ΤΕΛΕΣΙΛΛΑ: Η Αργεία Λυρική Μούσα που νίκησε τους Σπαρτιάτες

Του συγγραφέα Κωνσταντίνου Σπίνου, Kspin.gr@gmail.com 

Η ταλαντούχα Αργεία ποιήτρια, Τελέσιλλα, έμεινε στην Ιστορία, όχι για το μεγαλειώδες ποιητικό της έργο, αλλά για την ηρωική άμυνα που αντέταξε εναντίον του ανίκητου σπαρτιατικού στρατού.

Μετά τον Β΄ Μεσσηνιακό πόλεμο η Σπάρτη βασιζόμενη στον δυνατό στρατό της, αποφάσισε να επεκτείνει την ηγεμονία της σε όλη την Πελοπόννησο. Για την πραγμάτωση αυτής της αποφάσεως ο Βασιλιάς της Σπάρτης Κλεομένης Α΄, ηγούμενος Σπαρτιατικής δύναμης το 494 π.Χ στην πεδιάδα της Σήπειας (ανάμεσα Ναυπλίου και Τίρυνθας), κατατρόπωσε τον στρατό των Αργείων. Υπολογίζεται ότι περίπου 8.000 Αργείοι έχασαν την ζωή τους. Ακολούθως ο Κλεομένης βάδισε κατά του Άργους που ήταν πλέον ανοχύρωτη πόλη. Τα νέα έφτασαν στην πόλη και φυσικά απόγνωση και απελπισία κυρίευσαν τον άμαχο πληθυσμό.

Στην κρίσιμη στιγμή για το Άργος αναδείχθηκε η ηρωική μορφή της Τελέσιλλας. Πρώτα ενίσχυσε με πατριωτικούς λόγους το ηθικό του άμαχου πληθυσμού και ακολούθως, τους κάλεσε να πολεμήσουν και να θυσιαστούν για την ελευθερία των παιδιών τους και της πόλης τους. Αφού τους εξόπλισε με πανοπλίες και κάθε είδους οπλισμού τους παρέταξε στα τείχη για να αντιμετωπίσουν τον εισβολέα.

Σύμφωνα με τον ιστορικό περιηγητή Παυσανία, όταν ο Κλεομένης είδε γέρους ανήμπορους, γυναίκες και παιδιά να υπερασπίζουν τα τείχη του Άργους, έλυσε την πολιορκία και επέστρεψε στην Σπάρτη. Γιατί γνώριζε ότι μία νίκη με αντίπαλους γυναίκες, δεν θα του προσέδιδε δόξα, μία όμως ήττα από τον άμαχο πληθυσμό του Άργους και ιδιαίτερα από τις γυναίκες, θα περιέβαλε με μεγάλη ντροπή, τόσο τον ίδιο, όσο και το στράτευμά του.

 Αυτή ήταν η ψυχολογία των Σπαρτιατών την οποία προφανώς εγνώριζε η Τελέσιλλα.

Έτσι έσωσε το Άργος γνωρίζοντας ότι οι Σπαρτιάτες δεν θα πολεμήσουν.

Το άγαλμα της φωτογραφίες είναι γνωστό ως «Η ΧΟΡΕΥΤΡΙΑ ΤΟΥ ΤΙΒΟΛΙ». Είναι από πεντελικό μαρμάρινο (ύψος με την βάση 1,43 μ.). Ευρέθη στο τρικλίνιο της βίλλας του Αδριανού στο Tivoli. Είναι, λένε, ρωμαϊκό αντίγραφο ελληνικού πρωτοτύπου, το οποίο είναι γνωστό από τα μέσα του 4ου αιώνα. π.Χ. – Εκτίθεται στο Εθνικό Ρωμαϊκό Μουσείο Palazzo Massimo στην Ρώμη.

Πιστεύεται ότι είναι το άγαλμα της Πράξιλλας της Σικυώνος (περ. 450 π.Χ.). Αυτή ήταν αρχαία Ελληνίδα λυρική ποιήτρια, που έζησε τον 5ο αιώνα π.Χ. και σύγχρονη της Τελέσιλλας. Ο Αντίπατρος της Θεσσαλονίκης την τοποθετεί πρώτη στον κανόνα του για τους 9 αθάνατους ποιητές!

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

        - ΗΡΟΔΟΤΟΣ «ΙΣΤΟΡΙΑ».

        - ΛΕΚΑΚΗΣ Γ. «Αρχαίοι Πελοποννήσιοι λόγιοι», εκδ. "Πελασγός".

        - ΠΑΥΣΑΝΙΑΣ «ΕΛΛΑΔΟΣ ΠΕΡΙΗΓΗΣΙΣ».

ΠΗΓΗ: ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ.