Ο ΤΑΦΟΣ ΤΗΣ ΑΜΦΙΠΟΛΗΣ - ΑΙΓΕΣ ΚΑΙ ΤΥΜΒΟΣ ΚΑΣΤΑ / ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΚΑΙ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ;
Σε ανάρτηση μας στις 12/10/2014, είχαμε εντοπίσει τις εκπληκτικές ομοιότητες στον συμβολισμό αλλά και στην διάταξη των συμβόλων μεταξύ του ανακτόρου των Αιγών και του Τύμβου Καστά.
Συγκεκριμένα στην ανάρτηση Ο ΤΑΦΟΣ ΤΗΣ ΑΜΦΙΠΟΛΗΣ - [ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ 12/10/2014] (ή Η ΠΟΡΕΙΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ) σημειώσαμε ότι :
- Το διακοσμητικό πλαίσιο του ψηφιδωτού που υπάρχει και στην ασπίδα του Φιλίππου και στο ανάκτορο των Αιγών
- Τους οκτάφυλλους ρόδακες (ως οκτάφυλλο ρόδακα στο κέντρο του μωσαϊκού)
- Τις Καρυάτιδες (που υπάρχουν στα τέσσερα άκρα του μωσαϊκού)
- Το μαρμαρωτό δάπεδο
και όχι μόνον αυτό, αλλά και η διάταξη διαδοχής των συμβόλων είναι η ίδια καθώς η είσοδος και στις δύο περιπτώσεις γίνεται μέσω του μαρμαρωτού επιπέδου, ακολούθως συναντάμε τις Καρυάτιδες και στο τέλος ακολουθεί η προσέγγιση στο νοητό που συμβολίζεται με κάτι ηλιακό, στην προκειμένη περίπτωση έναν διπλό οκτάφυλλο ρόδακα (στο ανάκτορο των Αιγών) ή στον κόκκινο ταφικό θάλαμο.Καταλήξαμε στο συμπέρασμα ότι όλη αυτή η διαδοχή των συμβόλων μέσα στον ταφικό διάδρομο παραπέμπει στην πορεία μιας ψυχής, η οποία από τον κόσμο της γέννησης ανεβαίνει στο νοητό και αποθεώνεται.
Σημειώσαμε επίσης ότι η (τότε πολύ πιθανή) παράσταση της αρπαγής της Περσεφόνης στο ημιαποκαλυμμένο ψηφιδωτό του τάφου παραπέμπει στην ίδια απεικόνιση που υπάρχει ως τοιχογραφία στον "Τάφο της Περσεφόνης" στις Αιγές.
Η πολύ παρατηρητική ματιά της πολύ καλής φίλης του ιστολογίου Ελένης Ελαφηβόλου έρχεται να επαυξήσει αυτήν την ομοιότητα καθώς ενετόπισε ότι σχεδόν όλα τα σύμβολα που βρίσκονται στην τοιχογραφια του θριγκου και σαν συμβολα στο ταφικό μνημείο του Τύμβου Καστά υπάρχουν στον τάφο του Φιλίππου στις Αιγές κυρίως και σε κάποιους από τους άλλους βασιλικούς τάφους..
Συγκεκριμένα :
1)ΤΡΙΠΟΔΑΣ: Χάλκινος Τρίποδας , τάφος Φιλίππου
Επάνω σε αυτόν τον εξαιρετικά κομψό τρίποδα, ένα αντικείμενο χρηστικό και συγχρόνως διακοσμητικό, είχαν ακουμπήσει τον χάλκινο κάδο με το σφουγγάρι που βρέθηκε πεσμένος δίπλα του. Κατασκευασμένος με ιδιαίτερη φροντίδα, ευρηματικότητα και προσοχή στη λεπτομέρεια, ο τρίποδας αυτός, με τη μνημειακότητα και την εξεζητημένη γεωμετρία του σχήματος του, καταφέρνει να συνδυάσει την απαραίτητη για τη χρήση του ευστάθεια με μια απροσδόκητη αίσθηση ελαφράδας.
Η επιγραφή που υπάρχει στη στεφάνη του τρίποδα φανερώνει την αξιοσημείωτη ιστορία αυτού του ιδιαίτερου αντικειμένου, προσφέροντας την απτή απόδειξη της καταγωγής και της ταυτότητας του νεκρού. Γραμμένο πολύ προσεκτικά με πυκνές στιγμές και μάλιστα πριν από τη συναρμολόγηση του αντικειμένου διαβάζουμε: « παρ' hέρας Αργείας εμί των αFέθλων», δηλ. «είμαι από τους αγώνες της Αργίτισσας Ήρας».
Ο πολύτιμος αυτός τρίποδας κατασκευάστηκε πριν το 410 π.Χ. και μάλλον μετά το 430 π.Χ. σε ένα εργαστήριο του Άργους, σαν έπαθλο που θα δινόταν στους νικητές των αγώνων, οι οποίοι τελούνταν προς τιμήν της θεάς Ήρας. Ο Ηρόδοτος και ο Θουκυδίδης βεβαιώνουν πως η οικογένεια των βασιλέων της Μακεδονίας, καταγόταν από τον βασιλιά του Άργους Τήμενο.
(Πηγή : http://
2) ΣΤΕΦΑΝΙ ΝΙΚΗΣ :
Το στεφάνι του Φιλίππου που έχει σήμερα 313 φύλλα και 68 βελανίδια, με σωζόμενο βάρος 717 γραμμάρια και αρχικό οπωσδήποτε μεγαλύτερο, είναι όχι μόνο το βαρύτερο χρυσό στεφάνι που μας σώθηκε, αλλά και ένα από τα πιο βαρύτιμα που κατασκευάστηκαν ποτέ. Το χρυσό στεφάνι που αφιερώθηκε στον νεκρό, να το φορά ο ήρωας - βασιλιάς στα αιώνια συμπόσια των Μακάρων στα Ηλύσια πεδία, ανακαλεί το σκοτεινό χρησμό που πήρε ο φιλόδοξος Μακεδόνας λίγο πριν το τέλος:
''Ο ταύρος στεφανώθηκε. Θα πεθάνει. Υπάρχει ο θύτης''
3) ΥΔΡΙΑ:Τεφροδόχος του Αλεξάνδρου Δ'
Μια αρκετά λιτή ασημένια υδρία χρησιμοποιήθηκε σαν τεφροδόχος για τα καμένα οστά του αδικοχαμένου νεαρού βασιλιά που θεωρητικά τουλάχιστον ως μοναδικός κληρονόμος του πατέρα του ήταν κύριος της οικουμένης. Το αγγείο είναι κλειστό στο στόμιο και κομμένο στον ώμο σε δύο κομμάτια που προσαρμόζονται μεταξύ τους με μεντεσέδες, ώστε να ανοιγοκλείνει. Αυτό δείχνει ότι κατασκευάσθηκε εξ αρχής για ταφική χρήση. Στο λαιμό της ασημένιας υδρίας βρέθηκε περασμένο το εντυπωσιακό χρυσό στεφάνι που μιμείται με αρκετή πειστικότητα στεφάνι από κλαδιά βελανιδιάς, του ιερού δένδρου του Διός.
(Πηγή : http://greekworldhistory.blogspot.gr/2014/07/blog-post_21.html#sthash.ykSjdgqL.dpuf )
4) ΘΕΑ ΑΘΗΝΑ-ΝΙΚΗ :Το Κράνος από την Χρυσοποίκιλτη Πανοπλία του Φιλίππου Β΄
Το σχήμα και η γενικότερη μορφή του κράνους του Φιλίππου αποτελούν τυπικά γνωρίσματα του κλασικού Αθηναϊκού κράνους, ένας συνειρμός που γίνεται ακόμη πιο έντονος με την παρουσία της προτομής της Αθηνάς, που λειτουργεί σα φυλαχτό και συγχρόνως σήμα κατατεθέν του κατόχου του. Όμως το ιδιότυπο ψηλό λοφίο που είναι φτιαγμένο από μέταλλο και όχι, όπως συνήθως από φτερά, αποτελεί μια πρωτοτυπία που το κάνει να ξεχωρίζει. Είναι γνωστό ότι ο Μέγας Αλέξανδρος στη μάχη των Γαυγαμήλων (331 π.Χ.) φορούσε ένα σιδερένιο κράνος που «έλαμπε σαν καθαρό ασήμι». Το κράνος του Αλέξανδρου ήταν ένα σημαντικό επώνυμο δημιούργημα του Θεόφιλου, ενός διάσημου οπλοποιού της εποχής. Το ίδιο πρέπει να ισχύει και για την σιδερόφρακτη πανοπλία του πατέρα του και τίποτε δεν αποκλείει ο ίδιος διάσημος κατασκευαστής όπλων να εργαζόταν και για τον βασιλιά που προετοίμασε την εκστρατεία της Ασίας και το κράνος του Φιλίππου, αλλά και ολόκληρη η λαμπρή πανοπλία που βλέπουμε να είναι έργο δικό του.
(Πηγή : http://greekworldhistory.blogspot.gr/2014/07/blog-post_21.html#sthash.rOdszggF.dpuf )
5) ΛΕΟΝΤΕΣ Κ ΘΕΑ ΑΘΗΝΑ :
Θώρακας του Φιλιππου.. στολίδι, αλλά συγχρόνως και σύμβολο της ανδρείας και της βασιλικής αρετής του Ηρακλείδη ηγεμόνα, ενώ η χρυσή εικονίτσα της Προμάχου Αθηνάς, βοηθού και συντρόφου όλων των ηρώων, ραμμένη στη δεξιά πλευρά που έμενε ακάλυπτη από την ασπίδα είχε την έννοια του φυλαχτού. Η Χρυσελεφάντινη Ασπίδα από τη Χρυσοποίκιλτη Πανοπλία.
(Πηγή : http://greekworldhistory.blogspot.gr/2014/07/blog-post_21.html#sthash.nNUt26OK.dpuf )
6) ΛΕΟΝΤΕΣ-ΝΙΚΕΣ ΠΟΥ ΣΤΕΦΑΝΩΝΟΥΝ ΤΟΝ ΝΙΚΗΤΗ-ΜΑΙΑΝΔΡΟΙ:
Χρυσελεφάντινη Ασπίδα από τη Χρυσοποίκιλτη Πανοπλία του Φιλίππου Β' Η αριστουργηματική χρυσελεφάντινη ασπίδα είναι το πιο εντυπωσιακό και οπωσδήποτε το πιο πολύτιμο όπλο του αρχαίου κόσμου που γνωρίζουμε. Ήταν κατασκευασμένη από ξύλο, δέρμα και ύφασμα που κάλυπτε την εσωτερική της επιφάνεια. Επίχρυσα, ασημένια ελάσματα, προσηλωμένα με πολλά μικροσκοπικά ασημένια καρφάκια στο εσωτερικό της, στερέωναν το σύστημα ανάρτησης -τη λαβή που περνούσε στο μπράτσο ο πολεμιστής και την αντιλαβή από όπου την έπιανε- και μαζί με τα στεφάνια και τα μικρότερα διάσπαρτα μετάλλινα στοιχεία συγκρατούσαν τα αλλεπάλληλα στρώματα. Ανάγλυφα λιοντάρια και Νίκες που κρατούν ταινίες για να στεφανώσουν το νικητή διακοσμούν τα ελάσματα, θέματα με προφανείς συμβολισμούς που αναφέρονται στην ανδρεία και τις νίκες του κατόχου, ενώ το ρόπαλο του Ηρακλή, του θεϊκού προγόνου της δυναστείας, που εμφανίζεται επάνω σε ένα μικρό έλασμα φαίνεται πως ήταν το «φυλαχτό» του βασιλιά. Εξαιρετικά εντυπωσιακός και απολύτως μοναδικός είναι ο διάκοσμος της εξωτερικής πλευράς της ασπίδας που ήταν ολόκληρη επιχρυσωμένη. Ένθετα μέσα στην επιχρύσωση, ώστε να σχηματίζουν ένα πολύπλοκο σύστημα μαιάνδρων και σπειρομαιάνδρων που καλύπτει την περιφέρεια της ασπίδας, βρίσκονται στοιχεία από ελεφαντόδοντο στα κενά των οποίων προσαρμόζονται πλακίδια από διάφανο, χυτό γυαλί.
(Πηγή : http://greekworldhistory.blogspot.gr/2014/07/blog-post_21.html#sthash.bakNRa96.dpuf )
7) ΣΤΕΦΑΝΩΜΕΝΟΣ ΔΙΟΝΥΣΟΣ-ΧΟΡΟΣ ΣΑΤΥΡΩΝ ΚΑΙ ΜΑΙΝΑΔΩΝ ,ΤΡΙΠΟΔΕΣ : Χρυσελεφαντινη κλινη Αλεξανδρου Δ..
Μια καινοτομία είναι η παρουσία ανάμεσα στις έλικες των επικράνων ανάγλυφων γενειοφόρων μορφών με την ανατολίτικη φορεσιά και τον φρυγικό σκούφο, που ίσως ταυτίζονται με τον θεό Σαβάζιο, μια Θρακική παραλλαγή του Διόνυσου. Ωστόσο το πιο σημαντικό στοιχείο είναι η παράσταση που αναπτυσσόταν στην στενή ζωφόρο στην επάνω τραβέρσα της κλίνης. Εδώ σε ένα εξαιρετικά κομψό ελεφαντοστείνο ανάγλυφο, ένα αληθινό μικροσκοπικό αριστούργημα στο οποίο αποτυπώνεται με μοναδικό τρόπο όλη η αβρότητα και η εκλέπτυνση της τέχνης των πρώιμων Ελληνιστικών χρόνων.
Εμφανίζεται χαμογελαστός και χρυσοστεφανωμένος ο Διόνυσος, γενειοφόρος, με τη δάδα στο ένα χέρι, αγκαλιάζοντας τρυφερά τη γοητευτική συντρόφισσά του από τον ώμο με το άλλο, να προχωρεί στο γλέντι. Ένας νεαρός Σάτυρος οδηγεί το Θεϊκό ζευγάρι παίζοντας το σουραύλι του, ενώ Σάτυροι και μαινάδες στροβιλίζονται εκστατικοί σε έναν τόπο ιερό που τον ορίζουν χορηγικοί τρίποδες.
Δυστυχώς οι περισσότερες μορφές χάθηκαν και αυτές που σώζονται είναι πολύ διαβρωμένες ωστόσο στο σύμπλεγμα του Διόνυσου που σαν από θαύμα μας σώθηκε σε εξαιρετική κατάσταση μπορούμε να αναγνωρίσουμε την απαράμιλλη ποιότητα και την εκπληκτική ακρίβεια της επεξεργασίας. Χαρακτηριστικό της προσοχής που δόθηκε και στην τελευταία λεπτομέρεια, αλλά και του επιπέδου τελειότητας στο οποίο είχε φτάσει η τεχνική της επεξεργασίας του ελεφαντόδοντου στα χρόνια αυτά είναι το γεγονός ότι ο λιλιπούτειος αυλός που έχει πάχος μόλις ένα χιλιοστό ήταν διάτρητος.
8) ΔΙΑΚΟΣΜΗΤΙΚΑ ΑΝΘΕΜΙΑ, ΓΥΑΛΙΝΑ ΠΛΑΚΙΔΙΑ,ΕΡΩΤΕΣ,ΧΟΡΟΣ ΣΑΤΥΡΩΝ ΚΑΙ ΜΑΙΝΑΔΩΝ,ΝΙΚΕΣ ΜΕ ΑΡΜΑΤΑ,ΦΤΕΡΩΤΕΣ ΓΥΝΑΙΚΕΙΕΣ ΜΟΡΦΕΣ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΜΙΣΧΟ (ΠΕΡΣΕΦΟΝΗ;) Χρυσελεφαντινη κλινη προθαλαμου Αλεξανδρου Δ..
Λεπτές πλάκες από ελεφαντόδοντο επένδυαν την επιφάνεια των δοκών, αλλά και των ποδιών δημιουργώντας την εντύπωση πως το έπιπλο ήταν ολόκληρο ελεφάντινο. Έλικες και ανάγλυφα από ελεφαντόδοντο στόλιζαν τα πόδια η διακόσμηση των οποίων συμπληρωνόταν με ένθετα στοιχεία, (οφθαλμούς, ανθέμια, πλακίδια) από διάφανο χυτό γυαλί, πίσω από τα οποία λαμπύριζαν λεπτά φύλλα χρυσού. Κάτω από τα γυάλινα πλακίδια που διακοσμούν τα επίκρανα υπάρχουν λεπτοδουλεμένα χρυσά ανάγλυφα.
Στη μια πλευρά βλέπουμε έρωτες που πετούν κρατώντας ίυγγες, μαγικές συσκευές δηλαδή που έχουν τη δυνατότητα να έλκουν κατ' επιταγήν το ποθητό πρόσωπο, και μαινάδες που χορεύουν με σάτυρους που παίζουν αυλούς, κρόταλα και τύμπανα. Στην άλλη υπάρχουν φτερωτές γυναίκες που βλασταίνουν από κάλυκες λουλουδιών και Νίκες που οδηγούν τέθριππα. Και στις τέσσερις πλευρές της κλίνης στο τύμπανο που σχηματίζεται ανάμεσα στα δοκάρια και έκλεινε πίσω με μια χρυσωμένη σανίδα, από την οποία έχουν σωθεί πολλά σπαράγματα, υπήρχαν ανάγλυφες ζωφόροι.
(Πηγή : http://greekworldhistory.blogspot.gr/2014/07/blog-post_21.html#sthash.fwOaiJE5.dpuf )
9) ΣΦΙΓΓΑ στο ξιφος του Φιλιππου Β ..
Δυο χρυσά δαχτυλίδια και ένα χρυσό κράνος διακοσμούν το μήλο της λαβής που θα πρέπει να ήταν ξύλινο και διαλύθηκε. Αξίζει να προσέξει κανείς τη φροντίδα και την ακρίβεια με την οποία είναι αποδοσμένες οι λεπτομέρειες του κράνους, η παραγναθίδα του οποίου διακοσμείται με ένα ανάγλυφο θηρίο, ενώ στη θόλο του κάθεται μια μικροσκοπική σφίγγα.
10) ΡΟΔΑΚΕΣ ΑΠΟ ΓΑΛΑΖΙΟ ΓΥΑΛΙ
Η μεγάλη λάρνακα είναι πλούσια διακοσμημένη με φυτικά κοσμήματα και με λουλούδια τα πέταλα των οποίων γεμίζουν με γαλάζιο γυαλί, που ποικίλλουν ευχάριστα τη μονοχρωμία της χρυσής επιφάνειας, ενώ στο καπάκι της αναπτύσσεται ένα μεγάλο δεκαεξάκτινο αστέρι. Το χρυσό αστέρι που εμφανίζεται στην βασιλική νεκρόπολη των Αιγών ήδη από τον 5ο π.Χ. αιώνα, όντας ένα απλό διακοσμητικό μοτίβο στην αρχή, θα φτάσει να πάρει αξία συμβολική και μεταφορική, ώσπου να γίνει στο τέλος ο ήλιος-θυρεός των Μακεδόνων βασιλέων.
Η χρήση μιας λάρνακας σαν τεφροδόχου είναι μια πρακτική αρκετά συνηθισμένη, ωστόσο τίποτε δεν μπορεί να συγκριθεί με τη λάρνακα αυτή που δέχτηκε τα καμένα οστά του Φιλίππου Β', εκτός ίσως από τη μυθική εκείνη λάρνακα του Έκτορα που τραγούδησε ο Όμηρος: «μάζεψαν τα άσπρα κόκκαλα και τα βάλανε σε λάρνακα χρυσή σκεπάζοντάς τα με μαλακά πέπλα πορφυρά…» (Ιλιάδα Ω 788 κ.ε.)
11) ΜΑΙΑΝΔΡΟΣ ΚΑΙ ΙΩΝΙΚΟ ΚΥΜΑΤΙΟΝ(ΑΣΠΙΔΑ ΦΙΛΙΠΠΟΥ):Η χρυσελεφάντινη ασπίδα από τη χρυσοποίκιλτη πανοπλία του Φιλίππου Β'
Αυτή η αριστουργηματική χρυσελεφάντινη ασπίδα είναι το πιο εντυπωσιακό και οπωσδήποτε το πιο πολύτιμο όπλο του αρχαίου κόσμου που γνωρίζουμε. Ήταν κατασκευασμένη από ξύλο, δέρμα και ύφασμα που κάλυπτε την εσωτερική της επιφάνεια. Επίχρυσα, ασημένια ελάσματα, προσηλωμένα με πολλά μικροσκοπικά ασημένια καρφάκια στο εσωτερικό της, στερέωναν το σύστημα ανάρτησης -τη λαβή που περνούσε στο μπράτσο ο πολεμιστής και την αντιλαβή από όπου την έπιανε- και μαζί με τα στεφάνια και τα μικρότερα διάσπαρτα μετάλλινα στοιχεία συγκρατούσαν τα αλλεπάλληλα στρώματα
(Πηγή : http://www.hellinon.net/NeesSelides/Philip.htm)
12) ΛΕΟΝΤΕΣ ΚΑΙ ΝΙΚΕΣ (ΑΣΠΙΔΑ ΦΙΛΙΠΠΟΥ)
Ανάγλυφα λιοντάρια και Νίκες που κρατούν ταινίες για να στεφανώσουν το νικητή διακοσμούν τα ελάσματα, θέματα με προφανείς συμβολισμούς που αναφέρονται στην ανδρεία και τις νίκες του κατόχου, ενώ το ρόπαλο του Ηρακλή, του θεϊκού προγόνου της δυναστείας, που εμφανίζεται επάνω σε ένα μικρό έλασμα φαίνεται πως ήταν το «φυλαχτό» του βασιλιά.
(Πηγή : http://www.hellinon.net/NeesSelides/Philip.htm)
13) ΙΩΝΙΚΟ ΚΥΜΑΤΙΟΝ :Το Ύφασμα
Το προικιό της νεκρής βασιλικής συζύγου του Φιλίππου συμπληρώνει ό,τι σώθηκε από το αριστοτεχνικά υφασμένο χρυσοπόρφυρο ύφασμα που σκέπασε τα οστά της και ένα χρυσό στεφάνι μυρτιάς, έργο σπουδαίου τεχνίτη που αποθανάτισε στο δημιούργημά του την πιο λαμπρή στιγμή της άνοιξης.Το ύφασμα ήταν υφασμένο με εξαιρετικά λεπτό νήμα από μαλλί βαμμένο με πορφύρα, την πιο πολύτιμη χρωστική της αρχαιότητας, και χρυσοκλωστή και αποτελεί εντελώς μοναδικό και απροσδόκητο τεκμήριο της εξαιρετικής ποιότητας της αρχαίας υφαντικής.
(Πηγή : http://greekworldhistory.blogspot.gr/2014/07/blog-post_21.html#sthash.EnXsvGwu.dpuf )
14) ΜΕΔΟΥΣΑ (δεν έχει βρεθεί (ακόμα ;) στο ταφικό μνημείο )
Φτιαγμένος από οργανικά υλικά, ύφασμα και δέρμα, ο θώρακας που θα έμοιαζε αρκετά με εκείνον του θαλάμου διαλύθηκε, σώθηκαν όμως τα βαριά ολόχρυσα κουμπώματά του που θυμίζουν λουλούδια και τα δύο βαρύτιμα χυτά γοργόνεια που τον διακοσμούσαν, προστατεύοντας τον βασιλιά από το βάσκανο μάτι.
Το πρόσωπο της Γοργόνας Μέδουσας που η θωριά του πέτρωνε όποιον το αντίκριζε είναι ένα αρχαιότατο αποτροπαϊκό σύμβολο. Τυλιγμένο με φίδια το πρόσωπο, μάσκα της απόλυτης φρίκης, θα γίνει στα ύστερα κλασικά χρόνια εικόνα ύψιστης αρμονίας και τελειότητας. Λαμπρά δείγματα του έρωτα της ελληνικής τέχνης για το κάλλος τα γοργόνεια της βασιλικής πανοπλίας, δύο αληθινά αριστουργήματα μικρογλυπτικής, γοητεύουν τον θεατή με την απόκοσμη ομορφιά τους.
(Πηγή : http://greekworldhistory.blogspot.gr/2014/07/blog-post_21.html#sthash.EnXsvGwu.dpuf )
Πολλές συμπτώσεις για να είναι τυχαίο...
Συγκεκριμένα στην ανάρτηση Ο ΤΑΦΟΣ ΤΗΣ ΑΜΦΙΠΟΛΗΣ - [ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ 12/10/2014] (ή Η ΠΟΡΕΙΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ) σημειώσαμε ότι :
- Το διακοσμητικό πλαίσιο του ψηφιδωτού που υπάρχει και στην ασπίδα του Φιλίππου και στο ανάκτορο των Αιγών
- Τους οκτάφυλλους ρόδακες (ως οκτάφυλλο ρόδακα στο κέντρο του μωσαϊκού)
- Τις Καρυάτιδες (που υπάρχουν στα τέσσερα άκρα του μωσαϊκού)
- Το μαρμαρωτό δάπεδο
και όχι μόνον αυτό, αλλά και η διάταξη διαδοχής των συμβόλων είναι η ίδια καθώς η είσοδος και στις δύο περιπτώσεις γίνεται μέσω του μαρμαρωτού επιπέδου, ακολούθως συναντάμε τις Καρυάτιδες και στο τέλος ακολουθεί η προσέγγιση στο νοητό που συμβολίζεται με κάτι ηλιακό, στην προκειμένη περίπτωση έναν διπλό οκτάφυλλο ρόδακα (στο ανάκτορο των Αιγών) ή στον κόκκινο ταφικό θάλαμο.Καταλήξαμε στο συμπέρασμα ότι όλη αυτή η διαδοχή των συμβόλων μέσα στον ταφικό διάδρομο παραπέμπει στην πορεία μιας ψυχής, η οποία από τον κόσμο της γέννησης ανεβαίνει στο νοητό και αποθεώνεται.
Σημειώσαμε επίσης ότι η (τότε πολύ πιθανή) παράσταση της αρπαγής της Περσεφόνης στο ημιαποκαλυμμένο ψηφιδωτό του τάφου παραπέμπει στην ίδια απεικόνιση που υπάρχει ως τοιχογραφία στον "Τάφο της Περσεφόνης" στις Αιγές.
Η πολύ παρατηρητική ματιά της πολύ καλής φίλης του ιστολογίου Ελένης Ελαφηβόλου έρχεται να επαυξήσει αυτήν την ομοιότητα καθώς ενετόπισε ότι σχεδόν όλα τα σύμβολα που βρίσκονται στην τοιχογραφια του θριγκου και σαν συμβολα στο ταφικό μνημείο του Τύμβου Καστά υπάρχουν στον τάφο του Φιλίππου στις Αιγές κυρίως και σε κάποιους από τους άλλους βασιλικούς τάφους..
Συγκεκριμένα :
1)ΤΡΙΠΟΔΑΣ: Χάλκινος Τρίποδας , τάφος Φιλίππου
Επάνω σε αυτόν τον εξαιρετικά κομψό τρίποδα, ένα αντικείμενο χρηστικό και συγχρόνως διακοσμητικό, είχαν ακουμπήσει τον χάλκινο κάδο με το σφουγγάρι που βρέθηκε πεσμένος δίπλα του. Κατασκευασμένος με ιδιαίτερη φροντίδα, ευρηματικότητα και προσοχή στη λεπτομέρεια, ο τρίποδας αυτός, με τη μνημειακότητα και την εξεζητημένη γεωμετρία του σχήματος του, καταφέρνει να συνδυάσει την απαραίτητη για τη χρήση του ευστάθεια με μια απροσδόκητη αίσθηση ελαφράδας.
Η επιγραφή που υπάρχει στη στεφάνη του τρίποδα φανερώνει την αξιοσημείωτη ιστορία αυτού του ιδιαίτερου αντικειμένου, προσφέροντας την απτή απόδειξη της καταγωγής και της ταυτότητας του νεκρού. Γραμμένο πολύ προσεκτικά με πυκνές στιγμές και μάλιστα πριν από τη συναρμολόγηση του αντικειμένου διαβάζουμε: « παρ' hέρας Αργείας εμί των αFέθλων», δηλ. «είμαι από τους αγώνες της Αργίτισσας Ήρας».
Ο πολύτιμος αυτός τρίποδας κατασκευάστηκε πριν το 410 π.Χ. και μάλλον μετά το 430 π.Χ. σε ένα εργαστήριο του Άργους, σαν έπαθλο που θα δινόταν στους νικητές των αγώνων, οι οποίοι τελούνταν προς τιμήν της θεάς Ήρας. Ο Ηρόδοτος και ο Θουκυδίδης βεβαιώνουν πως η οικογένεια των βασιλέων της Μακεδονίας, καταγόταν από τον βασιλιά του Άργους Τήμενο.
(Πηγή : http://
2) ΣΤΕΦΑΝΙ ΝΙΚΗΣ :
Το στεφάνι του Φιλίππου που έχει σήμερα 313 φύλλα και 68 βελανίδια, με σωζόμενο βάρος 717 γραμμάρια και αρχικό οπωσδήποτε μεγαλύτερο, είναι όχι μόνο το βαρύτερο χρυσό στεφάνι που μας σώθηκε, αλλά και ένα από τα πιο βαρύτιμα που κατασκευάστηκαν ποτέ. Το χρυσό στεφάνι που αφιερώθηκε στον νεκρό, να το φορά ο ήρωας - βασιλιάς στα αιώνια συμπόσια των Μακάρων στα Ηλύσια πεδία, ανακαλεί το σκοτεινό χρησμό που πήρε ο φιλόδοξος Μακεδόνας λίγο πριν το τέλος:
''Ο ταύρος στεφανώθηκε. Θα πεθάνει. Υπάρχει ο θύτης''
3) ΥΔΡΙΑ:Τεφροδόχος του Αλεξάνδρου Δ'
(Πηγή : http://greekworldhistory.blogspot.gr/2014/07/blog-post_21.html#sthash.ykSjdgqL.dpuf )
4) ΘΕΑ ΑΘΗΝΑ-ΝΙΚΗ :Το Κράνος από την Χρυσοποίκιλτη Πανοπλία του Φιλίππου Β΄
Το σχήμα και η γενικότερη μορφή του κράνους του Φιλίππου αποτελούν τυπικά γνωρίσματα του κλασικού Αθηναϊκού κράνους, ένας συνειρμός που γίνεται ακόμη πιο έντονος με την παρουσία της προτομής της Αθηνάς, που λειτουργεί σα φυλαχτό και συγχρόνως σήμα κατατεθέν του κατόχου του. Όμως το ιδιότυπο ψηλό λοφίο που είναι φτιαγμένο από μέταλλο και όχι, όπως συνήθως από φτερά, αποτελεί μια πρωτοτυπία που το κάνει να ξεχωρίζει. Είναι γνωστό ότι ο Μέγας Αλέξανδρος στη μάχη των Γαυγαμήλων (331 π.Χ.) φορούσε ένα σιδερένιο κράνος που «έλαμπε σαν καθαρό ασήμι». Το κράνος του Αλέξανδρου ήταν ένα σημαντικό επώνυμο δημιούργημα του Θεόφιλου, ενός διάσημου οπλοποιού της εποχής. Το ίδιο πρέπει να ισχύει και για την σιδερόφρακτη πανοπλία του πατέρα του και τίποτε δεν αποκλείει ο ίδιος διάσημος κατασκευαστής όπλων να εργαζόταν και για τον βασιλιά που προετοίμασε την εκστρατεία της Ασίας και το κράνος του Φιλίππου, αλλά και ολόκληρη η λαμπρή πανοπλία που βλέπουμε να είναι έργο δικό του.
(Πηγή : http://greekworldhistory.blogspot.gr/2014/07/blog-post_21.html#sthash.rOdszggF.dpuf )
5) ΛΕΟΝΤΕΣ Κ ΘΕΑ ΑΘΗΝΑ :
Θώρακας του Φιλιππου.. στολίδι, αλλά συγχρόνως και σύμβολο της ανδρείας και της βασιλικής αρετής του Ηρακλείδη ηγεμόνα, ενώ η χρυσή εικονίτσα της Προμάχου Αθηνάς, βοηθού και συντρόφου όλων των ηρώων, ραμμένη στη δεξιά πλευρά που έμενε ακάλυπτη από την ασπίδα είχε την έννοια του φυλαχτού. Η Χρυσελεφάντινη Ασπίδα από τη Χρυσοποίκιλτη Πανοπλία.
(Πηγή : http://greekworldhistory.blogspot.gr/2014/07/blog-post_21.html#sthash.nNUt26OK.dpuf )
6) ΛΕΟΝΤΕΣ-ΝΙΚΕΣ ΠΟΥ ΣΤΕΦΑΝΩΝΟΥΝ ΤΟΝ ΝΙΚΗΤΗ-ΜΑΙΑΝΔΡΟΙ:
Χρυσελεφάντινη Ασπίδα από τη Χρυσοποίκιλτη Πανοπλία του Φιλίππου Β' Η αριστουργηματική χρυσελεφάντινη ασπίδα είναι το πιο εντυπωσιακό και οπωσδήποτε το πιο πολύτιμο όπλο του αρχαίου κόσμου που γνωρίζουμε. Ήταν κατασκευασμένη από ξύλο, δέρμα και ύφασμα που κάλυπτε την εσωτερική της επιφάνεια. Επίχρυσα, ασημένια ελάσματα, προσηλωμένα με πολλά μικροσκοπικά ασημένια καρφάκια στο εσωτερικό της, στερέωναν το σύστημα ανάρτησης -τη λαβή που περνούσε στο μπράτσο ο πολεμιστής και την αντιλαβή από όπου την έπιανε- και μαζί με τα στεφάνια και τα μικρότερα διάσπαρτα μετάλλινα στοιχεία συγκρατούσαν τα αλλεπάλληλα στρώματα. Ανάγλυφα λιοντάρια και Νίκες που κρατούν ταινίες για να στεφανώσουν το νικητή διακοσμούν τα ελάσματα, θέματα με προφανείς συμβολισμούς που αναφέρονται στην ανδρεία και τις νίκες του κατόχου, ενώ το ρόπαλο του Ηρακλή, του θεϊκού προγόνου της δυναστείας, που εμφανίζεται επάνω σε ένα μικρό έλασμα φαίνεται πως ήταν το «φυλαχτό» του βασιλιά. Εξαιρετικά εντυπωσιακός και απολύτως μοναδικός είναι ο διάκοσμος της εξωτερικής πλευράς της ασπίδας που ήταν ολόκληρη επιχρυσωμένη. Ένθετα μέσα στην επιχρύσωση, ώστε να σχηματίζουν ένα πολύπλοκο σύστημα μαιάνδρων και σπειρομαιάνδρων που καλύπτει την περιφέρεια της ασπίδας, βρίσκονται στοιχεία από ελεφαντόδοντο στα κενά των οποίων προσαρμόζονται πλακίδια από διάφανο, χυτό γυαλί.
(Πηγή : http://greekworldhistory.blogspot.gr/2014/07/blog-post_21.html#sthash.bakNRa96.dpuf )
7) ΣΤΕΦΑΝΩΜΕΝΟΣ ΔΙΟΝΥΣΟΣ-ΧΟΡΟΣ ΣΑΤΥΡΩΝ ΚΑΙ ΜΑΙΝΑΔΩΝ ,ΤΡΙΠΟΔΕΣ : Χρυσελεφαντινη κλινη Αλεξανδρου Δ..
Μια καινοτομία είναι η παρουσία ανάμεσα στις έλικες των επικράνων ανάγλυφων γενειοφόρων μορφών με την ανατολίτικη φορεσιά και τον φρυγικό σκούφο, που ίσως ταυτίζονται με τον θεό Σαβάζιο, μια Θρακική παραλλαγή του Διόνυσου. Ωστόσο το πιο σημαντικό στοιχείο είναι η παράσταση που αναπτυσσόταν στην στενή ζωφόρο στην επάνω τραβέρσα της κλίνης. Εδώ σε ένα εξαιρετικά κομψό ελεφαντοστείνο ανάγλυφο, ένα αληθινό μικροσκοπικό αριστούργημα στο οποίο αποτυπώνεται με μοναδικό τρόπο όλη η αβρότητα και η εκλέπτυνση της τέχνης των πρώιμων Ελληνιστικών χρόνων.
Εμφανίζεται χαμογελαστός και χρυσοστεφανωμένος ο Διόνυσος, γενειοφόρος, με τη δάδα στο ένα χέρι, αγκαλιάζοντας τρυφερά τη γοητευτική συντρόφισσά του από τον ώμο με το άλλο, να προχωρεί στο γλέντι. Ένας νεαρός Σάτυρος οδηγεί το Θεϊκό ζευγάρι παίζοντας το σουραύλι του, ενώ Σάτυροι και μαινάδες στροβιλίζονται εκστατικοί σε έναν τόπο ιερό που τον ορίζουν χορηγικοί τρίποδες.
Δυστυχώς οι περισσότερες μορφές χάθηκαν και αυτές που σώζονται είναι πολύ διαβρωμένες ωστόσο στο σύμπλεγμα του Διόνυσου που σαν από θαύμα μας σώθηκε σε εξαιρετική κατάσταση μπορούμε να αναγνωρίσουμε την απαράμιλλη ποιότητα και την εκπληκτική ακρίβεια της επεξεργασίας. Χαρακτηριστικό της προσοχής που δόθηκε και στην τελευταία λεπτομέρεια, αλλά και του επιπέδου τελειότητας στο οποίο είχε φτάσει η τεχνική της επεξεργασίας του ελεφαντόδοντου στα χρόνια αυτά είναι το γεγονός ότι ο λιλιπούτειος αυλός που έχει πάχος μόλις ένα χιλιοστό ήταν διάτρητος.
8) ΔΙΑΚΟΣΜΗΤΙΚΑ ΑΝΘΕΜΙΑ, ΓΥΑΛΙΝΑ ΠΛΑΚΙΔΙΑ,ΕΡΩΤΕΣ,ΧΟΡΟΣ ΣΑΤΥΡΩΝ ΚΑΙ ΜΑΙΝΑΔΩΝ,ΝΙΚΕΣ ΜΕ ΑΡΜΑΤΑ,ΦΤΕΡΩΤΕΣ ΓΥΝΑΙΚΕΙΕΣ ΜΟΡΦΕΣ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΜΙΣΧΟ (ΠΕΡΣΕΦΟΝΗ;) Χρυσελεφαντινη κλινη προθαλαμου Αλεξανδρου Δ..
Λεπτές πλάκες από ελεφαντόδοντο επένδυαν την επιφάνεια των δοκών, αλλά και των ποδιών δημιουργώντας την εντύπωση πως το έπιπλο ήταν ολόκληρο ελεφάντινο. Έλικες και ανάγλυφα από ελεφαντόδοντο στόλιζαν τα πόδια η διακόσμηση των οποίων συμπληρωνόταν με ένθετα στοιχεία, (οφθαλμούς, ανθέμια, πλακίδια) από διάφανο χυτό γυαλί, πίσω από τα οποία λαμπύριζαν λεπτά φύλλα χρυσού. Κάτω από τα γυάλινα πλακίδια που διακοσμούν τα επίκρανα υπάρχουν λεπτοδουλεμένα χρυσά ανάγλυφα.
Στη μια πλευρά βλέπουμε έρωτες που πετούν κρατώντας ίυγγες, μαγικές συσκευές δηλαδή που έχουν τη δυνατότητα να έλκουν κατ' επιταγήν το ποθητό πρόσωπο, και μαινάδες που χορεύουν με σάτυρους που παίζουν αυλούς, κρόταλα και τύμπανα. Στην άλλη υπάρχουν φτερωτές γυναίκες που βλασταίνουν από κάλυκες λουλουδιών και Νίκες που οδηγούν τέθριππα. Και στις τέσσερις πλευρές της κλίνης στο τύμπανο που σχηματίζεται ανάμεσα στα δοκάρια και έκλεινε πίσω με μια χρυσωμένη σανίδα, από την οποία έχουν σωθεί πολλά σπαράγματα, υπήρχαν ανάγλυφες ζωφόροι.
(Πηγή : http://greekworldhistory.blogspot.gr/2014/07/blog-post_21.html#sthash.fwOaiJE5.dpuf )
9) ΣΦΙΓΓΑ στο ξιφος του Φιλιππου Β ..
Δυο χρυσά δαχτυλίδια και ένα χρυσό κράνος διακοσμούν το μήλο της λαβής που θα πρέπει να ήταν ξύλινο και διαλύθηκε. Αξίζει να προσέξει κανείς τη φροντίδα και την ακρίβεια με την οποία είναι αποδοσμένες οι λεπτομέρειες του κράνους, η παραγναθίδα του οποίου διακοσμείται με ένα ανάγλυφο θηρίο, ενώ στη θόλο του κάθεται μια μικροσκοπική σφίγγα.
10) ΡΟΔΑΚΕΣ ΑΠΟ ΓΑΛΑΖΙΟ ΓΥΑΛΙ
Η μεγάλη λάρνακα είναι πλούσια διακοσμημένη με φυτικά κοσμήματα και με λουλούδια τα πέταλα των οποίων γεμίζουν με γαλάζιο γυαλί, που ποικίλλουν ευχάριστα τη μονοχρωμία της χρυσής επιφάνειας, ενώ στο καπάκι της αναπτύσσεται ένα μεγάλο δεκαεξάκτινο αστέρι. Το χρυσό αστέρι που εμφανίζεται στην βασιλική νεκρόπολη των Αιγών ήδη από τον 5ο π.Χ. αιώνα, όντας ένα απλό διακοσμητικό μοτίβο στην αρχή, θα φτάσει να πάρει αξία συμβολική και μεταφορική, ώσπου να γίνει στο τέλος ο ήλιος-θυρεός των Μακεδόνων βασιλέων.
Η χρήση μιας λάρνακας σαν τεφροδόχου είναι μια πρακτική αρκετά συνηθισμένη, ωστόσο τίποτε δεν μπορεί να συγκριθεί με τη λάρνακα αυτή που δέχτηκε τα καμένα οστά του Φιλίππου Β', εκτός ίσως από τη μυθική εκείνη λάρνακα του Έκτορα που τραγούδησε ο Όμηρος: «μάζεψαν τα άσπρα κόκκαλα και τα βάλανε σε λάρνακα χρυσή σκεπάζοντάς τα με μαλακά πέπλα πορφυρά…» (Ιλιάδα Ω 788 κ.ε.)
11) ΜΑΙΑΝΔΡΟΣ ΚΑΙ ΙΩΝΙΚΟ ΚΥΜΑΤΙΟΝ(ΑΣΠΙΔΑ ΦΙΛΙΠΠΟΥ):Η χρυσελεφάντινη ασπίδα από τη χρυσοποίκιλτη πανοπλία του Φιλίππου Β'
Αυτή η αριστουργηματική χρυσελεφάντινη ασπίδα είναι το πιο εντυπωσιακό και οπωσδήποτε το πιο πολύτιμο όπλο του αρχαίου κόσμου που γνωρίζουμε. Ήταν κατασκευασμένη από ξύλο, δέρμα και ύφασμα που κάλυπτε την εσωτερική της επιφάνεια. Επίχρυσα, ασημένια ελάσματα, προσηλωμένα με πολλά μικροσκοπικά ασημένια καρφάκια στο εσωτερικό της, στερέωναν το σύστημα ανάρτησης -τη λαβή που περνούσε στο μπράτσο ο πολεμιστής και την αντιλαβή από όπου την έπιανε- και μαζί με τα στεφάνια και τα μικρότερα διάσπαρτα μετάλλινα στοιχεία συγκρατούσαν τα αλλεπάλληλα στρώματα
(Πηγή : http://www.hellinon.net/NeesSelides/Philip.htm)
12) ΛΕΟΝΤΕΣ ΚΑΙ ΝΙΚΕΣ (ΑΣΠΙΔΑ ΦΙΛΙΠΠΟΥ)
Ανάγλυφα λιοντάρια και Νίκες που κρατούν ταινίες για να στεφανώσουν το νικητή διακοσμούν τα ελάσματα, θέματα με προφανείς συμβολισμούς που αναφέρονται στην ανδρεία και τις νίκες του κατόχου, ενώ το ρόπαλο του Ηρακλή, του θεϊκού προγόνου της δυναστείας, που εμφανίζεται επάνω σε ένα μικρό έλασμα φαίνεται πως ήταν το «φυλαχτό» του βασιλιά.
(Πηγή : http://www.hellinon.net/NeesSelides/Philip.htm)
13) ΙΩΝΙΚΟ ΚΥΜΑΤΙΟΝ :Το Ύφασμα
Το προικιό της νεκρής βασιλικής συζύγου του Φιλίππου συμπληρώνει ό,τι σώθηκε από το αριστοτεχνικά υφασμένο χρυσοπόρφυρο ύφασμα που σκέπασε τα οστά της και ένα χρυσό στεφάνι μυρτιάς, έργο σπουδαίου τεχνίτη που αποθανάτισε στο δημιούργημά του την πιο λαμπρή στιγμή της άνοιξης.Το ύφασμα ήταν υφασμένο με εξαιρετικά λεπτό νήμα από μαλλί βαμμένο με πορφύρα, την πιο πολύτιμη χρωστική της αρχαιότητας, και χρυσοκλωστή και αποτελεί εντελώς μοναδικό και απροσδόκητο τεκμήριο της εξαιρετικής ποιότητας της αρχαίας υφαντικής.
(Πηγή : http://greekworldhistory.blogspot.gr/2014/07/blog-post_21.html#sthash.EnXsvGwu.dpuf )
14) ΜΕΔΟΥΣΑ (δεν έχει βρεθεί (ακόμα ;) στο ταφικό μνημείο )
Φτιαγμένος από οργανικά υλικά, ύφασμα και δέρμα, ο θώρακας που θα έμοιαζε αρκετά με εκείνον του θαλάμου διαλύθηκε, σώθηκαν όμως τα βαριά ολόχρυσα κουμπώματά του που θυμίζουν λουλούδια και τα δύο βαρύτιμα χυτά γοργόνεια που τον διακοσμούσαν, προστατεύοντας τον βασιλιά από το βάσκανο μάτι.
Το πρόσωπο της Γοργόνας Μέδουσας που η θωριά του πέτρωνε όποιον το αντίκριζε είναι ένα αρχαιότατο αποτροπαϊκό σύμβολο. Τυλιγμένο με φίδια το πρόσωπο, μάσκα της απόλυτης φρίκης, θα γίνει στα ύστερα κλασικά χρόνια εικόνα ύψιστης αρμονίας και τελειότητας. Λαμπρά δείγματα του έρωτα της ελληνικής τέχνης για το κάλλος τα γοργόνεια της βασιλικής πανοπλίας, δύο αληθινά αριστουργήματα μικρογλυπτικής, γοητεύουν τον θεατή με την απόκοσμη ομορφιά τους.
(Πηγή : http://greekworldhistory.blogspot.gr/2014/07/blog-post_21.html#sthash.EnXsvGwu.dpuf )
Πολλές συμπτώσεις για να είναι τυχαίο...
Πηγή: empedotimos.blogspot.gr
...και βεβαια το να απαριθμουμε τα ευρηματα του Ανδρονικου και να προσπαθουμε να τα βρουμε και στην Αμφιπολη,πολυ θα το θελαμε αλλα μπορει να μας πουν μυθομανεις που γεμιζουμε το διαδυκτιο με φαντασιωσεις ...Αραγε τελικα ποιοι και για ποιους (προφανεις βεβαια) λογους μεσα απο τα blogspots τους μετατρεπονται σε μαιντανους της ανασκαφης της Αμφιπολεως;;;;
ΑπάντησηΔιαγραφή...Και φυσικα δεν αναφερομαι σε σας για να μην παρεξηγουμαστε κιολας...Αλλά αλλο προσπαθεια κι αλλο μαιντανοσυνη...ευτελιζεται ετσι και η προσπαθεια υποστηριξης των μαχητων της ανασκαφικης ομαδας..
ΑπάντησηΔιαγραφή