Το χρυσό στεφάνι σε κεφάλι αθλητή

 

Το ταφικό χρυσό στεφάνι είναι μοναδικό στο είδος του για αυτή την περίοδο στην Κρήτη. Βρέθηκε επάνω στο κεφάλι του νεκρού άνδρα, όπου αρχικά είχε τοποθετηθεί, χωρίς να έχει πέσει, και εκτίθεται μαζί με αυτό. Αποτελείται από είκοσι τέσσερα φύλλα, πιθανότατα ελιάς, που αρχικά θα στερεώνονταν σε ταινία. 

Δεν είναι βέβαιο αν πρόκειται για στέφανο νίκης, που κερδήθηκε σε αθλητικό αγώνισμα και μπορούσε να φοριέται και στη ζωή, ή για μεταθανάτιο κτέρισμα, απλό ομοίωμα αληθινού στεφανιού. Πρέπει πάντως να ανήκει σε αθλητή, αν κρίνουμε και από τη στλεγγίδα και τον αρύβαλλο, που βρέθηκαν μαζί του.

Πιθανόν ο νέος να κέρδισε το στέφανο σε αγώνισμα, το οποίο σχετίζεται με μυητική δοκιμασία, που έπαιρνε τη μορφή αγώνα δρόμου, στο πλαίσιο λατρευτικών εκδηλώσεων της δωρικής κοινότητας. Στο στόμα του νεκρού είχε τοποθετηθεί ως «δανάκη» (οβολός για το πορθμείο του Χάρωνος) ένα αργυρό τετράδραχμο της πόλης Πολυρρήνιας της εποχής του αυτοκράτορα Τιβερίου.

Tο Αρχαιολογικό Μουσείο του Αγίου Νικολάου ιδρύθηκε το 1970 και φιλοξενεί ευρήματα από την νεολιθική εποχή[4], την Μινωική εποχή και μέχρι τους ελληνορωμαϊκούς χρόνους. Αποτελείται από οκτώ εκθεσιακούς χώρους και μεταξύ των πιο γνωστών εκθεμάτων της είναι η θεά της Μύρτου, ένα δοχείο για σπονδές με μορφή γυναίκας που ανακαλύφθηκε στον οικισμό της Εποχής του Χαλκού στο Φούρνο, κοντά στη Μύρτο. 

Το μουσείο επίσης περιέχει σημαντικά δείγματα της Δαιδαλικής Περιόδου που χρονολογούνται στον 7ο αιώνα π.Χ., κυρίως το κεφάλι ενός πήλινου αγάλματος γυναίκας που βρίσκεται κοντά στη Σητεία.

Bιβλιογραφία:

Δαβάρας Κ., Μουσείον Αγίου Νικολάου, Αθήνα, χ.χ.

Δαβάρας Κ., "Ρωμαϊκό νεκροταφείο Αγίου Νικολάου", ΑΕ, Αθήνα, (1985), 172, 177-189, πίν. 49α-β

Πηγή εικόνας : Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού - ΚΔ' Εφορεία Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων

http://odysseus.culture.gr, https://el.wikipedia.org