Κάθε χρόνο, από το 1954, ένα μικρό δίκτυο πλούσιων και ισχυρών ανθρώπων, συναντιούνται κάτω από άκρα μυστικότητα, και συζητούν για τα προβλήματα και τις προκλήσεις που καλούνται να αντιμετωπίσουν η Ευρώπη και οι ΗΠΑ.
Διοργανώνεται από μια επιτροπή με δυο προσκεκλημένους από κάθε χώρα.
Στη συνάντηση συμμετέχουν 18 χώρες. Για πρώτη φορά συναντήθηκαν στις 29 Μαΐου 1954, στο ξενοδοχείο «Μπίλντερμπεργκ», της Ολλανδίας και έκτοτε υιοθέτησαν αυτό το όνομα για τη λέσχη τους.
Ο εξόριστος Πολωνός πολιτικός Γιόζεφ Ρέτινγκερ και ο Βέλγος πρίγκιπας Βερνάρδος ήταν οι πρώτοι επικεφαλής.
Με αφορμή την ανησυχία τους για την αύξηση του αντιαμερικανισμού και την επιρροή της Σοβιετικής Ένωσης στη δυτική Ευρώπη, πρότειναν μια διεθνή συνδιάσκεψη, με στόχο να έρθουν κοντά Αμερικανοί και Ευρωπαίοι ώστε να επιλυθούν τα μείζονα πολιτικά ζητήματα.
Η άποψη που επικρατεί για την λέσχη Μπίλντερμπεργκ, είναι ότι πρόκειται για μια σύναξη ισχυρών και πολλοί την αποκαλούν «μυστική κυβέρνηση».
Σε μια σπάνια συνέντευξη του στο BBC, o πρόεδρος της «ιδιωτικής» λέσχης, υποκόμης Ετιέν Νταβινιόν, πρώην επίτροπος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, απάντησε σε ερωτήματα που αφορούν τη δομή και την δράση της Μπίλντερμπεργκ.
«Είναι αναπόφευκτο είπε, να δημιουργούνται σενάρια συνωμοσίας. Πάντα θα υπάρχουν άνθρωποι που θα έλκονται από αυτά τα θέματα και θα τα μεγαλοποιούν».
Υποστήριξε ότι στις συναντήσεις προσπαθούν να βρουν λύσεις για διεθνή προβλήματα, γιατί καμία μάχη δεν πρέπει να χαρίζεται. Δεν πιστεύει ότι τα μέλη της λέσχης αποτελούν μια παγκόσμια άρχουσα τάξη. Δεν στηρίζει καν την έννοια της έκφρασης αυτής.
Υπάρχουν απλά άνθρωποι που έχουν επιρροή και ενδιαφέρονται να συνομιλήσουν με ανθρώπους που μπορούν να δώσουν λύσεις.
Για την μυστικότητα και τα αυξημένα μέτρα ασφαλείας κατά τη διάρκεια της ετήσιας συνάντησης τους δεν υπάρχει σαφής απάντηση. Ο υποκόμης Ετιέν, απάντησε πως απλά δεν υπάρχει λόγος να γνωρίζει κανείς την ατζέντα.
Οι επικριτές της λέσχης, που προέρχονται ακόμη και από τη λαϊκή δεξιά, ισχυρίζονται πως εκλέγουν και καθαιρούν πολιτικούς ηγέτες. Την περιγράφουν ως την προσωποποίηση του ¨κακού».
Ο καθηγητής Kees van der Pijl, του πανεπιστημίου του Σάσεξ, στην Βρετανία, θεωρεί πως τέτοια ιδιωτικά δίκτυα, ιδιωτικών και πολιτικών ηγετών, παίζουν έναν άτυπο αλλά κρίσιμο ρόλο στον σύγχρονο κόσμο.
Από την άλλη, η μαρτυρία του πρώην εκδότη και οικονομικού αναλυτή, Will Hutton, που παρακολούθησε μια συνάντηση της Μπίλντερμπεργκ το 1997, αναφέρει πως αυτοί οι άνθρωποι συναντιούνται, προκειμένου να επηρεάσουν τον τρόπο που λειτουργεί ο κόσμος.
Για να δημιουργήσουν όπως λέει μια «διεθνή κοινή λογική», σχετικά με την πολιτική.
Συνήθως η κοινή αυτή λογική, εξυπηρετεί και υποστηρίζει τα συμφέροντα όσων συμμετέχουν στη λέσχη ενώ δείχνουν μια προτίμηση στο ελεύθερο εμπόριο.
Ενίοτε, οι συνεδριάσεις της λέσχης Μπίλντερμπεργκ είχαν ως αποτέλεσμα, την «δημιουργία» πολιτικών ηγετών.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι του Μπιλ Κλίντον, που έλαβε μέρος το 1991 ως κυβερνήτης του Άρκανσο και έπειτα εξελέγη πρόεδρος της Αμερικής.Την ίδια τύχη είχε και ο Τόνι Μπλερ, δυο χρόνια αργότερα. Συμμετείχε ως ένας απλός βουλευτής της αντιπολίτευσης και αναρριχήθηκε σε υπουργό.
Βέβαια οι φιλοδοξίες τους ήταν γνωστές πριν τη συμμετοχή τους στη λέσχη και θα διεκδικούσαν το αξίωμα ακόμη και αν δε συμμετείχαν στο κλειστό κλαμπ των προνομιούχων.
Το ερώτημα είναι αν η λέσχη επηρέασε την εκλογή τους και με ποιο τρόπο.
Η απάντηση του Ετιέν προκαλεί ενδιαφέρον στην προκειμένη περίπτωση: «Γίνεται μια καλύτερη εκτίμηση ανάμεσα σε φωτεινά αγόρια και κορίτσια, που βρίσκονται στην αρχή της καριέρας τους, και θα ήθελαν να γίνουν γνωστοί μέσα από την δουλειά τους.
Δεν φτάνουν τυχαία τα ονόματα τους σε εμάς, αλλά δεν σημαίνει ότι εμείς σίγουρα μπορούμε να εγγυηθούμε για το μέλλον τους. Στις δικές τους δυνατότητες οφείλεται η όποια καταξίωση και επιτυχία», δήλωσε ο επικεφαλής της λέσχης.
Άτυπα και ιδιωτικά δίκτυα όπως η Μπίλντερμπεργκ έχουν παίξει σημαντικό ρόλο στην διοχέτευση του πετρελαίου.
Ο Βρετανός πολιτικός Ντένις Χίλι, από τα ιδρυτικά μέλη της Λέσχης, διατυπώνει την άποψη ότι στις συνεδριάσεις της Λέσχης δεν λαμβάνονται αποφάσεις, αφού συχνά οι θέσεις που διατυπώνονται είναι αντικρουόμενες και ότι είναι απλά ένα φόρουμ συζήτησης.
Οι υποστηρικτές αυτής της άποψης φέρνουν ως παράδειγμα τους βομβαρδισμούς στην πρώην Γιουγκοσλαβία το 1999. Στη συνεδρίαση της Λέσχης ήταν περισσότερες οι απόψεις κατά των βομβαρδισμών, όμως παρόλα αυτά η κυβέρνηση Κλίντον, βομβάρδισε τη χώρα, σε συνεργασία με τον Μπλερ.
Η Ελλάδα
Στην Ελλάδα φιλοξενήθηκε το 1993, από τις 22 έως τις 25 Απριλίου, στο συγκρότημα «Ναυσικά» του Αστέρα της Βουλιαγμένης.
Αν και τα ονόματα των συμμετεχόντων δεν είναι ανακοινώσιμα, φαίνεται να έχουν λάβει μέρος από ελληνικής πλευράς πολιτικές προσωπικότητες όπως ο Αντώνης Σαμαράς, Γιώργος Παπανδρέου, Κώστας Καραμανλής, Ντόρα και Κωνσταντίνος Μητσοτάκη, Θόδωρος Πάγκαλος, ο πρώην πρόεδρος της Κύπρου Γιώργος Βασιλείου.
Στα μάτια των επικριτών της, η λέσχη Μπίλντερμπεργκ, υπονομεύει την δημοκρατία.
Αντίθετα για τους υποστηρικτές της, η λέσχη και οι συζητήσεις είναι ένα ζωτικής σημασίας επίτευγμα της σύγχρονης δημοκρατίας, και υποστηρίζουν ότι εφόσον η πολιτική και οι επιχειρήσεις παραμείνουν αλληλοεξαρτώμενες, θα συνεχίσουν να ευδοκιμούν.
Πηγές: BBC, Independent.
Διαβάστε όλο το άρθρο: http://www.mixanitouxronou.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου