Στις απότομες πλαγιές του όρους Διδύμου στην Αργολίδα βρίσκεται η Ιερά Μονή του Αγίου Δημητρίου, που ονομάζεται και Μονή Αυγού.
Eίναι χτισμένη ανάμεσα στα βράχια σε υψόμετρο 853 μέτρων, με θέα την χαράδρα του ποταμού Ράδου.
Το μοναστήρι του Αυγού θεμελιώθηκε τον 11ο αιώνα αποτελώντας ένα από τα παλαιότερα και ταυτόχρονα σημαντικότερα αξιοθέατα της περιοχής.
Φτάνοντας στον εξωτερικό χώρο, θα έχεις την ευκαιρία να θαυμάσεις μια θέα που σου κόβει την ανάσα. Το μάτι σου χάνεται προς τον ποταμό Ράδο και όχι μόνο. Αν έχει καθαρή ατμόσφαιρα θα απολαύσεις το βαθύ μπλε της θάλασσας αλλά και τους ορεινούς όγκους πάνω από το Ναύπλιο. Εκεί ξυπνούν όλες οι αισθήσεις.
Μέσα στον κύριο ναό της Μονής Αυγού που είναι αφιερωμένος σε δύο Αγίους μπορεί να δει κανείς αγιογραφίες του 17ου αιώνα, και στην κορυφή του κτιρίου, μέσα στην σπηλιά της Μεταμορφώσεως, σώζονται εικόνες του 11ου αιώνα.
Το κυρίως κτίριο της Μονής αποτελείται από το ισόγειο και δύο ορόφους, ενώ η σύνδεση των ορόφων γίνεται με μία πέτρινη σκάλα. Στο τελευταίο επίπεδο, που υπάρχει ο μεγαλύτερος ναός της, του Αγίου Δημητρίου, μπορείτε να βγείτε και να περπατήσετε μέχρι επάνω στον τρούλο του ναού.
Υπάρχουν πολλές τοπικές ιστορίες για την ονομασία της Μονής Αυγό.
Σύμφωνα με το βιβλίο της Γιόνας Μικέ Παιδούση, «Τα παιδιά της σπηλιάς», οι τεχνίτες που ανέλαβαν την ανέγερση του ναού είχαν διαλέξει άλλη τοποθεσία.
Έχτιζαν όλη μέρα και το βράδυ σταματούσαν. Την επόμενη ημέρα όταν πήγαιναν να συνεχίσουν τις εργασίες τους, δεν έβρισκαν τα εργαλεία τους. Είχαν μετακινηθεί σε άλλο σημείο του βουνού. Οι τεχνίτες πίστεψαν ότι ήταν σημάδι από τον Θεό και τον Άγιο Δημήτριο.
Για να βεβαιωθούν ότι το σημείο ήταν το ιδανικό για να χτιστεί η μονή, πήραν ένα αυγό και το έριξαν από τα βράχια. Σύμφωνα με τον μύθο, το αυγό παρόλο που έπεσε από ψηλά, δεν έσπασε. Έτσι κατάλαβαν ότι εκεί έπρεπε να την χτίσουν και γι΄ αυτό την ονόμασαν Μονή Αυγού....
Το μοναστήρι του Αυγού έχει πολύ μεγάλη ιστορία η οποία χάνεται στους βυζαντινούς χρόνους ενώ ιστορικές έρευνες έδειξαν ότι τα κελιά της φιλοξένησαν τους επαναστάτες του 1821.
Η Μονή έχει εγκαταλειφθεί από τη δεκαετία του 1830....
Ανήκει στην Ιερά Μητρόπολη Ύδρας και λειτουργείται στις 26 Οκτωβρίου, ανήμερα του Αγίου Δημητρίου. Ωστόσο, οι Διδυμιώτες, μεγάλη γιορτή κάνουν και της Αγίας Θεοδώρας (το Σάββατο της Α΄ Εβδομάδος των Νηστειών).
Ο μοναχός που θυσιάστηκε για την πατρίδα
Τον Απρίλιο του 1821 άρχισε η πολιορκία του Ναυπλίου. Ο Κρανιδιώτης ηγούμενος της Μονής Διονύσιος Βούρ(λ)γαρης, καθώς και άλλοι μοναχοί συμμετείχαν στην ελληνική επανάσταση στο πλευρό του οπλαρχηγού Αρσένιου Κρέστα, ο οποίος έμεινε γνωστός ως Παπαρσένης.
Όμως, στις 10 Απριλίου, ανήμερα της Κυριακής του Πάσχα, οι Τούρκοι εκμεταλλεύτηκαν τη μεγάλη χριστιανική γιορτή και επιτέθηκαν. Σκοτώθηκαν 23 Έλληνες, ανάμεσά τους και ο ηγούμενος της Μονής Αυγού, ο οποίος αιχμαλωτίστηκε και στη συνέχεια κρεμάστηκε στο Παλαμήδι.
Έναν χρόνο αργότερα, το 1825 το μοναστήρι πυρπολήθηκε από τα στρατεύματα του Ιμπραήμ πασά. Επαναλειτούργησε μετά την απελευθέρωση, όμως όχι για πολύ. Το 1833 υπήρχε μόνο ένας μοναχός και τρεις υπηρέτες.
Ένα χρόνο αργότερα με βασιλικό διάταγμα του Όθωνα έπαψε να λειτουργεί. Το 1854 πιστεύεται ότι ξέσπασε μια φωτιά στο καθολικό του ναού, η οποία κατέστρεψε πολλές από τις τοιχογραφίες, ένα ξυλόγλυπτο επίχρυσο τέμπλο, καθώς και πολλά από τα αρχεία της Μονής....
Ο θρύλος της μητέρας με το άρρωστο παιδί της
Την ιστορική Μονή του Αυγού στα Δίδυμα συνοδεύει και ένας θρύλος οποίος έχει να κάνει με μια μάνα με το άρρωστο παιδί της. που μιλάει για μια μητέρα που έφερε εκεί το άρρωστο παιδί της προκειμένου να το γιατρέψει η Παναγία, κι εκείνη την πρόσταξε να το πετάξει από το γκρεμό του όρους. Εκείνη όμως φοβήθηκε και αντί να πετάξει το παιδί της, πέταξε πρώτα ένα αυγό. Το αυγό προσγειώθηκε μαλακά πάνω στο χώμα χωρίς να σπάσει. Βλέποντάς το η μάνα πετάξε και το παιδί της το οποίο όμως σκοτώθηκε.
Η μονή έχει υποστεί με τους αιώνες πολλές ζημιές ακόμη και πυρκαγιές. Η σημερινή εικόνα της μονής δείχνει εμφανή τα σημεία εγκατάλειψης. Ωστόσο κάτοικοι της περιοχής τη φροντίζουν και την περιποιούνται όσο μπορούν. Είναι εξάλλου το καμάρι τους. Η θέα και το σημείο στο οποίο βρίσκεται πάντως δεν γίνεται να μην σε συγκλονίσουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου