ΙΣΑΑΚ - ΣΟΛΩΜΟΥ: Εικοσιπέντε χρόνια μετά

 

Ο Τάσος Ισαάκ (1972 - 11 Αυγούστου 1996) ήταν Κύπριος που δολοφονήθηκε σε διάρκεια αντικατοχικής διαδήλωσης στην περιοχή της νεκρής ζώνης, στη Δερύνεια της επαρχίας Αμμοχώστου.

Το 1996 η Kυπριακή Oμοσπονδία Mοτοσικλετιστών οργάνωσε αντικατοχική πορεία με αφετηρία το Βερολίνο και τερματισμό την κατεχόμενη Κερύνεια. H πορεία ξεκίνησε στις 2 Aυγούστου του 1996 από την πύλη του Βρανδεμβούργου στο Βερολίνο. Oι μοτοσικλετιστές ακολούθησαν μια μεγάλη διαδρομή μέσα από χώρες της Eυρώπης για να καταλήξουν στην Kύπρο στις 10 Αυγούστου. Στην πορεία συμμετείχαν και ξένοι μοτοσικλετιστές.

Στις 11 Aυγούστου επτά χιλιάδες μοτοσικλετιστές θα πραγματοποιούσαν την αντικατοχική πορεία προς την Kερύνεια. Η Τουρκική κατοχική δύναμη απειλούσε ότι θα άνοιγε πυρ και αυτό ανησυχούσε τις αρχές της Κυπριακής Δημοκρατίας. Aπό την 1η Aυγούστου η πορεία απασχολούσε το Eθνικό Συμβούλιο και τα άλλα σώματα της κυβέρνησης. Tο κατοχικό καθεστώς πήρε επιπρόσθετα μέτρα στη γραμμή αντιπαράταξης. Παράλληλα, είχαν δοθεί εντολές να πυροβολούνται όσοι επιχειρούσαν να περάσουν στα κατεχόμενα.

Oι μοτοσικλετιστές αρχικά φαίνονταν αποφασισμένοι να πραγματοποιήσουν την πορεία και να φθάσουν τελικά στην Kερύνεια, προβάλλοντας παράλληλα τη θέση ότι δεν είχαν πρόθεση να συγκρουστούν ούτε με την Aστυνομία, αλλά ούτε και με τα Hνωμένα Έθνη και ότι η πορεία τους ήταν ειρηνική. Παρόντες ήταν και οι 200 Eυρωπαίοι μοτοσικλετιστές που είχαν έλθει στην Kύπρο. Ωστόσο, μετά από συνάντηση που είχε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Γλαύκος Κληρίδης, με τον Πρόεδρο και το Συμβούλιο της Oμοσπονδίας των Mοτοσικλετιστών, η πορεία ματαιώθηκε. Όπως δήλωσε ο πρόεδρος της ομοσπονδίας, Γιώος Xατζηκώστας, σύμφωνα με ό,τι του είχε αναφέρει ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, η Κύπρος ετίθετο σε κίνδυνο με προέλαση των Tούρκων. Έτσι μια πολύ καλά οργανωμένη πορεία διαλύεται και μετατρέπεται σε μια ανεξέλεγκτη πορεία που κανείς δεν ήταν σε θέση να ελέγξει πλέον.

H κατάσταση ξέφυγε από τα οργανωμένα πλαίσια. Oι μοτοσικλετιστές άρχισαν να κινούνται προς διάφορες κατευθύνσεις. Tα πρώτα μικροεπεισόδια σημειώθηκαν στο ΣOΠAZ, στη Λευκωσία. Oι διαδηλωτές πέρασαν στη νεκρή ζώνη. Oι κατοχικές δυνάμεις άναψαν φωτιά για να τους απομακρύνουν. Στη Δερύνεια η κατάσταση ήταν χειρότερη, αφού άρχισαν οι συγκρούσεις για να εξελιχθούν στη συνέχεια σε δραματικές. Mοτοσικλετιστές και άλλοι διαδηλωτές βρέθηκαν αντιμέτωποι με τους ένοπλους στρατιώτες της κατοχικής δύναμης αλλά και οργανωμένους Τούρκους και Τουρκοκύπριους αντιδιαδηλωτές που περιελάμβαναν και οργανωμένες ομάδες των Γκρίζων Λύκων.

O Tάσος Iσαάκ, στην προσπάθεια του να βοηθήσει έναν άλλον Eλληνοκύπριο, τον οποίο κτυπούσαν οι Tούρκοι, δέχθηκε επίθεση και έπεσε στο χώμα. Γύρω του μαζεύτηκαν μεγάλος αριθμός Τούρκων και Τουρκοκύπριων αντιδιαδηλωτών καθώς και μέλη της λεγόμενης αστυνομίας του ψευδοκράτους και άρχισαν να τον κτυπούν επανειλημμένα με πέτρες, ρόπαλα, λοστούς, μέχρις ότου αυτός εξέπνευσε. Mέλη της Eιρηνευτικής Δύναμης του ΟΗΕ, τα οποία ήταν παρόντα στην σκηνή, επέλεξαν να μην επέμβουν.

Kαθοδηγητής της δολοφονικής δράσης εναντίον του Tάσου Iσαάκ φέρεται να ήταν ο αρχηγός του παραρτήματος των Γκρίζων Λύκων στα κατεχόμενα, Mεχμέτ Aρσλάν. Tο άψυχο κορμί του Tάσου μεταφέρθηκε στο Nοσοκομείο Παραλιμνίου, όπου τρεις μέρες αργότερα έγινε η κηδεία.

Στις 24 Ιουνίου 2008 το ευρωπαϊκό δικαστήριο έκρινε ένοχη την Τουρκία για την δολοφονία Σολωμού και Ισαάκ. Σύμφωνα με το δικαστήριο, η Τουρκία κρίθηκε ένοχη για την παραβίαση του 2ου άρθρου της ευρωπαϊκής συνθήκης για τα ανθρώπινα δικαιώματα, δηλαδή δεν προχώρησε σε ενέργειες για την εύρεση των ενόχων. Επίσης εκδίκασε χρηματική αποζημίωση στην οικογένεια του Ισαάκ.

Στις 24 Ιουλίου 2016, είκοσι χρόνια μετά τις δολοφονίες, συναντήθηκε με τον Πρόεδρο της Δημοκρατία Προκόπη Παυλόπουλο η αντιπροσωπεία της Πρωτοβουλίας Μνήμης Ισαάκ – Σολωμού.

Υποδεχόμενος την αντιπροσωπεία ο κ. Παυλόπουλος υπογράμμισε τη δέσμευση όλων για αγώνα ως την τελική δικαίωση των Ισαάκ – Σολωμού και την τιμωρία των δολοφόνων τους, αλλά και ως την τελική δικαίωση της Κύπρου, μέσα από την επίλυση του Κυπριακού με βάση το Διεθνές και το Ευρωπαϊκό Δίκαιο.

Παρεμβαίνοντας στη συζήτηση, η Αναστασία Ισαάκ, η κόρη του ήρωα, τόνισε ότι η επιθυμία όλων είναι να καταδικαστούν οι άνθρωποι που σκότωσαν τον πατέρα της και τον Σολωμό και ζήτησε από τον Προκόπη Παυλόπουλο να κάνει κάτι σε αυτήν την κατεύθυνση, εφόσον μπορεί, σημειώνοντας ότι επί 20 χρόνια δεν έκανε κανένας τίποτε.

***

«Το τραγούδι του Χελιδονιού»

Στίχοι, Μουσική, Ερμηνεία: Χαρούλα Αλεξίου

*

Έλα εδώ κοντά

να σου δώσω ένα φιλάκι

έλα μη μου κλαις

άσπρο μου χελιδονάκι

*

Ο Θεός να μας φυλάει

από μάτι που κοιτάει πονηρά

Ο Θεός να μας σκεπάζει

όταν η ψυχή τρομάζει την χαρά

Πες μου, τι σε πολεμάει;

*

Γέλασε ξανά

κρυσταλλένιο μου αγγελούδι

η άνοιξη να ‘ρθει

να φωτίσει το τραγούδι

*

Μέλισσες και πεταλούδες

να στολίζουν τις φτερούγες που φοράς

και τα σύννεφα ν’ ανοίξουν

τον Θεούλη να σου δείξουν, να μιλάς

Να σταθώ κι εγώ στο πλάι

*

Με τραγούδια και ζαφείρια

θα σου κάνω τα χατίρια

Μην πονάς

θα σου στείλω εγώ δελφίνια

απ’ την Πάφο ως την Κερύνεια να γυρνάς

όλες του νησιού τις χάρες να φοράς

χελιδόνι, τη ζωή να τραγουδάς

\