ΤΟ ΙΔΑΝΙΚΟ ΚΑΒΕΙΡΙΟ

ΤΟ ΙΔΑΝΙΚΟ ΚΑΒΕΙΡΙΟ

Στο πιο απομονωμένο σημείο της πόλης ή κάπου έξω από αυτή, υπήρχε ο χώρος λατρείας των Καβείριων μυστηρίων. 
Σαν παράδειγμα θα χρησιμοποιήσουμε το Καβείριο των Δελφών (εικόνα). Είναι αυτό που η αρχαιολογία ονομάζει γυμνάσιο. 
Η απομόνωση στα δεκάδες παραδείγματα Καβειρίων που έχουμε, εξασφαλίζονταν με συγκεκριμένους τρόπους. 
Στο υψηλότερο σημείο μιας ακρόπολης (ΑΝΑΖΑΡΒΟΣ), στο υψηλότερο σημείο λόφου επάνω από την πόλη (ΣΑΜΟΘΡΑΚΗ, ΣΑΓΑΛΑΣΣΟΣ), σε ανεξάρτητο λόφο που δεσπόζει της πόλης (ΦΙΛΙΠΠΟΙ), σε απόσταση από την πόλη (ΛΗΜΝΟΣ), με περίβολο (ΑΜΦΙΠΟΛΙ, ΠΕΡΓΑΜΟΣ) και με τοίχο προστασίας (ΔΕΛΦΟΙ), συνήθως από τη μια πλευρά, όπως στο παράδειγμά μας.
Στους Δελφούς, η μορφολογία του εδάφους επιτρέπει να είναι το Καβείριο χαμηλότερα από το επίπεδο της πόλης. 
Στο πλάτωμα που βρίσκεται, από τις τρις πλευρές είναι απόκρημνο. Η βατή πλευρά, προστατεύεται από τον τοίχο. 
Από κανένα Καβείριο δεν λείπει η κυκλική δεξαμενή μύησης και είναι η ισχυρότερη ένδειξη για την ύπαρξη Καβειρίου. 
Όλα τα Καβείρια έχουν από κάτω σπηλαίωση. 
Αλλού το σπήλαιο είναι ορατό (ΛΗΜΝΟΣ, ΔΕΛΦΟΙ, ΣΤΑΓΙΡΑ κ.α.) και αλλού αόρατο (ΑΜΦΙΠΟΛΙ, ΣΑΜΟΘΡΑΚΗ κ.α.). Χαρακτηριστικό επίσης των Καβειρίων, ήταν το καμπαναριό των εκκλησιών σήμερα, που αντί για ήχο, τότε εξέπεμπε φως!!! 
Σε όλες τις περιπτώσεις, μόνο οι βάσεις των «φάρων» σώζονται σήμερα (ΑΜΦΙΠΟΛΙ, ΑΛΙΜΟΣ, ΚΥΘΝΟΣ κ. α.).

Του ερευνητή νομισματολόγου Αστέριου Τσίντσιφου