Amfipoli News: Βοιωτία: Η γη, στην οποία φύτρωσαν για πρώτη φορά άνθρωποι: Οι Σπαρτοί, από τα ελεφαντόδοντα του Δράκοντος

Τρίτη 28 Μαΐου 2024

Βοιωτία: Η γη, στην οποία φύτρωσαν για πρώτη φορά άνθρωποι: Οι Σπαρτοί, από τα ελεφαντόδοντα του Δράκοντος

Στο κεφάλαιο «ΠΕΡΙ ΣΠΑΡΤΩΝ» ο Παλαίφατος στο βιβλίο του «Περί απίστων (απίστευτων)» γράφει:

Σύμφωνα με έναν αρχαίο λόγο, ο Κάδμος σκότωσε ένα φίδι, επέλεξε τα δόντια του και τα έσπειρε στην γη του. Από αυτά φύτρωσαν οπλισμένοι άνδρες.

Εάν αυτό ήταν αληθές, όλοι οι άνθρωποι θα έσπερναν δόντια φιδιών, παρά οτιδήποτε άλλο. Και εάν η σπορά δεν έδινε τον καρπό αυτό αλλού, σίγουρα θα έσπειραν κατ’ αυτόν τον τρόπο στην γη, από την οποία φύτρωσαν για πρώτη φορά άνθρωποι.

Η αλήθεια, αντιθέτως, έχει ως εξής:

«Ο Κάδμος, από την Φοινίκη[1], έφθασε στις Θήβες, αμιλλόμενος τον αδελφό του, Φοίνικα, στην βασιλεία.

Βασιλιάς των Θηβών ήταν την εποχή εκείνη ο Δράκων, ο υιός του Άρεως, που είχε, βέβαια, πολλά, ως βασιλεύς και δη ελεφαντόδοντα (χαυλιόδοντες)! Ο Κάδμος τον σκότωσε και βασίλευσε. 

Οι φίλοι του Δράκοντα στράφηκαν εναντίον του, ενώ ο Κάδμος είχε την συμπαράσταση των παιδιών του. Οι φίλοι του Δράκοντα, λοιπόν, αφού ηττήθηκαν στην μάχη, λεηλάτησαν ένα μέρος των χρημάτων του Κάδμου και άρπαξαν τα ελεφαντόδοντα, που φυλάσσονταν στο ιερό και έφυγαν γρήγορα για την πατρίδα τους. Διασκορπίστηκαν σε διάφορα μέρη, άλλοι στην Αττική, άλλοι στην Πελοπόννησο, άλλοι στην Φωκίδα και άλλοι στην Λοκρίδα. Με ορμητήριο τις περιοχές αυτές επιτίθεντο στους Θηβαίους και ήταν αργαλέοι(*) πολεμιστές, και επειδή ομόγλωσσοι και επειδή εγνώριζαν την περιοχή. Επειδή, λοιπόν, κατά την φυγή τους άρπαξαν τα δόντια, οι πολίτες έλεγαν: «Τέτοιες συμφορές μας προξένησε ο Κάδμος, σκοτώνοντας τον Δράκοντα. Από τα ελεφαντόδοντά του, πολλοί αγαθοί σπαρτοί (διάσπαρτοι) άνδρες γεννήθηκαν, οι οποίοι τώρα μας καταγωνίζονται (μάχονται, πολεμούν)».

Από αυτήν την αληθινή ιστορία προσπλάστηκε ο μύθος.

Άρα εκ Θηβών, πολλοί αγαθοί άνδρες διεσπάρησαν... - 

(*) ἀργαλέος (-α, -ον) < ἄλγος, ἀλγαλέος) = επίπονος, οδυνηρός, τραχύς, δύσκολος, βαρύς. «ἀργαλέον ἐστί» (με δοτ. και απαρ.) = μου είναι δύσκολο να κάνω κάτι. Λέγεται για πρόσωπα, οχληρός, ενοχλητικός - Ομήρ. Ιλ., Θέογν., Αριστοφ.

ΣΗΜΕΙΩΣΙΣ:

[1] Πρόκειται για την ελληνική αποικία Φοινίκη στην Μέση Ανατολή, όπου έφθασε ο Κάδμος, με τα αδέλφια του, υπό τον πατέρα τους Αγήνορα, από το Άργος.

ΠΗΓΗ: Παλαίφατος "Περί απίστων", απόδ. Γ. Λεκάκης. Γ. Λεκακης "Συγχρονης Ελλαδος περιηγησις". ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ.


Διαβάστε επίσης:



Δεν υπάρχουν σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου