Η τεχνική αυτή μας κίνησε το ενδιαφέρον καθώς, περισσότερο ή λιγότερο, όλοι όσοι έχουμε στο (εργασιακό, οικογενειακό, φιλικό) περιβάλλον μας παιδιά, κι ενώ συνομιλούμε με κάποιον, έχουμε δεχτεί την παρέμβαση και την έντονη επιθυμία τους να μας αποσπάσουν την προσοχή και να μας μιλήσουν, ανεξάρτητα από το αν αυτό σημαίνει ότι εμείς με αυτό τον τρόπο αναγκαζόμαστε να διακόψουμε τη συνομιλία μας!!
Θελήσαμε όμως να την δοκιμάσουμε πριν σας την προτείνουμε και να μην στηριχθούμε σε υποθέσεις για την αποτελεσματικότητά της. Και την δοκιμάσαμε (προς το παρόν στο οικογενειακό μας περιβάλλον, αφού βρισκόμαστε στην περίοδο των σχολικών καλοκαιρινών διακοπών!) και… πέτυχε!!
Ακούστε λοιπόν τί μπορούμε να κάνουμε:
Εξηγούμε στο παιδί καταρχήν τη σημασία του να μην διακόπτουμε μια συνομιλία και να δίνουμε τη δυνατότητα στους συνομιλήτες να ολοκληρώσουν αυτό που έχουν να πουν.
Έπειτα ανακοινώνουμε στο παιδί ότι στο εξής κάθε φορά που θα χρειάζεται να μας μιλήσει την ώρα που εμείς συνομιλούμε με κάποιον, θα πρέπει να μας πλησιάσει και να ακουμπήσει το χέρι του πάνω στο χέρι μας, χωρίς να μιλήσει. (Αυτή η κίνηση είναι αρκετή για να καταλάβει ο ενήλικας ότι το παιδί ζητά την προσοχή του).
Στη συνέχεια εμείς ακουμπάμε το δικό μας χέρι πάνω στο χέρι του παιδιού, ενώ συνεχίζουμε τη συζήτηση με το συνομιλητή μας. (Ώστε να επιβεβαιώσουμε ότι δίνουμε σημασία στην παρουσία του παιδιού και ζητάμε λίγα λεπτά υπομονή μέχρι που να ολοκληρώσουμε).
Κι αφού τελειώσουμε αυτό που έχουμε να πούμε, απλά γυρίζουμε προς το μέρος του παιδιού και λέμε: «Τώρα είμαι έτοιμος-η να σε ακούσω! Έχεις κάτι να μου πεις;»
Χωρίς φωνές, χωρίς υποδείξεις, χωρίς παρακλήσεις. Απλά και μόνο με δυο κινήσεις!
Η αλήθεια είναι πως ο χρόνος προσαρμογής των παιδιών σε αυτή την τακτική προφανώς διαφέρει ανάλογα με την ηλικία, το χαρακτήρα ή τις συνθήκες, αξίζει όμως να τη δοκιμάσετε! «Πιάνει»!!!
Πηγή: aneverydaystory.com, educationaltoysplanet.com
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου