Έτσι έχτιζαν οι Αρχαίοι τις μεγαλιθικές κατασκευές! ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΤΕΙΧΑΝ ΤΗΝ ΓΝΩΣΗ ΑΥΤΗ!

Αποκρυφιστές έχουν δηλώσει από καιρό ότι ακόμη και οι Άτλαντες και οι αρχαίοι Αιγύπτιοι στην κατασκευή των ιερών τους ήταν σε θέση να κινήσουν τεράστια πέτρινα στοιχεία με τον ήχο.
Η σύγχρονη επιστήμη προσπαθεί να εξηγήσει τα πάντα με τη βοήθεια του αμφισβητήσιμη ιστορικών αναπαραστάσεων, που εκπροσωπούν δεκάδες χιλιάδες σκλάβους που εμπλέκονται στην κατασκευή με τη βοήθεια σχοινιών και τροχαλιών, οι επιστήμονες κατέρριψαν την συγκεκριμένη θεωρεία με το φαινόμενο της ακουστικής αιώρησης
Στο Νοβοσιμπίρσκ  άνοιξε η πρώτη στον κόσμο δημοφιλής έκθεση για την επιστήμη του «μετέωρου!», αφιερωμένη σε αυτό το φαινόμενο και την επίδειξη δημοσίως ανύψωση αντικειμένων μεγάλου βάρους.
Το κεντρικό περίπτερο με θέμα το σταθερό σύστημα αιώρησης των βαρέων μη μαγνητικών αντικείμενων στην  εμπορική έκθεση του Νοβοσιμπίρσκ  – δημιουργήθηκε το 2013 .
Η τεχνολογία που έχει αναπτυχθεί και παρουσίασε  στο Νοβοσιμπίρσκ ο ερευνητής και εφευρέτης Denis  Shepel υπεύθυνος για την ανάπτυξη αυτής της τεχνολογίας , με όραμά την δημιουργία στο εγγύς μέλλον πλατφόρμα μετεωρίζονταν ικανή να σηκώσει το βάρος ενός ατόμου (hoverboard)
Οι επισκέπτες μπορούν να μάθουν σχετικά με την τρέχουσα έκθεση με ιστορικά γεγονότα για την ανεξήγητη αιώρηση των ανθρώπων με τα μυστικά κόλπα και τις αυταπάτες, με τις σύγχρονες επιστημονικές τεχνολογίες που αντιμετωπίζουν αυτό το φαινόμενο αιώρησης, και το πιο σημαντικό πράγμα είναι η απόδειξη και η  επίδειξη αυτού του φαινομένου. Η έκθεση έγινε στις 12 Μαρτίου έως 20 /03 του 2014 δηλαδή με διάρκεια  επτά ημερών από τις 10 π.μ. έως 19 μ.μ.  στο Μέγαρο Νέων «Νεολαία», Π

Δείτε το σχετικό βίντεο :

Στη Φυσική σε γενικές γραμμές, η πιθανότητα της ελεγχόμενης ακουστικής αιώρησης είναι επιτρεπτή. Όχι μόνο κυριαρχεί  τεχνολογικά η διαχείρισης της για πρώτη φορά σε ένα και στη συνέχεια σε δύο επίπεδα.
Πολλοί άνθρωποι πιθανότατα έχουν δει  μια σταγόνα νερό για αρκετό χρονικό διάστημα κρεμασμένη στον αέρα  .

Τέτοια πειράματα διεξήχθησαν, για παράδειγμα από επιστήμονες  στην Ελβετία.  Και τον Ιανουάριο του τρέχοντος έτους, οι ειδικοί από το Πανεπιστήμιο του Τόκιο έκαναν πειράματα χρησιμοποιώντας ηχητικά κύματα για να επιπλέουν στο διάστημα, μικρά αντικείμενα διαφόρων σχημάτων και βάρη.
Η Ιαπωνική μήτρα με κατευθυνόμενη πηγή ήχου που βρισκόταν σε ορισμένα σημεία, τους επέτρεπε  να κινούν μικρά αντικείμενα σε περίπλοκες τροχιές.
Κατά την πρώτη, οι επιστήμονες ήδη εξοικειωμένοι πειραματίζονται με σταγονίδια νερού και με κομμάτια πολυστυρενίου με διάμετρο 0,6 έως 2 χιλιοστά, καθώς και των μικρών ραδιοφωνικών μέρη, αλλά το στέμμα μιας σειράς πειραμάτων που φυτεύτηκαν τον κύβο από την κορυφή της πυραμίδας παιχνίδι σχεδιαστή των παιδιών. Οι πειραματιστές ισχυρίζονται ότι σε λίγο θα μπορούν να χειριστούν αντικείμενα οποιοδήποτε βάρους και όγκου.  Λένε επίσης ότι η ακουστική αιώρηση  θα βοηθήσει στο μέλλον να ξεπεραστεί πλήρως η δύναμη της βαρύτητας. Ήδη ενδιαφέρονται οι μηχανικοί της NASΗ A για την χρήση αυτής της τεχνολογίας για την δημιουργία νέων τύπων αεροσκαφών .

Ας δούμε τι μας λένε οι αρχαίοι μύθοι- κείμενα:
Υπάρχει μια μαγική διάσταση στη μουσική, μια σχέση μεταξύ άυλου και υλικού που διαφαίνεται, μεταξύ άλλων, και στους μύθους που σχετίζονται με κτίση πόλεων ή τειχών.
Ο μυθικός κιθαρωδός Αμφίωνας έχτισε την επτάπυλη Θήβα με τη δύναμη της μουσικής .

[Ο Ζήθος με τη δύναμή του μετέφερε τις πέτρες, και ο Αμφίωνας τις συνταίριαζε με τη μουσική του. Στα τείχη της Θήβας διαμορφώθηκαν τελικά επτά πύλες που συμβόλιζαν τις επτά χορδές της λύρας του Αμφίωνα.
Ο Αμφίωνας, σύμφωνα με μια παράδοση, σκοτώθηκε από τον Απόλλωνα.]

Στα Μέγαρα ο Απόλλωνας Βοήθησε τον Αλκάθου στο κτίσιμο της πόλης και μάλιστα, κατά τον Παυσανία, οι ντόπιοι έδειχναν την ηχούσα σαν κιθάρα πέτρα, πάνω στην οποία ο θεός είχε αφήσει την κιθάρα του όταν Βοήθησε στο χτίσιμο των τειχών .

Με ανάλογο τρόπο κτί­στηκε και το Βυζάντιο, όπου ο Βύζας κατασκεύασε το τείχος της πόλης με τη Βοήθεια του πατέρα του Ποσειδώνα και του Απόλλωνα .
Η θαυμαστή κίνηση των λίθων δια της μουσικής σχετίζεται με το θεμέλιο λίθο πάνω στον οποίο θεμελιώνεται μια ρωμαλέα πόλη.

Ο Απόλλωνας, ως αρχηγέτης πόλεων, γεννήτωρ, πατρώος και τειχοποιός, προστατεύει τους νέους που αποτελούν τον πυρήνα και το μέλλον μιας πόλης.
Οι επόμενες φωτογραφίες που βλέπετε είναι φωτογραφίες από ιερογλυφικά της Αιγύπτου. Αυτές οι φωτογραφίες συνήθως θεωρούνται πλαστές και δεν σχολιάζονται από τους «αιγυπτιολόγους». Οι αιγυπτιολόγοι ψάχνουν στα «επίσημα» site, στα «επίσημα» βιβλία και συνήθως αυτές οι φωτογραφίες δεν υπάρχουν εκεί. Προσέξτε τις. Δεν είναι ούτε τελετουργικά σκεύη, ούτε δημιουργήματα πρωτόγονων, της παλαιολιθικής και της νεολιθικής εποχής. Κάποιοι γνωρίζουν πολλά αλλά τα αποκρύπτουν από εμάς τους «φτωχούς» και «αδαείς».

(Οι δύο παραπάνω φωτογραφίες είχαν δημοσιευθεί παλιά σε περιοδικό) Μας δείχνουν την ελάττωση του βάρους με την βοήθεια της μουσικής;

Στην νεώτερη ιστορία έχουμε την κατασκευή του κοραλένιου καστρου που κατασκευάστηκε από έναν και μόνο άντρα: τον Edward Leedskalnin, έναν Λετονό μετανάστη που το ύψος του δεν ξεπερνάει το ενάμιση μέτρο και το βάρος του τα 45 κιλά. Χρησιμοποίησε τεράστιους ογκόλιθους από κοραλλιογενή βράχο, κάποιοι από αυτούς ζύγιζαν περίπου 30 τόνους και με κάποιον μυστηριώδη τρόπο κατάφερε να τους μετακινήσει και να τους τοποθετήσει χωρίς να χρησιμοποιήσει καν τη σύγχρονη τεχνολογία.
Οι Θιβετιανοί μάλιστα θεωρούνται ειδήμονες σε αυτό. Η παρακάτω ιστορία που δημοσιεύτηκε σε ένα γερμανικό περιοδικό έχει ως εξής:

 

Γνωρίζουμε από τους ιερείς της Απω Ανατολής ότι αυτοί
μπορούσαν να ανυψώσουν διάφορους ογκόλιθους σε πολύ ψηλά βουνά… Η Γνώση των διάφορων κραδασμών καταδεικνύει ότι ένα δονούμενο και συμπυκνωμένο ηχητικό πεδίο μπορεί να εξουδετερώσει τη δύναμη της βαρύτητας. Ο Σουηδός μηχανικός Olaf Alexanderson. Έγραψε για αυτό το φαινόμενο στο βιβλίο του Implosion.Η παρακάτω αναφορά βασίζεται σε παρατηρήσεις που έγιναν στο Θιβέτ πριν από 20 χρόνια μόνο. Αυτή είναι η αναφορά από τον πολιτικό μηχανικό Henry Kjelson. Αυτός αργότερα την συμπεριέλαβε στο βιβλίο του «Οι χαμένες τεχνικές».
Η ιστορία έχει ως εξής : ένας γιατρός, ο δόκτωρ Jarl, σπούδαζε στην Οξφόρδη. Κατά την διάρκεια εκείνου του χρόνου έγινε φίλος με έναν νεαρό θιβετιανό σπουδαστή. Μετά από καιρό δυο χρόνια περίπου, το 1939 ο δόκτωρ Jarl έκανε ταξίδι στην Αίγυπτο για την αγγλική επιστημονική κοινότητα. Εκεί τον βρήκε ένας αγγελιοφόρος του θιβετιανού φίλου του και τον κάλεσε να έρθει επειγόντως στο Θιβέτ για να κουράρει έναν μεγάλο Λάμα. Αφού πήρε την άδεια, ακολούθησε τον αγγελιοφόρο και μετά από ένα πολύ μακρύ ταξίδι με αεροπλάνο και καραβάνια γιακ έφτασε στο μοναστήρι όπου ζούσε ο γέρος Λάμα και ο Θιβετιανός φίλος του.Ο δόκτωρ Jarl λόγω της φιλίας του με τους θιβετιανούς έμεινε εκεί αρκετό καιρό και έμαθε από αυτούς πάρα πολλά πράγματα που οι υπόλοιποι ξένοι δεν είχαν την ευκαιρία να ακούσουν ή να παρατηρήσουν.

Μια μέρα ο φίλος του τον πήγε σ΄ενα μέρος κοντά στο μοναστήρι και του έδειξε ένα κεκλιμένο λιβάδι που περιβαλλόταν βορειοδυτικά από υψηλούς γκρεμούς. Σε ένα από τα πέτρινα τοιχώματα, σε ύψος 250 μέτρων περίπου υπήρχε κάτι σαν είσοδος σπηλιάς. Μπροστά από αυτήν την τρύπα υπήρχε μια πλατφόρμα πάνω στην οποία οι μοναχοί έχτιζαν έναν πέτρινο τοίχο. Η μόνη πρόσβαση σε αυτήν την πλατφόρμα ήταν η κορυφή του γκρεμού και οι μοναχοί κατέβαιναν με την βοήθεια σχοινιών εκεί. Στη μέση του λιβαδιού, 250 μέτρα περίπου μέτρα από τον γκρεμό ,υπήρχε μια γυαλισμένη πέτρινη πλάκα με μια κοιλότητα σαν κούπα στο κέντρο της. Η κοιλότητα αυτή είχε διάμετρο ενός μέτρου και βάθος 15cm. Ένας μεγάλος ορθογώνιος ογκόλιθος μεταφέρονταν με την βοήθεια βοδιών γιακ στην σωστή θέση. Ο ογκόλιθος είχε πλάτος μέτρο και μήκος 1,5 μέτρα πράγμα που σήμαινε ότι το βάρος του ξεπερνούσε τους 2 τόνους. Μετά στήθηκαν 19 μουσικά όργανα σε ένα τόξο 90 μοιρών, σε μια απόσταση 63 μέτρων η οποία μετρήθηκε με μεγάλη ακρίβεια. Μερικά τύμπανα μάλιστα είχαν βάρος 150 κιλών!
Όταν ο ογκόλιθος ήτανε στην θέση του ένας μοναχός έδωσε το σινιάλο να αρχίσει το κοντσέρτο. Όλοι οι μοναχοί τραγουδούσαν και έψελναν μια προσευχή αυξάνοντας σιγά σιγά το τέμπο αυτού του απίστευτου θορύβου. Στην διάρκεια τον πρώτων τεσσάρων λεπτών δεν συνέβη τίποτα. Στα επόμενα λεπτά όμως και καθώς αύξανε η ταχύτητα της τυμπανοκρουσίας και ο θόρυβος, ο ογκόλιθος άρχισε να ταλαντεύεται και να κουνιέται πέρα δώθε. Όταν ξαφνικά απογειώθηκε στον αέρα με μια αυξανόμενοι ταχύτητα προς την κατεύθυνση της πλατφόρμας μπροστά στην τρύπα της σπηλιάς, σε ύψος 250 μέτρων. Όπου μετά από τρία λεπτά ανόδου προσγειώθηκε πάνω στην πλατφόρμα.

Έφερναν συνεχώς τέτοιους ογκολίθους προς το λιβάδι και οι μοναχοί που χρησιμοποιούσαν αυτήν την μέθοδο μετέφεραν με αυτόν τον τρόπο πέντε με έξι ογκόλιθους την ώρα. Σε μια πτήση παραβολικής τροχιάς μήκους 500 μέτρων περίπου και ύψους 250 μέτρων.
Μια πράγματι πολύ απίστευτη εργασία.
Φαίνεται λοιπόν πως ο ήχος και οι μουσική έχουν άπειρες δυνατότητες. Δεν αρκεί λοιπόν μόνο να τις ανακαλύψουμε αλλά να δώσουμε και προκλήσεις στον εαυτό μας να τις ανακαλύψει.
Ίσως και κάποιοι μύθοι για ιπτάμενες μηχανές και για την ανύψωση αντικειμένων και με την βοήθεια κάπου μαγικού αυλού η τύμπανου να μην ήταν και τόσο μύθοι.
ΠΗΓΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ:

• rutube.ru/vide
• myheavengate.com
• tofanari.blogspot.g
• erevnw.blogspot.gr