Γύρω από την Κωπαΐδα λίμνη ήταν 200 μεγάλα χωριά, αλλά τα έπνιξε η κακία ενός ανθρώπου

 

Η ΚΩΠΑΪΣ λίμνη, των Barband - H. Belle, 1877.

Μιά φορά τόν παλαιό καιρό, η Κωπαΐδα λίμνη  ήτον κάμπος στεγνός, γιατί τά νερά όλα εχωνεύονταν στοις καταβόθραις. Ολον αυτόν τον κάμπον τον ώριζε ενας γέρος βασιλιας. Είχε αναρίθμητα κοπάδια, καί διακόσια μεγάλα χωριά, που ήταν εκεί όπου σήμερα είναι βάλτοι με καλαμιώνες, καί τον χειμώνα νερά.

Όταν αίσθάνθηκε πως πλησίαζε το τέλος του εμοίρασε όλο του τό βιος στους δυό του γιους. Στον ενα έδωκε τα χωράφια, στον άλλο τά κοπάδια.

Μέ τον καιρό συνέβη νά πλάκωση πολλή παγωνιά καί χιόνια, καί ψόφησαν όλα τά ζωντανά. Τό ενα βασιλόπουλο εφτώχηνε, καί πήγε στόν άδερφό του τον πλούσιο νά του δώση ένα μικρό μέρος από τά πλούτη του. Εκείνος όμως έφάνη πολύ σκληρός καί τόν έδιωξε. Ο βοσκός εσκέφτη τότε νά τόν εγδικηθή γιά τήν κακία του καί πηγαίνει καί βουλλώνει κρυφά τοις καταβόθραις. Καί όταν τόν χειμώνα άρχισαν οί βροχαίς, δεν εύρισκαν τά νερά δρόμο νά φύγουν, και ή λίμνη όλο καί ξεχείλιζε καί επνιξε όλα τά μεγάλα εκείνα χωριά. 

ΠΗΓΗ: Ν. Γ. Πολίτης «ΜΕΛΕΤΑΙ ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΒΙΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΓΛΩΣΣΗΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΛΑΟΥ – ΠΑΡΑΔΟΣΕΙΣ», τ. α΄, κεφ. Δ, ΒΟΥΛΙΑΓΜΕΝΟΙ ΤΟΠΟΙ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΕΙΑΙΣ: «Η Κωπαΐδα» (Βοιωτία)», 1904. (κρατήθηκε η ορθογραφία του γράφοντος). 

ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ.