Η χρονολόγηση με ραδιενεργό άνθρακα αποκαλύπτει την επιβίωση του Ρωμαίου Καράνη στην Αίγυπτο μέχρι τον 7ο αιώνα μ.Χ

Ερείπια Καράνη στην Αίγυπτο. Προσφορά: Einsamer Schütze, Wikimedia Commons

 Μια νέα μελέτη αναμόρφωσε την κατανόησή μας για τον αρχαίο ελληνορωμαϊκό οικισμό Karanis, που βρίσκεται στην όαση Fayum της Αιγύπτου.

Προηγούμενες πεποιθήσεις υποστήριζαν ότι ο Καράνης εγκαταλείφθηκε στα μέσα του 5ου αιώνα μ.Χ., αλλά νέα έρευνα υποδηλώνει το αντίθετο. Η χρονολόγηση φυτικών υπολειμμάτων από τις δομές του οικισμού με ραδιενεργό άνθρακα υποδεικνύει ότι η Καράνη μπορεί να κατοικούνταν μέχρι τα μέσα του 7ου αιώνα μ.Χ.

Διεξήχθη από το Κέντρο 14CHRONO στο Queen's University του Μπέλφαστ, η μελέτη επανεκτίμησε τη χρονολογία του Karanis αναλύοντας 13 δείγματα φυτικών υπολειμμάτων. Αυτά τα ευρήματα υποδηλώνουν μια συνεχή κατάληψη της τοποθεσίας για αιώνες πέρα ​​από αυτό που ήταν προηγουμένως κατανοητό. Σε αντίθεση με προηγούμενα συμπεράσματα από παπύρους και νομίσματα, τα οποία έδειχναν εγκατάλειψη γύρω στο 460 μ.Χ., η νέα έρευνα δείχνει μια πιο παρατεταμένη κατοίκηση του οικισμού.

Οι αρχικές ανασκαφές του Καράνη, που χρονολογούνται από το 1924-1935, οδήγησαν τους ερευνητές να πιστέψουν ότι γεγονότα όπως η πανώλη του Αντωνίνου και η οικονομική παρακμή προκάλεσαν την εγκατάλειψή του. Ωστόσο, η πρόσφατη μελέτη αποκαλύπτει μια πιο λεπτή εικόνα. Ενώ ορισμένες περιοχές του οικισμού μπορεί να γνώρισαν ερήμωση στα μέσα του 5ου αιώνα, άλλα μέρη παρέμειναν κατοικημένα μέχρι τον 7ο αιώνα, που συνέπεσε με την ισλαμική κατάκτηση της Αιγύπτου.

Επάνω σειρά) Σπίτι C51, Δωμάτιο Β πριν (αριστερά) και μετά (δεξιά) την ανασκαφή του γεμιστήρα εγκατάλειψής του. το στρώμα άμμου είναι ορατό κάτω από την κατάρρευση του δεύτερου ορόφου. κάτω αριστερά) σχέδια και τμήματα του σπιτιού στην αρχική του διαμόρφωση. κάτω δεξιά) τμήμα που δείχνει τον δεύτερο όροφο ως Σπίτι B227 και το στρώμα άμμου στο δωμάτιο C51B. Πίστωση: Laura Motta et al. / Antiquity (2024)

Η μεταμόρφωση του Καράνη με την πάροδο του χρόνου είναι εμφανής στην επαναχρησιμοποίηση και την αναδιαμόρφωση των κατασκευών, υποδηλώνοντας μια σταδιακή προσαρμογή στις μεταβαλλόμενες περιβαλλοντικές και πολιτικές συνθήκες. Οι διακυμάνσεις στο κλίμα και τα επίπεδα του Νείλου, παράλληλα με τις βυζαντινές και αραβικές κατακτήσεις, πιθανότατα επηρέασαν την επιβίωση και την εξέλιξη του οικισμού.

«Οι χρονολογήσεις μας τοποθετούν την εγκατάλειψη του οικισμού στην Ύστερη Αρχαία Μικρή Εποχή των Παγετώνων και σε μια περίοδο πολιτικών μεταβάσεων, όπως η κατάκτηση της Αιγύπτου από τους Σασάνους, η Βυζαντινή ανακατάκτηση και η επακόλουθη αραβική κατάκτηση», γράφουν οι ερευνητές στην εργασία τους. Αυτά τα γεγονότα ρίχνουν φως σε ευρύτερες συζητήσεις σχετικά με την πτώση της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας και τους κοινωνικοοικονομικούς μετασχηματισμούς στις αρχές του Μεσαίωνα.

Σπίτι 120, Δωμάτιο Β κατά την ανασκαφή και το δοχείο που περιέχει σπόρους λούπινου. Credit: Laura Motta el al. / Antiquity (2024)

Τα ευρήματα υπογραμμίζουν τη λεπτή ισορροπία μεταξύ περιβαλλοντικών παραγόντων και ανθρώπινης δράσης στη διαμόρφωση της τύχης οικισμών όπως ο Καράνης. Η τύχη του οικισμού είναι συνυφασμένη με περιβαλλοντικούς παράγοντες, πολιτική αστάθεια, οικονομικές διαδικασίες και πληθυσμιακή δυναμική.

Περισσότερες πληροφορίες: Motta L, Johnson TD, Burton S, Reimer PJ, Erdkamp P, Heinrich F. (2024). Επαναχρονολόγηση του Roman Karanis, Αίγυπτος: στοιχεία ραδιενεργού άνθρακα για παρατεταμένη κατοχή μέχρι τον έβδομο αιώνα μ.Χ. Αρχαιότητα :1-19. doi:10.15184/aqy.2024.69

Πηγή: Archaeology News