Εάν η συμφωνία της Αθήνας και της Άγκυρας με τη μεσολάβηση της Ουάσιγκτον, ήταν διαφορετική, η Τουρκία δεν θα απειλούσε με τόσο δραματικό τρόπο την Ελλάδα. Τελεία και παύλα.
- Στο βιβλίο που γράψαμε με το συνάδελφο Αθανάσιο Έλλις, και στο οποίο για πρώτη φορά αποκαλύφθηκαν τα αμερικανικά απόρρητα έγγραφα για την κρίση των Ιμίων, εξετάσαμε -χωρίς φόβο και πάθος- και τους λόγους για τους οποίους φτάσαμε στην κρίση.
Εντοπίσαμε και τη δημοσιογραφική ανευθυνότητα μέχρι βλακείας, που έπαιξε απαράδεκτο -ίσως και βρώμικο ρόλο- αλλά και την υποχωρητικότητα των πολιτικών, που κυβερνούσαν τότε την Ελλάδα: του Κώστα Σημίτη και του υπουργού του, των Εξωτερικών, Θεόδωρου Πάγκαλου.
Δεν χρειάστηκε να τους πιέσει καθόλου, για να τους πείσει, ο Αμερικανός μεσολαβητής, Ρίτσαρντ Χόλμπρουκ. Δέχθηκαν τη συμφωνία χωρίς την παραμικρή αντίσταση. Ενάμιση χρόνο μετά, τον Ιούλιο του 1997, ολοκληρώθηκε και η δεύτερη φάση του δράματος και του γκριζαρίσματος του Αιγαίου, με την υπογραφή της συμφωνίας του κ. Σημίτη με τον τότε πρόεδρο της Τουρκίας, Σουλεϊμάν Ντεμιρέλ. Έμεινε στην ιστορία ως η «Συμφωνία της Μαδρίτης».
Τι δέχθηκε ο τότε πρωθυπουργός; Και τι σημαίνει όταν υποστηρίζεται από ειδικούς και μη ότι η περιοχή των Ιμίων, είναι «γκρίζα»;
- Από εκείνη τη νύχτα της 31ης Ιανουαρίου 1996 και μέχρι σήμερα, απαγορεύεται κάθε δραστηριότητα πάνω και γύρω από τα Ίμια. Πρόκειται για δύο ελληνικές βραχονησίδες στις οποίες δεν έχουν πρόσβαση ούτε οι Έλληνες πολίτες, ούτε οι ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις.
Εκείνο το βράδυ ανακοινώθηκε ότι αποφασίστηκε πως τα πλοία και οι στρατοί δεν έχουν θέση στα Ίμια. Αυτή δεν ήταν η αλήθεια.
Πρώτα απ’ όλα, η συμφωνία περιλάμβανε και τρίτο όρο: Όχι πλοία, όχι στρατιώτες, ΟΧΙ ΣΗΜΑΙΕΣ. Η ελληνική κυβέρνηση επέλεξε να κρύψει τον τρίτο όρο -και σ’ αυτό συμφώνησε και η Ουάσιγκτον- διότι υπήρχε αυτή η αίσθηση ότι θα κατέρρεε η κυβέρνηση του Κώστα Σημίτη. Και η αλήθεια είναι ότι αν γνώριζαν οι πολίτες ότι η κυβέρνηση δέχθηκε να αφαιρεθεί επίσημα η ελληνική σημαία, οι αντιδράσεις θα ήταν θυελλώδεις.
- Όταν αρχίσαμε να διαβάζουμε τα αμερικανικά έγγραφα, συνειδητοποιήσαμε ότι οι όροι της συμφωνίας ήταν τέσσερις και όχι τρεις. Συμφωνήθηκε και η πρόνοια ότι «όλα τα παραπάνω», δηλαδή τα πλοία, οι στρατοί και οι σημαίες, δεν θα επιστρέψουν ξανά στα Ίμια.
- Πρόκειται ειλικρινά για μία τραγική πραγματικότητα. Με την ελληνική σύμφωνη γνώμη, χάθηκε μία πολύ σημαντική μάχη για το Αιγαίο. Ας ελπίσουμε ότι δεν θα χαθεί και ο «πόλεμος».
Η Τουρκία δεν πρόκειται να σταματήσει την επιθετικότητα της. Θα συνεχίσει να προσβάλλει την ελληνική κυριαρχία και ανεξαρτησία. Το περιστατικό με το ερευνητικό πλοίο Oruc Reis είναι η αρχή παρόμοιων προκλητικών ενεργειών. Ας μην είμαστε αφελείς. Ο Ταγίπ Ερντογάν έχει σχέδιο.
Γιατί δεν βλέπουμε την πραγματικότητα και ψάχνουμε δικαιολογίες για «κακές καιρικές συνθήκες» για να δικαιολογήσουμε στην ουσία την Τουρκία. Να σταματήσουν τα μασκαραλίκια. Πρόκειται για ευθεία αμφισβήτηση της ελληνικής κυριαρχίας και ανεξαρτησίας…
- Απαιτείται σύμπνοια και ομόνοια του πολιτικού κόσμου, όποιες και αν είναι οι διαφορές. Άλλωστε, και ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΙΝΑΛ, που κυβέρνησαν στο παρελθόν, συνεχίζουν να έχουν φαντάζομαι την ίδια θέση: ότι δεν παραχωρείται σπιθαμή ελληνικού εδάφους στην Τουρκία. Εκτός, αν …χάσαμε επεισόδια και όλοι επιθυμούν κατά βάθος συμβιβασμό, με απώλειες για την Ελλάδα…
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ: Θα μείνει για πάντα στην ιστορία η κουβέντα του κ. Πάγκαλου στον τότε υπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ, Γουόρεν Κρίστοφερ, ότι τη σημαία θα την πάρουν οι αέρηδες, και εμείς δεν θα την αντικαταστήσουμε. Σε ποια άλλη χώρα ο εν λόγω πολιτικός θα έστεκε για μία ακόμα μέρα στην πολιτική; Πουθενά… Και όμως, πολλά χρόνια μετά την τραγωδία των Ιμίων -η Ελλάδα έχασε και τρεις αξιωματικούς- ο κύριος αυτός παραμένει ο τιμητής των πάντων και ένας υβριστής του ελληνικού λαού…
Του ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ
hellasjournal.com
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου