξα και σε ένα πανελλήνιο τουρνουά για παιδιά της ηλικίας μου. Είχα μια έφεση. Μετά από δύο χρόνια βγήκα πρώτος στο Πανελλήνιο τουρνουά.
Πώς έκανες εξάσκηση;
Η παιδική μου ηλικία ήταν πολύ γεμάτη από το σκάκι, μέχρι και την Α’ Λυκείου. Έπαιζα πολύ online και διάβαζα βιβλία για το σκάκι. Μετά μάθαινα μέσω υπολογιστή, έκανα εξάσκηση με ένα πρόγραμμα που λέγεται Chess Base, που μου το έδωσε ο προπονητής μου στον σκακιστικό όμιλο στις Σέρρες. Εκεί μπορείς να δεις τα πάντα, να μάθεις ανοίγματα και να αναλύσεις τα παιχνίδια άλλων παικτών.
Άρχισα να παίζω πολύ και σκάκι ταχύτητας, που λέγεται blitz. Όλο το παιχνίδι μπορεί να κρατήσει έξι λεπτά ή ακόμα και δύο λεπτά στην πάρα πολύ γρήγορη εκδοχή του, που έχεις ένα δευτερόλεπτο για την κάθε κίνηση. Αυτό βέβαια ξεφεύγει από την έννοια του σκακιού και το έκανα για να δοκιμάσω κάποια ανοίγματα.
Είσαι στους 100 καλύτερους στην Ελλάδα. Θα ήθελες να ασχοληθείς επαγγελματικά μόνο με το σκάκι;
Θα το ήθελα, αν άλλαζαν τα πράγματα. Τώρα, δεν το βλέπω να ασχολούμαι με το κλασσικό σκάκι, εκτός κι αν γίνει κάποια ριζική αλλαγή στην Ελλάδα. Αν γίνει τόσο δημοφιλές το σκάκι, όσο είναι άλλα αθλήματα και υπάρξει προοπτική. Τότε, ναι. Είναι πολύ δύσκολο να ζήσεις αποκλειστικά από αυτό. Το σκάκι είναι ένα νεανικό παιχνίδι. Συνήθως μετά τα 30 πέφτεις. Πολύ σπάνια να εξελιχθεί το παιχνίδι σου μετά τα 28-29.
Το σκάκι θα είναι πάντα στη ζωή μου, αλλά ρεαλιστικά πρέπει να μπορώ να καλύψω και τις βιοποριστικές μου ανάγκες, πάνω απ’ όλα. Βέβαια, μια διέξοδος για τους σκακιστές είναι να γίνουν προπονητές. Το 95% των σκακιστών είναι και προπονητές, κάνουν μαθήματα.
Περίγραψέ μας μια μέρα σου πριν το τουρνουά. Πώς προετοιμαζόσουν;
Puzzle Battle έπαιζα σχεδόν καθημερινά πολύ πριν το τουρνουά, γιατί μου άρεσε πολύ σαν παιχνίδι, αλλά δεν αφιέρωνα τον ίδιο χρόνο. Δυο βδομάδες πριν το τουρνουά, έπαιζα σκάκι έξι-επτά ώρες τη μέρα σίγουρα. Έπρεπε να ασχοληθώ πολύ, διότι θα έπαιζα και με τον καλύτερο στον κόσμο σε κάποια φάση, στον τελικό. Ανταγωνίζεσαι με έναν αντίπαλο, αλλά στην ουσία σ’ αυτό το τουρνουά ανταγωνίζεσαι τον εαυτό σου. Ο αντίπαλός σου μόνο ψυχολογικά μπορεί να σε επηρεάσει, αν βλέπεις ότι εκείνος προχωράει πολύ πιο γρήγορα.
Τι είναι για σένα το σκάκι;
Σε διαφορετικές ηλικίες θα σου απαντούσα διαφορετικά. Πάντα, όμως είναι ένα τρόπος ψυχαγωγίας. Σε διάφορες φάσεις, η ενασχόλησή μου με το σκάκι με έχει βοηθήσει να ξεπεράσω προβλήματα, μελαγχολίες, φάσεις που πέρναγα στο Λύκειο. Χανόμουν στα παιχνίδια. Ήταν μια διέξοδος. Τώρα βέβαια δεν θα αντιμετώπιζα έτσι τα προβλήματά μου, θα προτιμούσα μια πιο άμεση προσέγγιση. Γενικά, είναι ένα παιχνίδι που αγαπάω πάρα πολύ.
Τι σου μαθαίνει το σκάκι για τη ζωή;
Μου έχει προσφέρει πάρα πολλά στον χαρακτήρα μου. Μου έχει μάθει πώς να αντιμετωπίζω τις καταστάσεις στη ζωή μου και να είμαι γενικά πιο ψύχραιμος. Εφόσον αγχώνομαι στο σκάκι, το άγχος μπορώ να το διαχειρίζομαι με πολύ καλύτερο τρόπο στην καθημερινότητα. Αυτό είναι ένα γενικό γνώρισμα των σκακιστών. Με έχει βοηθήσει να σκέφτομαι πιο ορθολογικά. Έχει πάρα πολλά θετικά. Μπορώ να δω τα πράγματα σε κουτάκια, ότι αν κάνω αυτό, θα γίνει αυτό. Μπορώ να προβλέπω κάποια αποτελέσματα, όχι με απόλυτη επιτυχία φυσικά. Σου δίνει όμως ένα μοτίβο σκέψης.
Υπήρχαν περίοδοι που οι δικοί σου ανησυχούσαν ότι παίζεις πάρα πολλή ώρα games, όταν έκανες online εξάσκηση στο σκάκι;
Ναι, αν έπαιζα πάρα πολύ μια περίοδο, μπορεί να μου το έλεγε η μητέρα μου κυρίως. Κατά καιρούς, το αντιμετώπισε έτσι το θέμα του σκακιού. Όταν ήμουν στο σχολείο, έπαιζα περίπου τρεις ώρες τις καθημερινές, αλλά τα Σαββατοκύριακα που είχα περισσότερο χρόνο, θα έφτανα τις εφτά ώρες τη μέρα. Τώρα ασχολούμαι και με τη σχολή μου αρκετά, οπότε δεν θα παίξω πάνω από δύο ώρες. Πάντα όμως θα παίζω σκάκι.
Με φίλους σου παίζεις;
Όχι, πολύ δύσκολα. Μπορεί καμιά φορά για χαβαλέ, αλλά όταν έχει τόσο μεγάλη διαφορά το επίπεδο δεν έχει και νόημα. Τα άτομα που δεν ασχολούνται με το σκάκι το θεωρούν βαρετό, οπότε σε πολλές περιπτώσεις έχω συνηθίσει να μη συζητάω καν για σκάκι.
Το Queen’s Gambit το είδες ή είναι μόνο για μας που δεν είμαστε επαγγελματίες;
Ναι, το λάτρεψα. Πολύ ωραία σειρά. Την ξεκίνησα για το σκάκι, αλλά τελικά πιο πολύ μου άρεσε η πλοκή. Φυσικά, με εντυπωσίασε η τόσο αληθοφανής αποτύπωση της πραγματικότητας του σκακιού της εποχής, αλλά ενθουσιάστηκα γενικά με τη σειρά.
Φαντάζεσαι κι εσύ τις κινήσεις σου στο ταβάνι;
Στο ταβάνι όχι, αλλά το ότι βλέπουμε τις κινήσεις μας σε τυχαία σημεία στον χώρο, συμβαίνει. Είναι κι αυτό μια ικανότητα του σκακιστή, η «ενόραση» – πώς να το πω; Το κάνει και ο top streamer στο Twitch (σ.σ. live streaming πλατφόρμα για gamers) που ασχολείται με το σκάκι, ο Hikaru Nakamura. Κοιτάζει το ταβάνι πριν παίξει. Δύο καλοί σκακιστές μπορούν να παίξουν σκάκι και χωρίς να έχουν σκακιέρα μπροστά τους. Τα χάπια που έπαιρνε η Anya Taylor-Joy στη σειρά δεν χρειάζονται. Είμαστε από μόνοι μας αρκετά τρελοί οι σκακιστές (γέλια).
Φίλοι σου που πριν θεωρούσαν το σκάκι βαρετό, άρχισαν μετά να σε ρωτάνε διάφορα;
Ναι, έγινε αυτό, αλλά στην Ελλάδα δεν νομίζω ότι αυξήθηκε το ενδιαφέρον του κόσμου, όσο αυξήθηκε σε άλλες χώρες. Μετά το Queen’s Gambit το σκάκι έγινε πιο δημοφιλές, αλλά είναι ακόμα η αρχή. Σε δέκα χρόνια δεν ξέρω πώς θα είναι τα πράγματα.
Πηγή: vice.com
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου