Η Αφροδίτη της Μήλου (Venus de Milo για τους αλλόγλωσους) είναι ένα πιο διάσημα και πολυθρύλητα αγάλματα της αρχαιοελληνικής τέχνης. Ανακαλύφθηκε το 1820 στην τουρκοκρατούμενη Μήλο και από το 1821 κοσμεί το Μουσείο του Λούβρου στο Παρίσι.
Δημιουργία της ύστερης ελληνιστικής περιόδου (τέλη του 2ου π.Χ αιώνα), το ύψους 2.02μ και βάρους 900 κιλών μαρμάρινο άγαλμα, εικονίζει την θεά της ομορφιάς και του έρωτα, ημίγυμνη να φοράει μόνο το ιμάτιο δεμένο γύρω από τους γοφούς της. Τα δύο χέρια που λείπουν, πρέπει να καταστράφηκαν είτε κατά την ανασκαφή είτε κατά την μεταφορά.
Αρχικά πιστευόταν ότι η Αφροδίτη της Μήλου ήταν έργο του Πραξιτέλη ή του Σκόπα, σήμερα πλέον είναι εδραία η πεποίθηση στους ειδικούς, ότι είναι έργο του γλύπτη Αλέξανδρου από την Αντιόχεια.
Η ανακάλυψη του αγάλματος και η φυγάδευσή του στην Γαλλία
Το άγαλμα είχε μια περιπετειώδη διαδρομή μέχρι να φτάσει στο Μουσείο του Λούβρου. Ανακαλύφθηκε στις 8 Απριλίου 1820, όταν η σκαπάνη του χωρικού Γεωργίου Κεντρωτά, που καλλιεργούσε το χωράφι του,προσέκρουσε σε ένα λίθινο υπόγειο θόλο, κάτω από τον οποίο ήταν τοποθετημένο το άγαλμα. Ο Κεντρωτάς, όταν συνήλθε από την έκπληξη, παρέλαβε το πολύτιμο εύρημα και το έκρυψε με πάσα μυστικότητα στην οικία του.
Όμως το μυστικό γρήγορα κοινολογήθηκε και έφτασε στα αυτιά τόσο του προξενικού πράκτορα της Γαλλίας στην Κωνσταντινούπολη όσο και των προκρίτων της Αθήνας. Ο πρώτος ενημέρωσε τον ελληνομαθή και αρχαιόφιλο σημαιοφόρο Ντ’ Ουρβίλ, μέλος του πληρώματος γαλλικού πολεμικού πλοίου που ναυλοχούσε στην Κωνσταντινούπολη.
Ο Ντ’ Ουρβίλ αμέσως έσπευσε στην Μήλο και επισκέφθηκε την οικία του Κεντρωτά. Τόσος ήταν ο θαυμασμός του για το άγαλμα, ώστε επέστρεψε αμέσως στην Κωνσταντινούπολη και ενημέρωσε τον Γάλλο πρεσβευτή για την αξία του. Αυτός διέταξε το πολεμικό πλοίο να κατευθυνθεί στην Μήλο και να τό παραλάβει πάση θυσία.
Εν τω μεταξύ, οι πρόκριτοι της Αθήνας έστειλαν με τουρκικό πλοίο τον ιερέα Βέργη στο νησί με εντολή να μεταφέρει το πολύτιμο εύρημα στην Αθήνα. Ο Βέργης έφθασε στην Μήλο και έπεισε τους ντόπιους και τις τουρκικές αρχές να τού παραδώσουν το άγαλμα. Το συσκεύασε σε ξύλινο κιβώτιο και ήταν έτοιμος να το φορτώσει το πλοίο, όταν για κακή του τύχη έφθασαν οι Γάλλοι.
Με την απειλή των όπλων, οι Γάλλοι ναύτες απέσπασαν το πολύτιμο φορτίο από τα χέρια Ελλήνων και Τούρκων και το μετέφεραν στο πολεμικό πλοίο, το οποίο κατευθύνθηκε αμέσως στην Γαλλία.
Από το 1821, η Αφροδίτη της Μήλου εκτίθεται στο Μουσείο του Λούβρου και αποτελεί αντικείμενο θαυμασμού για εκατομμύρια επισκέπτες, που συρρέουν κάθε χρόνο στο πιο διάσημο μουσείο του κόσμου.
sansimera.gr
Πιστεύει κανείς, ότι υπάρχει η παραμικρή πιθανότητα όταν η χώρα μας ζητήσει επίσημα τα κλεμμένα από κάποιο διεθνές δικαστήριο (πχ Χάγη), αυτό να μη μας τα δώσει πίσω;
ΑπάντησηΔιαγραφήΑφού αυτά εκλάπησαν, ενώ η χώρα βρίσκονταν υπό κατοχή, δε θα μας επιστραφούν;
Και αναφέρομαι σε όλα τα Ελληνικά που κοσμούν τα μουσεία όλου του κόσμου, από τα Ελγίνεια γλυπτά, την Αφροδίτη της Μήλου και τόσα άλλα.
Αναφέρομαι όμως ακόμα και στο κατοχικό "δάνειο", το οποίο ήταν μέχρι και από τον Χίτλερ αναγνωρισμένο. Δεν πρέπει να μας τα δώσουν όλα πίσω; Η αξία του κατοχικού δανείου πχ είναι πάνω από 500 δις Ευρώ, μεγαλύτερο και από το δήθεν χρέος μας...
Βέβαια, για να γίνουν όλα αυτά, θα πρέπει να μας κυβερνήσουν Έλληνες και όχι ξενόδουλοι προδότες, πουλημένοι και προσκυνημένοι (στο χρήμα)...
Ακόμα και αν τα διεθνή δικαστήρια δε μας δικαιώσουν (που αποκλείεται αλλά λέμε …εάν), δε θα έπρεπε τουλάχιστον να προσπαθήσουμε; Δεν το οφείλουμε αυτό στους προγόνους μας; Για τα γλυπτά του Παρθενώνα πήραμε σαν δικηγόρο τη γυναίκα του ηθοποιού και μόλις κάτι πήγε να κινηθεί ...τη διώξαμε πάλι. Αυτό μου θυμίζει την επιτροπή για τον έλεγχο του δημοσίου χρέους. Και εκεί οι ίδιες απατεωνιές, οι ίδιες λαμογιές, δήθεν τάχα και πριν ολοκληρωθεί ο έλεγχος...
Για ...εσωτερική κατανάλωση, για να νομίσουμε εμείς τα βόδια ότι αυτοί κάτι κάνουν. Κάνουν πράγματι κάτι όμως, κάνουν τα ίδια ακριβώς με όλους τους προηγούμενους.
Πρέπει επιτέλους να μας κυβερνήσουν Έλληνες και όχι ελληνόφωνες και το εννοώ. Πρέπει να κατηγορηθούν και να κλειστούν φυλακή όλοι οι νυν κυβερνώντες μας για εσχάτη προδοσία (η οποία δεν παραγράφεται ούτε με το νόμο περί …μη ευθύνης υπουργών) και να γίνει ένας επίσημος λογιστικός έλεγχος του δημοσίου χρέους. Τότε κανένας Ευρωπαίος, κανένας δανειστής, κανένας τοκογλύφος, κανένας "εταίρος" μας, δεν θα μπορεί να μας πει τίποτε επειδή δε θα δεχτούμε αυτό το χρέος και δε θα πληρώνουμε μέχρι να λήξει ο λογιστικός έλεγχος. Αυτά περί δημοσίου χρέους, αφού το 70% του προέκυψε από τη "χρηματοδότηση" των τραπεζών μας. Των ιδιωτικών μας τραπεζών που διαχειρίζονται Ευρώ...
Και όταν αναφέρομαι σε ...δήθεν χρέος, θα αναφέρω ότι ο Ιταλός πρώην πρωθυπουργός Νταλέμα είπε ότι η Ελλάδα έδωσε προς γαλλικές και γερμανικές τράπεζες περισσότερα από 200 δις. Ο Νταλέμα νόμιζε ότι ήταν ...τόκοι, ενώ εμείς νομίζουμε ότι κάναμε ...ανακεφαλαιοποιήσεις τραπεζών. Εάν όμως ήταν τόκοι θα έπρεπε να χρωστούσαμε ...μερικά τρις. Επίσης, τις τράπεζες τις χρηματοδοτεί ανέκαθεν μόνο όποιος εκδίδει το χρήμα, επειδή ακριβώς εκδίδει το χρήμα (η Ελλάδα έχει Ευρώ που δεν το εκδίδει μόνη της, αλλά η ΕΚΤ).
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι αυτά τα περισσότερα από 200 δις προστέθηκαν στο χρέος μας.
https://www.youtube.com/watch?v=YUhb1Xoo7Zg
Εξάλλου, όλοι ξέρουν ότι με τα μνημόνια μας έδωσαν οι «σύμμαχοι» σε λίγα μόλις χρόνια σχεδόν …300 δις. Πού πήγαν λοιπόν αυτά τα χρήματα, ενώ ο κρατικός προϋπολογισμός μας με τον Καραμανλή ...έβγαινε δεν έβγαινε;
Για να αποδείξω αυτά τα 200 δις, τα οποία σύμφωνα με την Ισλανδία αλλά και το ...Μεταξά, άνετα διαγράφονται από οποιοδήποτε διεθνή δικαστήριο (και όχι μόνο αυτά), θα κάνω μια απλή ...προσθαφαίρεση αφού δεν κάνουμε έναν επίσημο λογιστικό έλεγχο του δημοσίου χρέους:
Αρχές του 2009 χρωστούσαμε 290 δις. Υπερβολικό βέβαια και δε θα εξηγήσω τώρα με ποιο τρόπο και για ποιο λόγο χρωστούσαμε τόσα πολλά, αλλά το χρέος μας τόσο ήταν. Ήταν υπερβολικό το χρέος μας επειδή ίσως ήμαστε …άτυχοι αφού αγοράζουμε τον στρατιωτικό εξοπλισμό μας πιο ακριβά από ότι οι άλλες χώρες. Την ασφάλεια των συνόρων της ΕΕ θα έπρεπε βέβαια να την αναλάβει η ίδια η ΕΕ και όχι μόνοι μας, αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία.
Πριν δέκα χρόνια το χρέος μας ήταν λοιπόν 290 δις και επειδή ο Καραμανλής είχε δώσει το Δεκέμβιο 2008 (με δανεικά-εγγυήσεις της ΕΕ) στις ιδιωτικές μας τράπεζες που διαχειρίζονται Ευρώ, ως κρατικές εγγυήσεις, 23 δισεκατομμύρια Ευρώ (ΦΕΚ 250, 9 Δεκεμβρίου 2008).
Επειδή όμως αυτός παραιτήθηκε, οι τράπεζες το μεγαλύτερο μέρος των χρημάτων αργότερα το επέστρεψαν.
Δεν τα “χρειάστηκαν” επειδή δεν ήξεραν τι, πως και γιατί αυτός παραιτήθηκε, ενώ οι ίδιες αυτές τράπεζες δεν επέστρεψαν ποτέ τίποτε άλλο, παρά τα πολλές δεκάδες δισεκατομμύρια Ευρώ που “χρειάστηκαν” στη συνέχεια.
Το 2010 με τον Παπανδρέου δίναμε για τρία και κάτι χρόνια περίπου 20 δις το χρόνο με μηδενικό επιτόκιο, για τη μείωση του τεράστιου χρέους μας (μια ευγενική χορηγία της ΕΕ).
Το 2012 κάναμε με τον Παπαδήμο το εγκληματικό PSI όπου όλα μας τα δημόσια ταμεία έδωσαν 58 δις για αυτό το χρέος (χώρια από αυτά που “έδωσαν” οι ιδιώτες).
Σύνολο 290 δις – 23 δις – περίπου 70 δις – 58 δις = 140 δις
Άρα το Δημόσιο χρέος της χώρας θα έπρεπε το 2013 να είναι ούτε 140 δις και όχι …320 δις
Και αν δεν δίναμε για τρία και κάτι χρόνια 20 δις το χρόνο με τον ΓΑΠ. με μηδενικό επιτόκιο, το σίγουρο είναι ότι με μηδενικά επιτόκια δίναμε μλεχρι το PSI με τον Παπαδήμο, το 2012. Και άρα σίγουρα 40 δις αν ίχι 70 δις.
Άρα η απλή ...προσθαφαίρεση γίνεται
290 δις – 23 δις – 40 δις – 58 δις = 170 δις
Άρα το Δημόσιο χρέος της χώρας θα έπρεπε το 2013 να είναι 170 δις και όχι …320 δις
Παρεμπιπτόντος, όλο μας το χρέος διαγράφεται από τα Διεθνή Δικαστήρια, με πρόσφατο παράδειγμα την Ισλανδία ή και παλαιότερο τον Μεταξά, αφού "ο λαός έχει αξία και όχι το χρήμα".-