Οι δολοφόνοι της Ευρώπης

Όσον αφορά την ύφεση και την επιδημία στην ΕΕ, είναι πολύ σωστό αυτό που γράφει συνάδελφος γερμανός οικονομολόγος,: το ότι ο Ντράγκι, η Merkel και ο Σόιμπλε έχουν τους νεκρούς στην Ιταλία στη συνείδηση τους – πως αυτοί είναι οι ηθικοί αυτουργοί της δολοφονίας τους. Η αιτία της κατηγορίας του είναι οι ελλιπείς θεραπευτικές δυνατότητες των ιταλικών νοσοκομείων, λόγω της επιβολής της πολιτικής λιτότητας στη χώρα – του έμμεσου δηλαδή μνημονίου που την υποχρέωσαν να υιοθετήσει το 2012, με αποτέλεσμα να εκβιαστεί στη μείωση των δαπανών υγείας κατά 40% σχετικά με το 2008! Η ιταλική κυβέρνηση λοιπόν, εκβιαζόμενη από την ΕΚΤ και από τον Σόιμπλε, μείωσε αμέσως τις δαπάνες – κλείνοντας μεταξύ άλλων το 15% των νοσοκομείων της χώρας. Εύλογα επομένως η σημερινή κρίση της Ιταλίας είναι το αποτέλεσμα της πολιτικής λιτότητας που αποδείχθηκε κυριολεκτικά θανατηφόρα. Απαιτήθηκε επίσης η αύξηση της αποδοτικότητας του συστήματος υγείας της, δηλαδή οι ιδιωτικοποιήσεις – υπενθυμίζοντας τις δηλώσεις του τότε υπουργού υγείας της Ελλάδας που σήμερα θεατρινίζει φορώντας μάσκα στις τηλεοράσεις, σύμφωνα με τις οποίες «Εγώ κάνω τις απολύσεις. Μη μου πάρει τη δόξα η Τρόικα».

Ανάλυση

Όλοι αναφέρονται σε μία οικονομική κρίση, τα αίτια της οποίας είναι δήθεν η πανδημία – ένας συνδυασμός που δεν υπήρξε ποτέ στην παγκόσμια ιστορία του καπιταλισμού, αφού ακόμη και η πτώση της βιομηχανικής ανάπτυξης ορισμένων κρατών το 2009 δεν αποδόθηκε στην πανδημία της γρίπης των χοίρων, αλλά στη χρηματοπιστωτική κρίση του 2008, καθώς επίσης στην ευρωπαϊκή κρίση χρέους του 2010. Στην πραγματικότητα, τα τελευταία εκατό χρόνια υπήρξε μία δωδεκάδα σχεδόν επιδημιών και μερικές πανδημίες – μεγαλύτερη των οποίων ήταν η ισπανική γρίπη του 1918/19 μετά τον πόλεμο, με 25-50 εκ. θανάτους παγκοσμίως, καθώς επίσης η ασιατική γρίπη του 1957/59 με 1-2 εκ. θανάτους.

Καμία όμως από αυτές δεν είχε σημαντικές συνέπειες για την παγκόσμια οικονομία, όπως τεκμηριώνεται από τον πίνακα που ακολουθεί – με ορισμένες από τις κυριότερες επιδημίες, με κριτήριο τον αριθμό των θανάτων. Η τελευταία δε, η γρίπη των χοίρων που επίσης κατηγοριοποιήθηκε ως πανδημία από τον παγκόσμιο οργανισμό υγείας, παρά το μεγάλο αριθμό των θανάτων υγιών ανθρώπων (ο κορώνα ιός είναι θανατηφόρα επικίνδυνος για τις μεγάλες ηλικίες, καθώς επίσης για αυτούς που είχαν προηγουμένως κάποια πάθηση) και της ταχύτατης παγκόσμιας εξάπλωσης της, δεν προκάλεσε σχεδόν καμία οικονομική ζημία – ενώ δεν συνοδεύθηκε ούτε κατά διάνοια από τα δρακόντεια μέτρα της σημερινής του κορώνα ιού.

Ως εκ τούτου είναι ξεκάθαρο πως χρησιμοποιήθηκε αφενός μεν για να δικαιολογήσει την ύφεση που ξεκίνησε το 2019 (για παράδειγμα, η βιομηχανική παραγωγή της Γερμανίας υποχωρούσε ασταμάτητα από τις αρχές του 2019), καθώς επίσης το σπάσιμο των θηριωδών φουσκών που είχαν δημιουργηθεί στα χρηματιστήρια από την εγκληματική πολιτική των κεντρικών τραπεζών, αφετέρου για κάτι άλλο που δεν μπορούμε ακόμη να ερμηνεύσουμε – με κριτήριο το επίκεντρο του ιού στην παραγωγική μηχανή του πλανήτη, στην Κίνα, το κλείσιμο των συνόρων, την επιβολή πρωτοφανών μέτρων όπως το κλείσιμο των επιχειρήσεων και των ανθρώπων στα σπίτια τους, την κήρυξη του στρατιωτικού νόμου σε ορισμένα κράτη, την αυστηρότατη αστυνόμευση κοκ. (χρονολογικό του ιού).

Σε κάθε περίπτωση, εάν απομονωνόταν η Κίνα από την παγκόσμια οικονομία χωρίς την αφορμή του ιού (είχε προηγηθεί ο νομισματικός και εμπορικός πόλεμος των Η.Π.Α. με την επιβολή τεράστιων κυρώσεων), εάν έκλειναν μαζικά τα σύνορα όπως συμβαίνει σήμερα, εάν βυθιζόταν αναιτιολόγητα ο πλανήτης στην ύφεση, καθώς επίσης εάν κατέρρεαν τα διεθνή χρηματιστήρια και οι αγορές εμπορευμάτων με το σημερινό, μοναδικό στην ιστορία καταιγιστικό ρυθμό και με αυτήν την απίστευτη μεταβλητότητα (ανάλυση), οι συνέπειες θα ήταν ανεξέλεγκτες – οπότε, από τη συγκεκριμένη οπτική γωνία, είναι ευχή που υπάρχει ο ιός για τις παγκόσμιες ελίτ, αν και κατάρα για όλους τους υπόλοιπους.

Το τι ακριβώς συμβαίνει πάντως είναι ακόμη θολό – ενώ οι εικόνες των drones ακόμη και στη Θεσσαλονίκη, όπου διατάζουν τους ανθρώπους να κλειστούν αμέσως στα σπίτια τους, μοιάζουν με τη διεξαγωγή ενός πειράματος όσον αφορά την επιβολή μίας νέας τάξης πραγμάτων. Ίσως κάτι τέτοιο να θεωρείται βέβαια υπερβολικό αλλά η ασθένεια, με το ποσοστό των θανάτων που προκαλεί υπό κανονικές συνθήκες (δεν είναι κανονικές ούτε στην Ιταλία, ούτε στην Ισπανία λόγω των κατεστραμμένων από τη λιτότητα συστημάτων υγείας τους), με κέντρο βάρους τους ηλικιωμένους και τις ευπαθείς ομάδες, δεν δικαιολογεί αυτά που συμβαίνουν – πόσο μάλλον όταν ετήσια πεθαίνουν παγκοσμίως περίπου 60.000 άτομα από τη φυσιολογική γρίπη.

Η Ευρώπη

Περαιτέρω, ειδικά όσον αφορά την ύφεση και την επιδημία στην Ευρώπη, είναι πολύ σωστό αυτό που γράφει συνάδελφος γερμανός οικονομολόγος, ενώ το έχουμε επισημάνει και εμείς στο παρελθόν (άρθρο): το ότι ο Ντράγκι, η Merkel και ο Σόιμπλε έχουν τους νεκρούς στην Ιταλία στη συνείδηση τους – πως αυτοί είναι οι ηθικοί αυτουργοί της δολοφονίας τους. Η αιτία της κατηγορίας του είναι οι ελλιπείς θεραπευτικές δυνατότητες των ιταλικών νοσοκομείων, λόγω της επιβολής της πολιτικής λιτότητας στη χώρα – του έμμεσου δηλαδή μνημονίου που την υποχρέωσαν να υιοθετήσει το 2012 (όπως και την Ισπανία) ανατρέποντας τον Berlusconi, με αποτέλεσμα να εκβιαστεί στη μείωση των δαπανών υγείας κατά 40% σχετικά με το 2008!

Αναλυτικότερα, στο ζενίθ της ευρωπαϊκής κρίσης χρέους που πυροδότησε η Γερμανία το 2010 μέσω της Ελλάδας, με στόχο να απομυζήσει τους εταίρους της (έκτοτε αυξήθηκαν σε μεγάλο βαθμό τα πλεονάσματα της), το 2011, οι κερδοσκόποι απαιτούσαν όλο και μεγαλύτερα επιτόκια για να αγοράσουν τα ιταλικά ομόλογα – οπότε ο πρώην διοικητής της κεντρικής τράπεζας της Ιταλίας, ο κ. Ντράγκι, μαζί με τον επικεφαλής της ΕΚΤ κ. J.C. Trichet, έγραψαν μία επιστολή στην ιταλική κυβέρνηση, την οποία διέρρευσαν σκόπιμα και στα ΜΜΕ (πηγή). Στην επιστολή ανέφεραν πως η κυβέρνηση πρέπει να μειώσει δραστικά τις δημόσιες δαπάνες της χώρας – όπως πολύ σωστά την περιγράφει ένα κείμενο γερμανικής εφημερίδας με τον τίτλο «Η λιτότητα είναι θανατηφόρα» (πηγή).

Η ιταλική κυβέρνηση λοιπόν, εκβιαζόμενη από την ΕΚΤ και από τον Σόιμπλε, μείωσε αμέσως τις δαπάνες – κλείνοντας μεταξύ άλλων το 15% των νοσοκομείων της χώρας. Εύλογα επομένως η σημερινή κρίση του συστήματος υγείας της Ιταλίας, είναι το αποτέλεσμα της πολιτικής λιτότητας που αποδείχθηκε κυριολεκτικά θανατηφόρα – ενώ θα κοστίσει στην Ιταλία πολύ περισσότερα χρήματα, από αυτά που εξοικονόμησε με την υιοθέτηση της συγκεκριμένης πολιτικής, όπως στην Ελλάδα τα μνημόνια (πάνω από 1 τρις €). Απαιτήθηκε επίσης η αύξηση της αποδοτικότητας του συστήματος υγείας, δηλαδή οι ιδιωτικοποιήσεις – υπενθυμίζοντας τις δηλώσεις του τότε υπουργού υγείας της Ελλάδας που σήμερα θεατρινίζει φορώντας μάσκα στις τηλεοράσεις (εικόνα), σύμφωνα με τις οποίες «Εγώ κάνω τις απολύσεις. Μη μου πάρει τη δόξα η Τρόικα». (πηγή).

Από την Ελλάδα βέβαια δεν απαιτήθηκε μόνο η μείωση των δαπανών υγείας σχεδόν κατά 50% αλλά, επί πλέον, των δαπανών για τον πολεμικό εξοπλισμό, όπου ακόμη και στον προϋπολογισμό του 2020 είναι χαμηλότερες των 400 εκ. € – με αποτέλεσμα σήμερα να είμαστε ανοχύρωτοι απέναντι στις παράνομες διεκδικήσεις της Τουρκίας, αν και ευτυχώς ο στρατός μας έχει το ψυχικό σθένος να τα καταφέρει. Θυμίζουμε εδώ τα εξής:

“Η κρατική στήριξη της δημόσιας υγείας στην Ελλάδα μειώθηκε από 16,2 δις € το 2009 στα 8,6 δις € το 2016. Περίπου 13.000 γιατροί και 26.000 νοσοκόμοι απολύθηκαν, 54 νοσοκομεία έκλεισαν και ο προϋπολογισμός των υπολοίπων μειώθηκε κατά 40%!

Αυτά δολοφονούν τους Έλληνες σήμερα και όχι ο κορώνα ιός – οι ενδοτικές ή/και εθελόδουλες κυβερνήσεις τους που υπηρέτησαν με σκυφτό το κεφάλι το ΔΝΤ, την ΕΚΤ και τον Σόιμπλε”.

Συνεχίζοντας, ο κορώνα-ιός βρήκε τις κοινωνικές υποδομές της ΕΕ καταπονημένες, εάν όχι σχεδόν διαλυμένες, μετά από μία δεκαετία εφαρμογής της γερμανικής πολιτικής λιτότητας – αφού με στόχο να διασώσουν η Κομισιόν, η Γερμανία και η ΕΚΤ τις τράπεζες και τους κερδοσκόπους από τη χρηματοπιστωτική κρίση του 2008, δαπάνησαν πολλά δισεκατομμύρια εις βάρος των κρατών και των Πολιτών τους. Όπως δήλωναν δε καθημερινά, οι δημόσιες δαπάνες για κοινωνικές ανάγκες, όπως τα νοσοκομεία και τα λοιπά συστήματα υγείας, εμποδίζουν την ανάπτυξη – οπότε στα πλαίσια της ακραίας νεοφιλελεύθερης πολιτικής θα έπρεπε να μειωθούν, παράλληλα με την ιδιωτικοποίηση των πάντων.

Έτσι μόνο το 2012 οι μέσες δαπάνες υγείας στην ΕΕ μειώθηκαν κατά 5,7% – ενώ μέσω των ΜΜΕ οι Πολίτες χειραγωγήθηκαν, έχοντας πεισθεί πως οι γιατροί, οι νοσοκόμου, οι δημόσιοι υπάλληλοι κλπ. ήταν τεμπέληδες που ζούσαν εις βάρος όλων των άλλων. Στη διαδικασία αυτή πρωτοστάτησε η Γερμανία που σήμερα, στα πλαίσια της πανδημίας, απαγορεύει τις εξαγωγές ιατρικών προστατευτικών ενδυμασιών στις γειτονικές της χώρες, όπως στην Ιταλία – ενώ την ίδια στιγμή η Κίνα στηρίζει την Ισπανία, την Ιταλία, την Ελλάδα, τη Σερβία κλπ. με υλικά για την καταπολέμηση του ιού.

Όσον αφορά δε τις δηλώσεις της Κομισιόν, σύμφωνα με τις οποίες καταργείται το σύμφωνο σταθερότητας και η κάθε χώρα επιτρέπεται να δαπανήσει όσα χρήματα θέλει από τον προϋπολογισμό της, προφανώς απευθύνεται σε ηλιθίους – επειδή αφενός μεν δεν στηρίζει τα ελλείμματα που θα προκληθούν, έστω με την έκδοση ευρωομολόγων, αφετέρου δεν αναφέρει πώς θα χρηματοδοτηθούν από κράτη όπως η Ελλάδα ή η Ιταλία, με δημόσιο χρέος άνω του 180% η πρώτη, με κόκκινο ιδιωτικό στη στρατόσφαιρα και με χρεοκοπημένες τράπεζες, καθώς επίσης με ανάλογα προβλήματα η δεύτερη.

Τα 750 δις της ΕΚΤ για την αγορά ομολόγων από τη δευτερογενή αγορά (μόλις 12 δις € για την Ελλάδα), απλά εξασφαλίζουν τη μη κατακόρυφη άνοδο των επιτοκίων που ήδη ευρίσκονται στο 2,44% για την Ελλάδα (πηγή) και στο 1,63% για την Ιταλία. Σε μη βιώσιμα επίπεδα δηλαδή, αφού είναι μεγαλύτερα του ρυθμού ανάπτυξης οπότε αυξάνουν το χρέος – πόσο μάλλον εάν προκληθεί ύφεση άνω του 5% που προβλέπεται.

Επίλογος

Ολοκληρώνοντας, ο μη υπολογισμός των δαπανών για το μεταναστευτικό στο έλλειμμα που «πέτυχε» η ελληνική κυβέρνηση, η δημιουργία ελλειμμάτων για την αντιμετώπιση του κορώνα-ιού κλπ., μπορεί να ακούγονται όμορφα, αλλά οι Πολίτες θα τα πληρώσουν ακόμη μία φορά πανάκριβα – αφού είτε εγγράφονται, είτε όχι, αυξάνουν το δημόσιο χρέος που είναι ήδη προ πολλού ανεξέλεγκτο, με αποτέλεσμα σύντομα να μην είναι σε θέση να το χρηματοδοτήσει η Ελλάδα, ούτε να μπορεί να αναπτυχθεί, αφού κανένας δεν θα τη δανείζει.

Έτσι θα αναγκασθεί να ξεπουλήσει σε ακόμη πιο εξευτελιστικές τιμές τα περιουσιακά της στοιχεία, καθώς επίσης να δημεύσει και να πλειστηριάσει τα σπίτια των Πολιτών της – τους οποίους καταδικάζει στην ανεργία, αφού οι επιχειρήσεις που κλείνουν πολύ δύσκολα θα ανοίξουν ξανά. Εν προκειμένω οφείλουμε να γνωρίζουμε ότι, ενώ οι πιθανότητες θανάτου από τον ιό είναι σχετικά χαμηλές, από την πείνα και την ανεργία είναι πολύ υψηλότερες – ενώ θα διαιωνίσουν τη σκλαβιά των Ελλήνων.

Όσον αφορά γενικότερα την Ευρωζώνη και την ΕΕ, οδεύουν ξεκάθαρα προς τη διάλυση τους, με ευθύνη φυσικά της Γερμανίας – οπότε θα έπρεπε να λάβει από τώρα τα μέτρα της η Ελλάδα (ανάλυση), εάν δεν θέλει να βρεθεί ξανά προ απροόπτου (GREEXIT). Εάν για να τα καταφέρει υπάρξει ανάγκη αλλαγής προσανατολισμού, σε χώρες που είναι πιο ανθρώπινες και πιο αλληλέγγυες από τη ναζιστική γερμανική Ολιγαρχία, δεν πρέπει να διστάσει καθόλου – αφού οι καθυστερήσεις πάντοτε εκδικούνται.

Υστερόγραφο: Η διαφορά του σημερινού ιού είναι το ότι εξαπλώνεται ταχύτερα από όλους τους προηγούμενους. Σε ορισμένες χώρες διπλασιάζονται τα κρούσματα κάθε 6-7 ημέρες, ενώ στη Γερμανία κάθε 2,5 ημέρες. Η ασθένεια στο περίπου 5% των περιπτώσεων είναι τόσο ισχυρή, ώστε να πρέπει να μεταφερθούν σε νοσοκομείο – όπου περισσότερο από το 35% αυτών που μεταφέρονται πρέπει να στηριχθούν με τεχνητή αναπνοή. Ως εκ τούτου, τα νοσοκομεία που έχουν ελλείψεις σε μηχανήματα τεχνητής αναπνοής, πολλά μετά την επιβολή των μνημονίων και των μέτρων λιτότητας, καθώς επίσης λίγες ΜΕΘ, όπως στην Ελλάδα, δεν μπορούν να προσφέρουν αυτά που πρέπει.

Τέλος, οι αποχετεύσεις της Ιταλίας, ιδιαίτερα σε πόλεις όπως η Βενετία, είναι σε άθλια κατάσταση, κυρίως λόγω της διατήρησης των παλαιών κτιρίων της, με δυσμενή επακόλουθα για την υγεία των ανθρώπων – ενώ, εξαιτίας της πολιτικής λιτότητας, έχουν μειωθεί δραματικά οι επενδύσεις παγίου εξοπλισμού, με αποτέλεσμα την πτώση της γέφυρας με δεκάδες θύματα που θυμόμαστε. Κάτι ανάλογο συμβαίνει και στην Ελλάδα, όπου κάθε χρόνο τα τελευταία δέκα έτη οι επενδύσεις παγίου εξοπλισμού είναι λιγότερες κατά 50% – οπότε θα βιώσουμε ανάλογες καταστάσεις, εάν δεν αλλάξουμε πορεία.

Βασίλης Βιλιάρδος

analyst.gr