Διαβάστηκαν 4 δισκία από την πόλη, όπου ο βασιλιάς έθαψε τα αρχεία του προκατακλυσμιαίου κόσμου! Πότε μια έκλειψη αποκαλύπτει ότι ένας βασιλιάς θα πεθάνει!

Του Γιώργου Λεκάκη

Τέσσερα δισκία με σφηνοειδή γραφή, 4.000 χρόνων, που έχουν βρεθεί εδώ και καιρό, διαβάστηκαν μόλις τώρα…

Προβλέπουν δια μέσω οιωνών, χρησιμοποιώντας την ώρα της νύκτας, την κίνηση των σκιών και την ημερομηνία και την διάρκεια των εκλείψεων…

Τα δισκία μελετήθηκαν προσφάτως από τον A. George, ομότιμο καθηγητή του Πανεπιστημίου του Λονδίνου, και τον ανεξάρτητο ερευνητή J. Taniguchi…

Πιστεύεται ότι προέρχονται από την αρχαία πόλη Sippar[1], των Αμοριτών Amnanum, όπου ο βασιλιάς Κρόνος Ξίσουθρος[2] των Σουμερίων, έθαψε τα αρχεία του προκατακλυσμιαίου κόσμου και το καλαμένιο σκάφος, που κατασκεύασε για να σωθεί, επέζησε, τουλάχιστον μέχρι την εποχή του Βηρωσού(*), στα Κορκυραία Όρη της Αρμενίας[3]! Πότε έγινε αυτό; Ο Ξίσουθρος ήταν υιός του Αρδάτη, και βασίλευσε 64.800 χρόνια (18 shar)!

Οι Βαβυλώνιοι βασιλείς είχαν επιστημονικούς συμβούλους, οι οποίοι παρακολουθούσαν τον νυκτερινό ουρανό, για προειδοποιήσεις για το μέλλον, εξήγησαν οι ερευνητές. «Η προέλευση ορισμένων από τους οιωνούς ίσως βρισκόταν στην πραγματική εμπειρία – παρατήρηση του προβλήματος», είπε ο κ. George. Αν και αναγνώρισε ότι πολλοί από τους οιωνούς, που γράφτηκαν στα εν λόγω κείμενα ήταν πιθανότατα το αποτέλεσμα θεωριών.

Για παράδειγμα, ένα κείμενο προέβλεπε:

        - Εάν «μια έκλειψη καλύπτεται από το κέντρο της αμέσως και καθαρίζεται αμέσως: ένας βασιλιάς θα πεθάνει».

        - Μια έκλειψη το βράδυ σημαίνει επιδημία.

Όμως, όπως είπαν οι George και Taniguchi, εάν οι συνθήκες στον νυκτερινό ουρανό οδηγούσαν σε μια απειλητική πρόβλεψη, γίνονταν πρόσθετες έρευνες και πραγματοποιούνταν τελετουργίες, για να ακυρωθεί ο κακός οιωνός και να αλλάξει το μέλλον!

Ας σημειωθεί ότι χιλιάδες πήλινες πινακίδες με σφηνοειδή γραφή[4] έχουν βρεθεί στην Σιπάρ, δηλ. τα περισσότερα σφηνοειδή κείμενα της Παλαιά και Νέας Βαβυλωνιακής περιόδου, από οποιαδήποτε άλλη τοποθεσία στην Μεσοποταμία!

Τα 4 δισκία του Ιράκ, υπάρχουν στο… Βρετανικό Μουσείο, για περισσότερα από 100 χρόνια!

ΠΗΓΗ: "'A king will die': 4,000-year-old lunar eclipse omen tablets finally deciphered - Tablets added to the British Museum's collection many decades ago have finally been deciphered", Live Science, 6.8.2024. Γ. Λεκακης "Λεξικον Παραδοσεων". ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ, 7.8.2024.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

        - (*) Βηρωσός (αστρονόμος / αστρολόγος και ιερεύς του Βήλου (υιού του Ποσειδώνος(4*) / Βάαλ / Σελευκόβηλος(5*)] στην Βαβυλώνα, του 3ου αι. π.Χ.). Έγραψε στην ελληνική γλώσσα τα «Βαβυλωνιακά» σε τρία βιβλία, περί το 290 - 278 π.Χ., υπό την αιγίδα του βασιλιά των Σελευκιδών(5*) Μακεδόνων Αντίοχου Α' Σωτήρος (κατά το 3ο έτος της βασιλείας του – βλ. Διόδωρος Σικελιώτης. Τα έργα έχουν χαθεί, αλλά σώζονται αποσπάσματα στα γραπτά του χριστιανού συγγραφέα του 4ου αιώνα Ευσεβίου Καισαρείας. Εφηύρε το ημικυκλικό ηλιακό ωρολόγιο, που είναι κοίλο από ένα κυβικό τετράγωνο. Τελικώς στην Κω ίδρυσε μια Σχολή Αστρονομίας (βλ. Βιτρούβιος). Άγαλμά του ανηγέρθη στην αρχαία Αθήνα! Στα κείμενά του βασίσθηκε ο Αλέξανδρος Πολυΐστωρ για πληροφορίες σχετικά με την Μεσοποταμία.

        - Kramer S. N. "Sumerian Mythology: Miscellaneous Myths" , στο Internet Sacred Text Archive, εκδ. University of Pennsylvania Press, 1961.

        - Lambert W. G. και Millard A. R. «Atrahasis: The Babylonian Story of the Flood», εκδ. Eisenbrauns, 1999.

        - MacGinnis J. "The Satammu of Sippar", στο Die Welt des Orients, 1995.

        - Ward W. H. "Sippara", Hebraica, τ. 2, αρ. 2, 1886.

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ:

[1] Η Sippar ευρίσκεται στον 33ο παράλληλο [33°03′32″N 44°15′08″E] στην ανατολική όχθη του ποταμού Ευφράτη, στην Tell Abu Habbah / Habba, κοντά στο Yusufiyah, στο Κυβερνείο της Βαγδάτης του νυν Ιράκ, 48 χλμ. από την Βαγδάτη. Ανασκαφές του Rassam (1880 – 1881).

Ο μυθικός βασιλιάς της, En-Menduranna, κυβέρνησε 21.000 χρόνια! - 5 shar και 5 ner – [σαρ = 3.600 χρόνια - νερ = 600 χρόνια, στο Σουμεριανό χρονικό σύστημα]. Επίσης το σαρόι ή σάρος είναι ένας αστρολογικός όρος ίσος με 222 σεληνιακούς μήνες 29,5 ημερών ή 18,5 σεληνιακά έτη δηλ. 17,93 ηλιακά έτη.

Η αρχαία πόλη της 3ης χιλιετίας π.Χ. ήταν ο τόπος λατρείας του θεού του Ηλίου Ούτου(*) (σουμεριακά) ή Σαμάς (ακκαδικά), ο οποίος συλλατρευόταν μαζί με την σύζυγό του Άγια / Aya, στον ναό του, που λεγόταν Εbabbara (= λευκό ακτινοβόλο σπίτι), όπου βρέθηκε το σταυρόμορφο Μνημείο του Manishushu. Και η Mamu, κόρη του, είχε επίσης ναό στο Sippar, όπως και οι θεές Nin-Isina, Ninḫegal, Ninkarrak και Tašmetum.

(*) από πινακίδα του 9ου αιώνα π.Χ. – στο Βρετανικό Μουσείο!

[2] Ziusudra ή Shuruppak (περ. 2900​​​​​​ ​​​ ​π.Χ.) - ο τελευταίος βασιλιάς των Σουμερίων, πριν από τον Μεγάλο Κατακλυσμό της περιοχής τους, ο οποίος διήρκεσε 7 ημέρες – βλ. WB-62 (Sumerian King List), του 1800 π.Χ. η οποία βρέθηκε στην πόλη Λάρισα / Λάρσα του Ιράκ.

«Μετά την δημιουργία του ανθρώπου και των ζώων, ιδρύθηκαν οι πρώτες πόλεις(**) της Μεσοποταμίας. Αλλά οι θεοί αποφάσισαν να στείλουν μια πλημμύρα, για να καταστρέψουν την ανθρωπότητα. Ο θεός Ένκι ή Έα (κύριος της υπόκοσμης θάλασσας του γλυκού νερού [σαν τον Ποσειδώνα(4*)]) προειδοποιεί τον Ξίσουθρο, τον κυβερνήτη της πόλεως Σουρούπακ, να κατασκευάσει μια μεγάλη βάρκα. […] Η φοβερή καταιγίδα μαίνονταν για επτά ημέρες. «Η τεράστια βάρκα είχε πεταχτεί στα μεγάλα νερά»… Τότε εμφανίζεται ο Ούτου (Ήλιος) και ο Ξίσουθρο ανοίγει ένα παράθυρο, προσκυνά και θυσιάζει ένα βόδι και ένα πρόβατο […] Προσκυνά τον Άνω / Αν (= Ουρανό) και τον Ενλίλ (Λόρδμπρεθ), που του δίνουν «αιώνια πνοή» και τον πηγαίνουν να κατοικήσει στο Ντιλμούν / Kur(***) Dilmun, το μέρος όπου ανατέλλει ο ήλιος» […]. – A. Poebel «Έπος του Ξίσουθρου», 1914.

(**) Ήταν οι: Eridu, Bad-tibira, Larak, Sippar και Shuruppak.

(***) Η λέξις kur αποδίδεται ως χώρα! Και δη ορεινή χώρα, ξένη γη, βουνό – το εικονόγραμμα δείχνει ένα βουνό.

[3] Σημειώστε πως και ο μεταγενέστερος μύθος του κατακλυσμού του Νώε, τοποθετεί επίσης σε όρος της Αρμενίας, το Αραράτ, στην Νάξο Αρμενίας την κατάληξη του σκάφους του.

Οι κατακλυσμοί που έγιναν στην Μεσοποταμία, δεν έχουν καμμιά σχέση με αυτούς που έγιναν στον ευρύτερο Αιγαιακό χώρο (Ωγύγου, Δαρδάνου, Δευκαλίωνος).

[4] Σε γραπτές πινακίδες από το Σιπάρ:

            - Μια πήλινη λ.χ. σφραγίδα ήταν νομικό έγγραφο, με καταγραφή γης και διανομή της σε πολλούς γιους / κληρονόμους. Της Παλαιοβαβυλωνιακής περιόδου, βασιλεία του Sin-Muballit, 1812 - 1793 π.Χ. Ευρίσκεται στο Vorderasiatisches Μουσείο του Βερολίνου.

            - Η Si.427 (βρέθηκε το 1894), απεικονίζει μια έρευνα γης με ένα μαθηματικό κείμενο, που ασχολείται με την επιφάνεια ενός πεδίου, χωρισμένο σε 11 οικόπεδα / αγροτεμάχια!

            - Άλλη κυλινδροσφραγίδα, επίσης παλαιοβαβυλωνιακής περιόδου, σε αιματίτη, από εργαστήριο στο Sippar, ο βασιλιάς κάνει μια προσφορά ζώων στον Σαμάς.

            - Πήλινος κώνος του Hammurabi - υπάρχει στο Λούβρο Παρισιού Γαλλίας.

arxeion-politismou.gr