Ο Antonio Corso κορυφαίος στην αρχιτεκτονική και στην αρχαιοελληνική γλυπτική απαντάει στο διαδικτυακό προφίλ της Αγγελικής Κοτταρίδη σχετικά με τις επικρίσεις που δέχτηκε για τον αποσυμβολισμό και την ερμηνεία των γλυπτών του τύμβου Καστά.
Ο Corso που θεωρείται παγκοσμίως αυθεντία στη μελέτη των γλυπτών του Πραξιτέλη αλλά και για τη μελέτη του για τον Ρωμαίο αρχιτέκτονα Βιτρούβιο υπαινίσσεται ότι ορισμένοι αρχαιολόγοι θα πρέπει να προσέχουν τι λένε και ίσως χρειάζεται να μελετήσουν πολλά βιβλία αν θέλουν να τον αντιμετωπίσουν με επιχειρήματα και όχι με ικασίες.
"Επιθυμώ να απαντήσω στις αμφιβολίες σου. Το γενικό σχήμα του προσώπου του στρατιώτη, το σχήμα του ματιού, το σχήμα του μετώπου, ο τρόπος κουμπώματος έξω από το κράνος είναι ακριβή αντίγραφα από το dressel - schloss fasanerie πορτραίτο του Αλεξάνδρου.
Το γεγονός αυτό μου φαίνεται εξαιρετικά σημαντικό. Δεν μπορεί να κριτικάρει κάποιος την άποψή μου, χωρίς να εξηγήσει, το γιατί αυτές οι συγκρίσεις που παραθέτω είναι άσχετες.
Δεν έχω παρερμηνεύσει την λειτουργία του όφεως. Είπα ότι οι όφεις είναι συνήθως οι συνδέσεις ανάμεσα στον κόσμο των νεκρών και στον κόσμο των ζωντανών ανθρώπων.
Ωστόσο, στον ορφικό κόσμο έχει ένα άλλο νόημα και ιδιαίτερα στο μυθολογικό βασίλειο και αυτό πρέπει να το λάβουμε υπόψη επίσης.
Ο ισχυρισμός της κυρίας Κουκούλη ότι είναι απλά μια επιτύμβια στήλη δεν είναι πειστικός για τους εξής λόγους:
1. Οι διαστάσεις δεν είναι χαρακτηριστικό αυτών των επιτύμβιων στηλών.
2. Σε αυτές τις στήλες το κεφάλι του όφεως δεν πήγαινε κοντά στην κεφαλή του εν λόγω ·
3. Η "ανακούφιση" έχει υψηλότερη ποιότητα από αυτές τις στήλες και, συνεπώς, υποδηλώνει, και υψηλότερο αξίωμα.·
4. Ο επικεφαλής στρατιώτης είναι ένα πορτραίτο αλλά όχι το πορτρέτο ενός συνηθισμένου ανθρώπου.·
5. Ο Ηφαιστίωνας εμφανίστηκε στην ίδια ζωφόρο (βλέπε το θραύσμα από την Αμφίπολη στο Λούβρο).
6. Υπήρχε μια πομπή στρατιωτών (βλέπε την σάρισα πάνω από την ασπίδα).
7. Υπήρχαν ιππότες. Θα μπορούσα να συνεχίσω. Με λίγα λόγια, ως προς την άποψη της κυρίας Κουκούλη, δεν είναι μια συνηθισμένη επιτύμβια στήλη αλλά μια αρχιτεκτονική ζωφόρος.
Η κριτική της κυρίας Βελένη και του κυρίου Βελένη δεν ακολούθησε μια επιστημονική τεκμηρίωση διότι απλώς αγνόησε την χρονολόγηση C 14 που ανάγει το μνημείο στο 300 π. Χ. (με απόκλιση +-30 έτη).
Αγνόησαν τις πολύ στενές συγκρίσεις τις οποίες προώθησα αμφότερα, για το δέντρο και το άλογο, και επιμένουν να επαναλαμβάνουν το δόγμα τους για την ημερομηνία του μνημείου.
Στο δεύτερο μισό του 2ου αιώνα π.Χ. η ανάγλυφη ζωφόρος του βάθρου; (Μια σάρισα στην ρωμαϊκή περίοδο;).
Επιτέλους, ας σοβαρευτούμε»!
του Γιώργου Ροδάκογλου
thousandnews.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου