Μερικά από τα ονόματα που αναφέρονται στα ομηρικά έπη, έχουν μείνει αθάνατα στην μνήμη και έχουν φτάσει έως τις μέρες μας. Αλλά τι σημαίνουν κάποια από αυτά;
Το όνομα Ἕκτωρ, που απαντά ήδη στη Γραμμική Β΄ μαζί με το παράγωγο ἑκτόριος, ετυμολογείται συνήθως από τον συνδυασμό της ρίζας του ρήματος ἔχω και την κατάληξη -τωρ που δηλώνει το πρόσωπο που ενεργεί, συνεπώς «αυτός που έχει, αυτός που κρατά».
Ωστόσο το όνομα μπορεί να είναι στην πραγματικότητα όχι παράγωγο, αλλά σύνθετο και να προέρχεται από την απλοποίηση ενός πρόδρομου τύπου *Ἐχέ-κτωρ κατά το επίσης ομηρικό Πολύκτωρ. Πβ.
Για ανάλογα σύνθετα ἐχέθυμος, ἐχέμυθος, ἐχέφρων («αυτός που έχει φρένας, ο μυαλωμένος»).
Σ’ αυτή την περίπτωση το συνθετικό -κτωρ θα συνδεόταν με το κτέρας (= δώρο) και το όνομα –σε μεταφραστική αναλογία προς το ἐχέφρων- θα σήμαινε «αυτός που έχει δώρα», Ἐχέδωρος.
Τότε και το Πολύκτωρ θα ισοδυναμούσε νοηματικά με το Πολύδωρος, «αυτός που έχει πολλά δώρα» (όχι «αυτός που κάνει πολλά δώρα»).
Πηγή: heterophoton
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου