Ήλιος: Σε πόσο χρόνο θα σβήσει και θα εξασθενίσει τελικά το φως του;

 

Για αρκετά χρόνια η αστρονομική τεχνολογία έχει εξελιχθεί και χάρη σε αυτά τα εργαλεία μπόρεσαν να υπολογίσουν σε πόσο χρόνο θα σβήσει και θα εξασθενίσει τελικά το φως του ήλιου, με αποτέλεσμα τον τελικό θάνατο της ηλιακής μάζας.

Ο ήλιος βρίσκεται σε μια φάση που είναι γνωστή ως η κύρια ακολουθία, στην οποία η πυρηνική σύντηξη του υδρογόνου του επιτρέπει να εκπέμπει ενέργεια και να παρέχει αρκετή πίεση για να αποτρέψει το αστέρι από το να καταρρεύσει κάτω από τη δική του μάζα, κάτι που προβλέπουν ότι θα συμβεί σε περίπου 5 δισεκατομμύρια χρόνια.

«Ο ήλιος υπάρχει λίγο λιγότερο από 5.000 εκατομμύρια χρόνια. Είναι ένα είδος μεσήλικα αστέρα του ηλιακού μας συστήματος, με την έννοια ότι η διάρκεια ζωής του θα είναι 10.000 εκατομμύρια χρόνια», εξήγησε η Paola Testa, αστροφυσικός στο Κέντρο Αστροφυσικής σε συνεργασία μεταξύ του Αστροφυσικού Αστεροσκοπείου Smithsonian και του Παρατηρητηρίου του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ.

Σύμφωνα με δημοσίευση LiveScience, αφού ο ήλιος κάψει το μεγαλύτερο μέρος του υδρογόνου στον πυρήνα του, θα περάσει στην επόμενη φάση του ως κόκκινος γίγαντας. Αυτό θα συμβεί περίπου σε 5 δισεκατομμύρια χρόνια από τώρα, όταν ο ήλιος θα σταματήσει να παράγει θερμότητα και η πυρηνική σύντηξη και ο πυρήνας του θα γίνουν ασταθείς και θα συστέλλονται. Σύμφωνα με τη NASA, ενώ συμβαίνει αυτό, το εξωτερικό μέρος του ήλιου θα εξακολουθεί να περιέχει υδρογόνο και θα διαστέλλεται λάμποντας κόκκινο καθώς κρυώνει, ακολουθώντας έναν κανονικό κύκλο ενός αστέρα.

Αυτή η διαδικασία θα κάνει τον ήλιο να καταπιεί τους πλανήτες που βρίσκονται πιο κοντά του, όπως ο Ερμής και η Αφροδίτη, και επίσης θα αυξήσει τους ηλιακούς ανέμους για να ακυρώσουν το μαγνητικό πεδίο της Γης και να εξαλείψουν την ατμόσφαιρά της. Όλα αυτά θα ήταν καταστροφικά για οποιαδήποτε ζωή είχε απομείνει στον πλανήτη, αν επιζούσε από την αύξηση 10% της φωτεινότητας από τον ήλιο που μπορεί να εξατμίσει τους ωκεανούς σε περίπου 1 δισεκατομμύριο έως 1,5 δισεκατομμύρια χρόνια, σύμφωνα με την agupubs.

Πριν καταρρεύσει στον πυρήνα του, ο ήλιος θα αρχίσει να συγχωνεύεται από τη σύντηξη του υδρογόνου σε άνθρακα και οξυγόνο αφήνοντας ένα πλανητικό νεφέλωμα, ενώ τα εξωτερικά του στρώματα θα μειώνονται σε ένα πιο καυτό, πυκνό αστρικό πτώμα στο μέγεθος της Γης.

Αυτό το νεφέλωμα θα είναι ορατό για έως και 10.000 χρόνια. Σύμφωνα με την Testa, θα χρειαστούν δισεκατομμύρια χρόνια για ό,τι απομένει από τον ήλιο να γίνει αντικείμενο που δεν εκπέμπει.

«Με τη συλλογή πολλών ποικίλων πληροφοριών από πολλά διαφορετικά αστέρια, αστρονόμοι και αστροφυσικοί θα μπορούσαν να δημιουργήσουν ένα μοντέλο για το πώς εξελίσσονται τα αστέρια. Αυτό μας δίνει μια αρκετά ακριβή υπόθεση για την ηλικία του ήλιου», κατέληξε η Testa, η οποία ερευνά τους μηχανισμούς και τις διαδικασίες θέρμανσης εκπομπών ακτίνων Χ, όπως ηλιακές εκλάμψεις, στα εξωτερικά στρώματα της ατμόσφαιρας του ήλιου.

sputniknews.gr