7 Δεκεμβρίου 43 π.Χ. Ο ρήτορας και πολιτικός Μάρκος Τύλλιος Κικέρων και ο αδερφός του Κόιντος, έφυγαν εσπευσμένα από τη Ρώμη για να γλιτώσουν από τον Μάρκο Αντώνιο, ο οποίος είχε διατάξει τη δολοφονία τους. Προορισμός τους ήταν η Μακεδονία, για να σωθούν και να συμμαχήσουν με τον Βρούτο που είχε συμμετάσχει στη δολοφονία του Ιουλίου Καίσαρα. Κάποια στιγμή όμως οι δρόμοι των δύο αδελφών χώρισαν. Ο Κόιντος προδόθηκε από τους υπηρέτες του και έπεσε στα χέρια των διωκτών του, οι οποίοι τον θανάτωσαν. Στη συνέχεια δολοφόνησαν και τον γιο του.
Ο Κικέρων, μόλις πληροφορήθηκε τον θάνατο του αδερφού του, επιβιβάστηκε σε ένα καΐκι με προορισμό τη θερινή του κατοικία. Ο μαθητής του Κικέρωνα, Φιλόλογος πληροφόρησε τους άνδρες του Μάρκου Αντώνιου για την μετεακίνησή του. Πριν φθάσει στη θάλασσα τον εντόπισαν. Όταν τους αντιλήφθηκε ο Κικέρων διέταξε τους υπηρέτες του να σταματήσουν και να αφήσουν το φορείο κάτω. Στη συνέχεια έπιασε τα γένια του με το αριστερό του χέρι, κοίταξε κατάματα το απόσπασμα και έβγαλε το κεφάλι του έξω από το φορείο για να σφαγιαστεί από τον εκατόνταρχο Ερένιο, που είχε καταφθάσει με τον Χιλίαρχο Ποπίλιο. ,τον οποίο είχε υπερασπιστεί ο Κικέρων ως δικηγόρος. Ο Ερένιος τον αποκεφάλισε. Η προδοσία είχε σημαδέψει τόσο το δικό του θάνατο όσο και του αδελφού του. Η αντιπολιτευτική του δράση Τα έτη 46 και 45 π.Χ ο Κικέρων αποστασιοποιήθηκε από την πολιτική και αφοσιώθηκε στο συγγραφικό του έργο.
Μετά τη δολοφονία του Ιούλιου Καίσαρα το 44 π.Χ, επέστρεψε στο πολιτικό προσκήνιο, πιστεύοντας ότι η Ρώμη είχε απαλλαχθεί από την Τυραννία. Σύντομα, όμως, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η κατάσταση δεν είχε αλλάξει καθόλου και τέθηκε επικεφαλής της αντιπολίτευσης ειδικά κατά του Μάρκου Αντώνιου, ο οποίος, διαδεχόμενος με τον Οκτάβιο, τον Καίσαρα, είχε εγκαθιδρύσει το δικό του τυραννικό καθεστώς. Άσκησε δριμύτατη κριτική στα πεπραγμένα του Αντώνιου με 14 φλογερούς λόγους, οι οποίοι ονομάστηκαν «Φιλιππικοί», από τους λόγους του Δημοσθένη κατά του Βασιλιά της Μακεδονίας, Φιλίππου. Επιπλέον, επιχείρησε ανεπιτυχώς να στρέψει εναντίον του Αντώνιου τόσο τη Σύγκλητο, όσο και τον Οκτάβιο, με τον οποίο διατηρούσε καλές σχέσεις.
Ο Οκτάβιος προσεταιρίστηκε τον Αντώνιο και τον Λέπιδο και σχημάτισαν τη δεύτερη τριανδρία. Προέγραψαν περισσότερους από 200 Ρωμαίους πολίτες, επιδιώκοντας να διασφαλίσουν την εξουσία τους. Στη λίστα υπήρχε και το όνομα του Κικέρωνα, αλλά και του αδερφού του Κόιντου. Αρχικά ο Οκτάβιος δεν επιθυμούσε τη δολοφονία του Κικέρωνα, ωστόσο, τελικά πείστηκε. Μετά τη δολοφονία, ο Ερένιος και ο Ποπίλιος πήραν το κεφάλι και τα χέρια του Κικέρωνα και τα παρέδωσαν στον Αντώνιο, ο οποίος, αντικρίζοντας τα, είπε ότι όλα τελείωσαν και έδωσε εντολή για παύση των προγραφών.
Στη συνέχεια, διέταξε να αναρτηθούν τα μέλη του Κικέρωνα στην Αγορά, ενώ η σύζυγος του, Φούλβια, έβγαλε έξω τη γλώσσα του νεκρού ρήτορα και την τρύπησε με βελόνα, θέλοντας με αυτόν τον τρόπο να τον τιμωρήσει για όσες κατηγορίες είχε εκτοξεύσει εναντίον της και του συζύγου της. Σύντομα ο Λεπίδιος εξορίστηκε και ο Μάρκος Αντώνιος αυτοκτόνησε μετά την ήττα του στο Άκτιο. Ο Οκτάβιος έγινε ο πρώτος αυτοκράτορας της Ρώμης με το όνομα Αύγουστος Ιούλιος Καίσαρας Οκταβιανός.
mixanitouxronou.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου