Του Γιώργου Λεκάκη
Ο μεγάλος φιλόσοφος Πλάτων, ένα από τα μεγαλύτερα μυαλά της ανθρώπινης ιστορίας, χλευάστηκε από τους συγχρόνους του, προς το τέλος της καριέρας του. Η απογοήτευσή του ήταν τόσο μεγάλη, που αποφάσισε να μην ολοκληρώσει την δεύτερη από τις τρεις ιστορίες του, για αυτό το θέμα, και να μην αρχίσει καν να γράφει την τρίτη ιστορία.
Στον διάλογο «Τίμαιος» ο Πλάτων λέει πολλά. Μεταξύ άλλων, αφηγείται την ύπαρξη ενός «Μεγάλου Νησιού» κοντά στους «Στύλους του Ηρακλή». Το αποκαλεί «Ατλαντίδα» ή «Γη του Άτλαντα». Αλλά οι Έλληνες της εποχής του, εγνώριζαν ότι περισσότερα από 40 χρόνια πριν τον Πλάτωνα, ο διάσημος ιστορικός Ηρόδοτος (484 - 430 π.Χ.) χαρακτήρισε την οροσειρά του σημερινού Μαρόκου με το όνομα «Άτλας» - και φέρει ακόμα αυτό το όνομα σήμερα: Atlas Mountains!
Ο Πλάτων, υποστήριξε ότι αυτό το νησί υπήρχε 9.000 χρόνια πριν από τον Σόλωνα - δηλ. πριν από 11.500 χρόνια.
Διάφοροι συγγραφείς το έχουν «τοποθετήσει» σχεδόν παντού: Στην Σαρδηνία, στην Ιρλανδία, στην Κούβα, στην Ινδονησία... Αλλά οι «μυστηριώδεις Αιγύπτιοι ιερείς», που το είχαν πει στον Σόλωνα (και μέσω αυτού το έγραψε ο Πλάτων) είχαν δίκιο…
Το άρθρο στο περιοδικό «Nature», υπογεγραμμένο από τον C. Skonieczny[1] κ.ά., μιλά για «ένα μεγάλο ποτάμιο σύστημα στην Δυτική Σαχάρα, αντλώντας τις πηγές του από το οροπέδιο Hoggar και τα νότια όρη Atlas στην Αλγερία. Αυτή η λεγόμενη κοιλάδα του ποταμού Tamanrasset έχει περιγραφεί ως ένα πιθανό τεράστιο και αρχαίο σύστημα ποταμών». Το άρθρο μπαίνει σε γεωλογικές λεπτομέρειες. Το PALSAR ανακάλυψε έναν γιγάντιο μέγα ποταμό, που τώρα είναι ξερός, που ξεκινούσε από τα Όρη Άτλας και διέσχιζε ολόκληρην την Βορειοδυτική γωνία της Αφρικής, και που έρεε στην σημερινή Μαυριτανία.
Η «κοιλάδα του ποταμού» του Tamanrasset έχει πλάτος περίπου 90 χλμ. και μήκος 500 χλμ.(!!!). Ήταν ένα «τέρας» ακόμη και σε σύγκριση με τον ποταμό Αμαζόνιο! Τόσο μεγάλος που σε αρκετά σημεία ήταν δυσδιάκριτος από την θάλασσα! Ένας παρατηρητής στο επίπεδο του εδάφους δεν θα ήξερε ότι ήταν ποτάμι! Η απέναντι ακτή ήταν 90 χλμ. μακριά! Μόνη διαφορά η αλατότητα του νερού (αλλά δεν ξέρουμε εάν οι άνθρωποι της αρχαίας εποχής της περιοχής αυτής θα καταλάβαιναν αυτήν την διαφορά). Αυτή είναι μεγαλύτερη απόσταση από τα Στενά της Μεσσήνης Σικελίας και τα Στενά του Ηρακλη / Γιβραλτάρ μαζί!
Όταν ο μεγαποταμός Tamanrasett κυλούσε, κατά την ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΑΦΡΙΚΑΝΙΚΗ ΥΓΡΑ ΠΕΡΙΟΔΟ (14.500 και 7.000 χρόνια πριν, και έως 5.500 χρόνια πριν), εκτός από ένα μικρό κομμάτι στα βορειοανατολικά, η «Γη του Άτλαντα» / «Ατλαντίδα», ή περιοχές νότια του όρους Άτλας, ήταν πραγματικά «νησί»! Το «νησί» αυτό στα βόρεια περιβάλλεται από την Μεσόγειο Θάλασσα. Στα δυτικά από τον Ατλαντικό Ωκεανό. Στα νότια από τον μεγαποταμό Tamanrasset. Στα ανατολικά περιβάλλεται σχεδόν εντελώς από τον ίδιο ποταμό, εκτός από ένα μικρό κομμάτι που σχηματίσθηκε από την οροσειρά του Άτλαντα. Μπορεί αυτή η γη πραγματικά να λέγεται «νησί»; Με την ελληνική έννοια, η απάντηση είναι «ΝΑΙ».
Όπως νησί λέγεται η Πελοπόννησος («Πέλοπος νῆσος / νέσος)!...
Ο Πλάτων λέει ότι στην περιοχή της νήσου Ατλαντίδος υπήρχαν δύο μοναδικές κατασκευές. Μία από αυτές τις (φυσικές γεωλογικές) δομές είχε δημιουργηθεί απ’ ευθείας από τον Ποσειδώνα, άρα «Νησί του Ποσειδώνος». Ήταν ένα κεντρικό ανάχωμα, γύρω από το οποίο υπήρχαν 3 δακτύλιοι θάλασσας και 2 δακτύλιοι γης, απόλυτα ομόκεντροι. Τίποτε δεν λέγεται για το μέγεθός του. Λέγεται ότι ήταν «ιερό», απρόσιτο και ακατοίκητο.
Η δεύτερη κατασκευή, επάνω στην οποία οι άνθρωποι έκτισαν μια πόλη, ήταν το «Νησί-Μητρόπολις». Ήταν μια φυσική γεωλογική δομή, που έμοιαζε πολύ με την προηγούμενη, αλλά δίνονται οι μετρήσεις της: Υπήρχε ένα κεντρικό επίπεδο νησί, πλάτους περίπου 900 μ., ακολουθούμενο από 3 δακτυλίδια θαλάσσης και 2 στεριάς, απόλυτα ομόκεντρα. Το συνολικό πλάτος ήταν περίπου 5 χλμ. Γύρω από αυτήν την φυσική γεωλογική δομή (στην οποία κατοικούσε ο βασιλιάς και η άρχουσα τάξη) εκτεινόταν η πόλη της Ατλαντίδας.
Στο βιβλίο «Ατλαντίδα 2021 - Ανακαλύφθηκε η χαμένη ήπειρος», για άλλη μια φορά χάρις στους δορυφόρους, ανακαλύφθηκαν αυτές οι δύο κατασκευές, κατά μήκος του ποταμού Tamanrasset.
Η πρώτη φυσική γεωλογική δομή ονομάζεται Semsiyat Dome[2]. Ευρίσκεται στο οροπέδιο Chinguetti[3], στην έρημο της Μαυριτανίας, στον 20ό παράλληλο [20°27′N 12°21′W]. Οι μετρήσεις του είναι ακριβώς αυτές που δίνει ο Πλάτων για το «Νησί της Μητρόπολης». Το μέγιστο πλάτος του είναι ακριβώς 5 χλμ. Στο κέντρο υπάρχει ένας σχηματισμός πλάτους ακριβώς 900 - 100 μ., το μέγεθος του «κεντρικού νησιού» της Μητρόπολης Ατλαντίδος. Μπορεί κανείς επίσης να δει έναν δεύτερο εσωτερικό κύκλο, ακριβώς το μέγεθος που περιγράφει ο Πλάτων!
Η δεύτερη κατασκευή ονομάζεται «Δομή Ρίτσατ»[4] στον 21ο παράλληλο [21.124°N 11.402°W ] και απέχει περίπου 20 χλμ. Έχει πλάτος περίπου 40 χλμ. και αποτελείται από μια κεντρική περιοχή από την οποία ξεκινούν μια σειρά από «πετρόκυκλοι». Υπάρχουν ξεκάθαρα υπολείμματα που υποδεικνύουν ότι κάποτε ήταν λίμνη, από την οποία εμφανίσθηκαν «δακτυλίδια γης». Είναι η τέλεια αναπαράσταση του «Νησιού του Ποσειδώνος», που περιγράφει ο Πλάτων.
Σήμερα, οι δορυφόροι έχουν χαρτογραφήσει ολόκληρη την επιφάνεια της Γης. Δεν υπάρχουν άλλες παρόμοιες δομές στην Γη που να έχουν αυτές τις μετρήσεις ή αυτά τα χαρακτηριστικά. Είναι «μοναδικοί» όσον αφορά την Ατλαντίδα. Έτσι, μέχρι να ανακαλυφθεί κάτι παρόμοιο σε όλον τον κόσμο, με βάση όλα τα στοιχεία που παρέχει η τελευταία τεχνολογία, μπορούμε να πούμε ότι έχουμε βρει πραγματικά την θρυλική γη που περιγράφει ο Πλάτων: Την Ατλαντίδα.
Άρα, οι «μυστηριώδεις Αιγύπτιοι ιερείς» δεν είχαν πει ψέματα στον Σόλωνα. Και κατά συνέπειαν δεν έγραψε ψέματα ο Πλάτων.
Αλλά αυτό εγείρει άλλα σημαντικά ερωτήματα: Πώς το ήξεραν αυτό;
Ποιος πολιτισμός γνώριζε για γεγονότα που συνέβησαν μεταξύ 14.500 και 7.000 χρόνια πριν; Και πώς αυτά είχαν διασωθείς την μνήμη; Βυθίσθηκε ποτέ αυτό το μέρος της Αφρικής; Και τι σχέση έχει η «Ατλαντίδα» με την Ναν Μαντόλ και την «Βυθισμένη Ήπειρο» της Σουδαλάνδης, και της Σαχουλάνδης, που ανακάλυψαν πρόσφατα ερευνητές;
Και πάνω απ' όλα, πού πήγαν οι κάτοικοι αυτών των περιοχών; - ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΠΡΟΣΕΧΩΣ…
ΠΗΓΗ: C. Al. Bisceglia «Homo Reloaded - The hidden history of the last 75,000 years» εκδ. Cassandra.
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ:
[1] Skonieczny C. κ.ά. «African humid periods triggered the reactivation of a large river system in Western Sahara», Nature Communications. 6 (1): 8751, doi:10.1038/ncomms9751, 10.11.2015.
[2] Dietz R. S. Fudali, R.; Cassidy, W. «Richat and Semsiyat Domes (Mauritania): Not Astroblemes», Geological Society of America. 80 (7): 1367–1372, 1969.
[3] Chinguetti ή Sinqit, ως και επί αράβων ήταν ιερή πόλις.
[4] Richat Structure / Guelb er Richât / Qalb ar-Risat
arxeion-politismou.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου