Ο τάφος εντοπίστηκε το 2000 σε βάθος 2,20μ., μέσα στο όρυγμα του μεγάλου αγωγού ύδρευσης από τον Αλιάκμονα, σε μικρή απόσταση από τη ΒΔ γωνία της περίφραξης του Ψυχιατρικού Νοσοκομείου επί της οδού Λαγκαδά στη Σταυρούπολη.
Ερευνήθηκε μόνο κατά το ήμισυ λόγω του κινδύνου κατάρρευσης της παρειάς του ορύγματος. Ο υπόλοιπος τάφος ανασκάφηκε 4 χρόνια μετά, κατά τη διάρκεια των εργασιών ανάπλασης της οδού.
Ήταν κιβωτιόσχημος, κτισμένος με πλίνθους και στεγαζόταν με μία υπερμεγέθη σχιστολιθική πλακαρή πέτρα πάχους 20 εκ. (φωτ. 1, ανασκαφικό σκίτσο τομής του τάφου κατά πλάτος).
Οι πλίνθοι του ήταν επιχρισμένες με λευκό κονίαμα βαμμένο με κόκκινο χρώμα. Στο δάπεδο υπήρχαν δύο αυλάκια για την υποδοχή των ποδιών της ξύλινης νεκρικής κλίνης, από την οποία σώθηκαν μόνο τα σιδερένια καρφιά.
Η ταφή περιείχε τα κατάλοιπα της καύσης νεαρής γυναίκας και ήταν κτερισμένη με τρία μικρά μελαμβαφή αγγεία αττικής παραγωγής, δύο αδιάγνωστα λόγω διάβρωσης χάλκινα νομίσματα, 22 αστράγαλους (κότσια) και μια σειρά πολύτιμων κοσμημάτων: ένα χρυσό δαχτυλίδι με οβάλ πέτρα από αιματίτη, 20 πήλινες επιχρυσωμένες χάνδρες περιδεραίου (φωτ. 2) και ένα χάλκινο επίχρυσο στεφάνι, από το οποίο σώθηκαν μόνο μερικά φύλλα καθώς είχε καταστραφεί στην πυρά.
Εντυπωσιακότερα ήταν άλλα τρία χρυσά κοσμήματα που βρέθηκαν ακέραια και σε άριστη κατάσταση διατήρησης: δύο μικρά ενώτια κατασκευασμένα από στριφτό σύρμα, με ένα κεφάλι λύγκα σκαλισμένο σε μαύρο χαλκηδόνιο (φωτ. 3) και ένα εξαιρετικής λεπτότητας περιδέραιο (φωτ. 4) με λεοντοκεφαλές στο κούμπωμα, κατασκευασμένες με έλασμα που περιβάλλει πυρήνα από μαύρο χαλκηδόνιο (φωτ. 5).
Ο τάφος εντάσσεται στο νεκροταφείο του αρχαίου οικισμού της «Τράπεζας Πολίχνης», από την οποία απέχει περί τα 500μ. Η χρονολόγησή του περίπου στο 250 π.Χ. προκύπτει κυρίως από τα αγγεία, ενώ το μικρό μέγεθος των κοσμημάτων μας οδηγεί στην υπόθεση της μικρής ηλικίας της νεκρής.
Πηγή: Εφορεία Αρχαιοτήτων Πόλης Θεσσαλονίκης
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου