Βρέφος 40 ημερών, ετάφη πριν 10.000 χρόνια, με χάντρες και νύχι κουκουβάγιας!

 

Του Γιώργου Λεκάκη

Η εξέλιξη των ταφικών εθίμων και της συμπεριφοράς των ανθρώπων απέναντι στον θάνατο είναι τεραστίας πολιτιστικής σημασίας.

Ο παλαιοανθρωπολόγος Jamie Hodgkins (Πανεπιστήμιο του Κολοράντο, Ντένβερ) και οι συνεργάτες του ανέλυσαν τα λείψανα ενός βρέφους, που ανακαλύφθηκε στη σπηλιά Arma Veirana Λιγουρίας, στην βορειοδυτική Ιταλία, το 2017.

Η μελέτη περιελάμβανε χρονολόγηση των οστών με ραδιενεργό άνθρακα, ανάλυση DNA και πρωτεϊνών και μικροσκοπική εξέταση των δοντιών. Οι εξετάσεις αποκάλυψαν ότι το μωρό, που ονομάσθηκε Neve, ήταν ένα κορίτσι, που πέθανε πριν από περίπου 10.000 χρόνια (10.211 – 9.910 χρόνια πριν, με ακρίβεια 95,4%) σε ηλικία 40 – 50 ημερών! Ο ίδιος ο τάφος της ήταν καλυμμένος με δεκάδες τρυπημένες χάντρες και μενταγιόν, και ένα νύχι κουκουβάγιας.

«Οι αναλύσεις πρωτεϊνών και DNA μας επιτρέπουν να κατανοήσουμε καλύτερα την ποικιλομορφία της ανθρώπινης προσωπικότητας και θέσης στο παρελθόν. Χωρίς ανάλυση DNA, αυτή η εξαιρετικά κτερισμένη βρεφική ταφή θα μπορούσε ενδεχομένως να θεωρηθεί ως αρσενικού», είπε ο κ. Hodgkins.

Σημειώνω ότι, η Neve δεν είναι ο αρχαιότερος γνωστός κτερισμένος τάφος βρέφους. Στην Αλάσκα βρέθηκαν λείψανα δύο μωρών που χρονολογούνται πριν από 11.500 χρόνια. Τα συνόδευαν ταφικά αντικείμενα, υποδεικνύοντας τη σημασία τους για τους ανθρώπους που τους έθαψαν. 

ΠΗΓΗ: Jamie Hodgkins, et al «An infant burial from Arma Veirana in northwestern Italy provides insights intofunerary practices and female personhood in early Mesolithic Europe» στο Nature Scientific Reports, volume 11, αρ: 23735 (2021), 14.12.2021. ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ, 15.12.2021.

Abstract

The evolution and development of human mortuary behaviors is of enormous cultural significance. Here we report a richly-decorated young infant burial (AVH-1) from Arma Veirana (Liguria, northwestern Italy) that is directly dated to 10,211–9910 cal BP (95.4% probability), placing it within the early Holocene and therefore attributable to the early Mesolithic, a cultural period from which well-documented burials are exceedingly rare. Virtual dental histology, proteomics, and aDNA indicate that the infant was a 40–50 days old female. Associated artifacts indicate significant material and emotional investment in the child’s interment. The detailed biological profile of AVH-1 establishes the child as the earliest European near-neonate documented to be female. The Arma Veirana burial thus provides insight into sex/gender-based social status, funerary treatment, and the attribution of personhood to the youngest individuals among prehistoric hunter-gatherer groups and adds substantially to the scant data on mortuary practices from an important period in prehistory shortly following the end of the last Ice Age.

arxeion-politismou.gr