Ποιες είναι οι ιστορίες πίσω από αυτά; Ποια είναι τα μυστικά που κρύβουν; Μιλά o πρόεδρος του Πολιτιστικού Συλλόγου Καρυδοχωρίου Κώστας Νικολαΐδης.
Στο νομό Σερρών, ένα χωριό, το Καρυδοχώρι κρύβει βαθιά ιστορία και πολιτισμό. Χαρακτηριστικό του γνώρισμα είναι τα πέτρινα γεφύρια, τα οποία μαρτυρούν τη βαθιά πολιτισμική αξία της περιοχής.
Αν διασχίσει κανείς τον Κρουσοβίτη ποταμό περνώντας από ένα μαγευτικό τοπίο που το πράσινο είναι στοιχείο κυρίαρχο θα βρεθεί στο χωριό του νομού Σερρών το Καρυδοχώρι το οποίο χαρακτηρίζεται από τα πέντε πέτρινα γεφύρια του.
Ο Κώστας Νικολαΐδης είναι μόλις 32 χρονών και είναι πρόεδρος του Πολιτιστικού Συλλόγου Καρυδοχωρίου και είναι αυτός που μας ξεναγεί στον ευλογημένο τόπο του.
Ο πρόεδρος του Πολιτιστικού Συλλόγου Καρυδοχωρίου Κώστας Νικολαΐδης
«Η αρχή γίνεται από το Τσανάρκουλι ή τσαναρκ-γκιολ, το οποίο οι γηραιότεροι του χωριού αποκαλούν κολυμπήθρες. Αυτό, διότι εκεί μαζεύονταν κάθε καλοκαίρι προκειμένου να κάνουν το καλοκαιρινό τους μπάνιο, πραγματοποιώντας τα πρώτα τους «βήματα» στη κολύμβηση. Δεύτερη στάση η πέτρινη γέφυρα των Μύλων. Δίτοξη, φτιαγμένη από Ηπειρώτες τεχνίτες εποχής 18ου αιώνα με 19ου. Ακολουθεί η Βοικόβτσα ή αλλιώς η νεότερη ονομασία, Ποτιστικά (Σαριγιάρ-Μαάρα) την οποία ανατίναξαν οι Γερμανοί στο πόλεμο, προκειμένου να διακόψουν την επικοινωνία των Ελλήνων στρατιωτών με τα χωριά της Δράμας. 4η στάση η γέφυρα των Λιβαδιών. Δίτοξη γέφυρα η οποία βρίσκεται στη καρδιά του δάσους και τη συναντάμε διασχίζοντας ένα μοναδικής ομορφιάς μονοπάτι στρωμένο από πέτρες, ανάμεσα από πυκνή βλάστηση. Τελευταία στάση η γέφυρα Διασταύρωσης (Kavsak τα παλαιότερα χρόνια) η οποία είναι μονότοξη και βρίσκεται στο ορεινότερο σημείο, της περιοχής», είπε χαρακτηριστικά για τα γεφύρια του χωριού του.
Στην συνέχεια αναφέρεται και στα μεταλλεία του Μεγάλου Αλεξάνδρου το οποίο αποτελεί και ορόσημο για την περιοχή.
Το γεφύρι Λιβαδιών
Το Καρυδοχώρι ή αλλιώς το χωριό με τα πέτρινα γεφύρια. Πόσα έχετε και ποιες είναι οι ονομασίες τους;
«Το χωριό μας, μπορεί πλέον να κατοικείται από 38 μόνιμους κατοίκους, ωστόσο δεν έχει να ζηλέψει τίποτα σε σύγκριση με τουριστικούς παραδείσους, καθώς διαθέτει πλούσια ιστορία και τεράστια πολιτιστική κληρονομιά. Από τα πέντε όμορφα και ξεχωριστά γεφύρια, τα οποία συνθέτουν ένα σαγηνευτικό σκηνικό ανάμεσα σε γαργάρα νερά και τεράστια πλατάνια και αποτελούν την "ατραξιόν" της περιοχής, μέχρι τα μεταλλεία του Μεγάλου Αλεξάνδρου (Σπήλαιο Ρούπας). Από εκεί, το ξωκκλήσι του Αγίου Αθανασίου το οποίο δεσπόζει στη κορυφή του ομώνυμου λόφου, όπου πριν από αρκετούς αιώνες προϋπήρχε κάστρο το οποίο σύμφωνα με την σλαβική επιγραφή που δεσπόζει σε βράχο κατασκεύασε ο Δούκας Βρανάς το 1204 μ.Χ. για λογαριασμό του τσάρου Καλογιάννη και ολοκληρώνουμε με τα πολυβολεία της Γραμμής Μεταξά, τα οποία συνδέανε το Οχυρό Ρούπελ με αυτό, του Λίσσε (Κάτω Νευροκόπι). Τα προαναφερόμενα αξιοθέατα, συνδέονται και με άλλα, ωστόσο, θα μακροημερεύσω και για το λόγο αυτό, θα αφήσω και κάτι στη περιέργεια του επισκέπτη που θα έρθει να διαπιστώσει ο ίδιος τις ομορφιές της περιοχής μας. Για να επανέλθω στο θέμα των γεφυριών και τις ονομασίες, ξεκινάμε από αυτό των «Μύλων», συνεχίζουμε στο κατεστραμμένο (λόγω βομβαρδισμού) γεφύρι των «Ποτιστικών». 800 μέτρα πιο ψηλά, ακολουθεί αυτό των «Λιβαδιών» και από εκεί ένα χιλιόμετρο πιο ψηλά, αυτό της "Διασταύρωσης". Τέλος, υπάρχει και αυτό της "Παναγίας", το οποίο βρίσκεται λίγα μέτρα έξω από το χωριό και είναι το μικρότερο σε μέγεθος, των προαναφερομένων».
Ουσιαστικά «γεφυρώνουν» το παρελθόν με το σήμερα και «μαρτυρούν» την πλούσια ιστορία του τόπου;
«Δε θα μπορούσατε να το είχατε θέσει καλύτερα. Είναι ακριβώς η ιστορία και ο πολιτισμός εκείνης της εποχής που μέσω αυτών «γεφυρώνει» το παρελθόν με το σήμερα και μαρτυρούν τις δυσκολίες και τα βιώματα των προγόνων μας, όσο και το μεράκι και τη μοναδική αισθητική, εκείνης της εποχής. Είναι η προίκα που μας διατηρεί «ζωντανούς» στη φθορά που έχει επιφέρει ο χρόνος στο χωριό μας».
Το γεφύρι Ποτιστικών είναι αυτό που ανατίναξαν οι Γερμανοί στον πόλεμο
Από πότε χρονολογούνται περίπου, υπάρχουν επίσημες αναφορές;
«Επίσημη αναφορά, δεν έχουμε στα χέρια μας, καθώς κάποιες πλάκες στις οποίες αναγράφονταν πληροφορίες κατασκευής, έχουν αποκολληθεί είτε από φυσική καταστροφή (πλημμύρες), είτε από ανθρώπινη παρέμβαση. Ωστόσο, από στοιχεία που σύλλεξε η αρχαιολογική υπηρεσία, όλα συνηγορούν πως η κατασκευή τους ολοκληρώθηκε το 18ο αιώνα και ίσως λίγο νωρίτερα».
Τι ιστορία κρύβουν τα γεφύρια αυτά;
«Η ιστορία που κρύβουν, είναι αρκετά μεγάλη και σίγουρα ενδιαφέρουσα. Το πρώτο γεφύρι των «Μύλων», αναφέρεται έτσι, για το γεγονός πως στο συγκεκριμένο σημείο προϋπήρχαν νερόμυλοι για παρασκευή αλεύρων και το γεφύρι εξυπηρετούσε στο να υπάρχει πρόσβαση σε αυτά. Το δεύτερο κατά σειρά «Ποτιστικών (Σαριγιάρ)», αποτελεί και το πιο ενδιαφέρον γεφύρι, διότι πλέον υπάρχουν μόνο οι βάσεις, καθώς έχει ανατιναχθεί το 1941 από κατοίκους, προκειμένου να διακόψουν με το τρόπο αυτό την πορεία του Γερμανικού στρατού, προς τις Σέρρες. Πήρε το χαρακτηρισμό, από το γεγονός πως το συγκεκριμένο σημείο, αποτελούσε το χώρο όπου οι αγρότες λάμβαναν το νερό το οποίο φόρτωναν στα ζώα, προκειμένου να ποτίζουν στη συνέχεια, τα χωράφια τους. Το 3ο, των «Λιβαδιών», πήρε το συγκεκριμένο όνομα, διότι βρίσκεται στο πιο δύσβατο σημείο από τα υπόλοιπα και ήταν το σημείο όπου διευκόλυνε τους αγρότες να μετακινηθούν στα χωράφια που καλλιεργούσαν στους πρόποδες του Λαϊλιά, όσο και στο ξωκκλήσι του Προφήτη Ηλία, το οποίο γιορτάζει στις 20 Ιουλίου το χωριό, ως προστάτη. Το 4ο κατά σειρά και τελευταίο διανύοντας το ποτάμι και το δάσος, είναι αυτό της «Διασταύρωσης». Την ονομασία αυτή, έλαβε από το γεγονός πως βρισκόταν στη διασταύρωση του δασικού δρόμου, ο οποίος οδηγούσε προς τα χωριά της Δράμας. Διασχίζοντας το πέτρινο γεφύρι, το μονοπάτι, οδηγούσε στο χωριό Άνω Βροντού (Σέρρες), ενώ ας συνεχίσεις ευθεία το δρόμο, καταλήγεις στο Κατάφυτο (Δράμα). Το 5ο, είναι και το μικρότερο λίγα μόλις μέτρα έξω από το χωριό πριν το ξωκκλήσι της Παναγίας, από όπου και πήρε την ονομασία του».
Το γεφύρι των Μύλων
Είναι εύκολα προσβάσιμα; Αξίζει να τα επισκεφθεί ο κόσμος, σε συνδυασμό με το μέρος;
«Η πρόσβαση είναι αρκετά εύκολη, μέσα σε ένα παρθένο δάσος, γεμάτο πλατάνια και γαργάρα νερά. Θα συνιστούσα σε όλο το κόσμο που διαθέτει χρόνο, να επισκεφθεί τα πέτρινα γεφύρια του χωριού μας και του Αχλαδοχωρίου (γειτονικό χωριό) και είμαι σίγουρος πως θα μείνουν εντυπωσιασμένοι, τόσο από την απαράμιλλη ομορφιά, όσο και από την μοναδική, τεχνική τους».
Υπάρχει σηματοδότηση για να είναι εύκολη η διαδρομή;
«Σηματοδότηση δεν υπάρχει προς ώρας. Μέσω ατομικών ενεργειών αλλά και συλλογών, έχουν δημιουργηθεί κάποιες σημάνσεις και διαδρομές, ενώ υπάρχει και χαρτογράφηση διαδρομής μέσω εφαρμογής σε Smartphone. Ωστόσο, μετά από αυτοψία που διενήργησε το Υπουργείο Πολιτισμού τις προηγούμενες ημέρες σε απάντηση του αιτήματος μας, θα συνταχθεί αναφορά, προκειμένου να χαρακτηριστούν μνημεία πολιτιστικής κληρονομιάς και να αξιοποιηθούν, τόσο με συντήρηση, όσο και με σηματοδότηση, ώστε οι επισκέπτες να έχουν ακόμα πιο εύκολη πρόσβαση».
Το Καρυδοχώρι
Κοντά στα γεφύρια είναι και τα μεταλλεία του Μ. Αλεξάνδρου…
«Κοντά ακριβώς, όχι. Συγκεκριμένα, βρίσκονται στο ψηλότερο σημείο του χωριού, στα σύνορα με το Κατάφυτο (χωριό της Δράμας) και μεταξύ του Ορβήλου (βουνό) που μας χωρίζει από τη Βουλγαρία. Το σημείο αυτό, προσελκύει κόσμο κυρίως μεταξύ Ιουλίου και Αυγούστου για συγκομιδή άγριου τσαγιού και οι περισσότεροι που επισκέπτονται τη περιοχή, μένουν έκπληκτοι αντικρίζοντας το σπήλαιο, όπου την εποχή του Μεγάλου Αλεξάνδρου το χρησιμοποιούσαν για εξόρυξη μετάλλων. Πλέον η είσοδος γίνεται με μεγάλη δυσκολία, ωστόσο όσοι καταφέρνουν να εισέλθουν εσωτερικά, μένουν εντυπωσιασμένοι από το μέγεθος, αλλά και το οικοδόμημα του».
Στο χωριό σου 38 κάτοικοι και ο πιο μικρός είσαι εσύ… Ποια είναι τα σχέδια σου; Θεωρείς πως η τουριστική ανάπτυξη θα φέρει στο Καρυδοχώρι μια άλλη εποχή;
«Σωστά, ο μικρότερος σε ηλικία εγώ και ακόμα ένας κάτοικος, οι οποίοι πλέον διανύουμε το 32ο έτος ζωής. Τα σχέδια πολλά, ίσως και όνειρα για κάποιους, για εμένα όμως, εφικτά. Πρωταρχικός στόχος η αξιοποίηση του πολιτιστικού και ιστορικού πλούτου που διαθέτει το χωριό. Στη συνέχεια η δημιουργία ξενώνα προκειμένου να υπάρξει χώρος φιλοξενίας των τουριστών, καθώς αποτελεί σοβαρό πρόβλημα η απουσία του. Θεωρώ και πιστεύω πως η τουριστική ανάπτυξη, όχι μόνο θα φέρει μια άλλη εποχή στο Καρυδοχώρι, αλλά θα το κάνει ξακουστό στο ευρύ κοινό. Ήδη, έχουμε τρεις νέους υποψήφιους κατοίκους οι οποίοι έχουν ήδη πάρει την απόφαση να μετακομίσουν μόνιμα και να επενδύσουν σε τουρισμό, κτηνοτροφία και γεωργία, κάτι που μας δίνει δύναμη να συνεχίσουμε τη προσπάθεια αλλά και ενισχύει την πεποίθηση μας, πως το χωριό θα αποκτήσει την αίγλη που του αξίζει».
Ένα μαγικό τοπίο, με το γεφύρι πάνω από το ποτάμι και τη φύση να το αγκαλιάζει...
newsbomb.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου