Στην Ελλάδα έχει δημιουργηθεί μία παράδοση. Ό,τι καταγγέλλεται και αφορά ζώντες, καταγγέλλεται περιγραφικά, βαρύγδουπα, με μισόλογα, με υπονοούμενα και χωρίς ονόματα. Η καταγγελία δεν γίνεται ούτε για να ξεσκεπάσει τη βρομιά και τα κακώς κείμενα, ούτε για να εκθέσει καταστάσεις. Γίνεται για να προστατεύσει αυτούς που συμμετέχουν στο παιχνίδι της εξουσίας από τους άλλους (τους αντιπάλους) που συμμετέχουν στο ίδιο παιχνίδι εξουσίας.
Το μήνυμα είναι: Μαζευτείτε γιατί έχω ράμματα για τι γούνα σας. Η διαφθορά στην απόλυτη έκφραση της και το μεγαλείο της. Αυτή η σαπίλα που υπάρχει παντού, σε όλες τις βαθμίδες της Διοίκησης, της Παιδείας, της Δικαιοσύνης, της Πολιτικής, της Ενημέρωσης, που κρατάει τους πάντες δεμένους και προπαντός τους υπόλοιπους, τους αδαείς, που δεν συμμετέχουν στο παιχνίδι εξουσίας.
Αυτή η σαπίλα που δεν θα επιτρέψει ποτέ σ’ αυτή τη χώρα να ανανήψει και να ξεφύγει από τα δεσμά της διαφθοράς της. Ας μη γελιόμαστε, αυτό είναι το πρόβλημα της Ελλάδας και όχι τα χρέη. Εάν η διαφθορά στην Ελλάδα ήταν στα επίπεδα των άλλων ευρωπαϊκών χωρών θα είχαμε βγει από τα μνημόνια τον τρίτο χρόνο και η υπόθεση θα αποτελούσε μία δυσάρεστη παρένθεση, αλλά αν συνεχίσουμε έτσι δεν θα βγούμε ποτέ από τα μνημόνια αγαπητοί φίλοι, ποτέ.
Στο νέο κρούσμα με τα μισόλογα, τί μας λέει ο πρώην υπουργός κ. Γιάννης Πανούσης; Ότι υπάρχουν υπουργοί-γκάνγκστερ στην Κυβέρνηση (ή μήπως είναι όλοι γκάνγκστερ;) οι οποίοι έχουν «διασυνδέσεις» με τρομοκράτες και ποινικούς και ο Πρωθυπουργός το ξέρει και τους καλύπτει (δηλαδή και ο Πρωθυπουργός της χώρας είναι γκάνγκστερ).
Αυτοί οι Υπουργοί απειλούν τη ζωή του κ. Πανούση (αναρωτιέμαι γιατί τώρα, αφού που δεν συμμετέχει πλέον στην κυβέρνηση). Τα λεγόμενα του κ. Πανούση όμως γεννούν και κάποια ερωτήματα που δεν φαίνεται διατεθειμένος να απαντήσει. Αυτοί οι υπουργοί δεν είναι πρώην συνάδελφοι του κ. Πανούση; Γιατί δεν προέβη σε αυτές τις καταγγελίες όσο ήταν Υπουργός αλλά απλώς τότε άφηνε μόνο υπονοούμενα και αιχμές;
Δηλαδή, ο κ. Πανούσης συμμετείχε σε μία κυβέρνηση γκάνγκστερ εν γνώσει του και δεν έκανε το αυτονόητο, δηλαδή να παραιτηθεί;. Αυτό μας λέει ο κ. καθηγητής; Και μας τα λέει όλα αυτά τώρα; Γιατί ένιωσε ότι κινδυνεύει η ζωή του; Και όχι από την ηθική υποχρέωση που έχει σαν πολίτης και ακαδημαϊκός να προστατεύσει την Χώρα και το Σύνταγμα;
Και η Κυβέρνηση τι κάνει; Σιωπά; Και ο ΣΥΡΙΖΑ ως κόμμα; Σιωπά; Και η Βουλή; Το ίδιο και η Δικαιοσύνη τι κάνει; Σιωπά κι αυτή γιατί δεν ξέρει τι πρέπει να κάνει… Εμείς τι κάνουμε; Κοιταζόμαστε ηλίθια και αμήχανα γιατί δεν ξέρουμε αν πρέπει να γελάσουμε, να κλάψουμε η να αυτοκτονήσουμε ομαδικά.
Κύριοι, έχουμε προ πολλού ξεπεράσει και τον Όργουελ και τον Κάφκα. Κλείνω το σημείωμα αυτό ευχόμενος σε όλους μας όνειρα γλυκά και αδιατάρακτα.
Του Γιώργου Αναγνωστόπουλου
defence-point.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου