ΞΕΠΟΥΛΗΘΗΚΕ ο Βάκχος, της συλλογής του διάσημου Ρωσο-Ελβετο-εβραίου δικηγόρου Rosenbaum…

Του Γιώργου Λεκάκη

Ένα νεανικό κεφάλι του θεού Βάκχου, θεό του κρασιού για τους Θράκες Έλληνες, υπόσταση του Διονύσου, φιλοτεχνημένο σε giallo antico (κίτρινο μάρμαρο), του 2ου αιώνα μ.Χ.

Οι διαστάσεις του είναι 10,8 x 8 εκατ.

Στα μάτια υπάρχει τρύπα, όπου έμπαινε ένθετο γυαλί ή ημιπολύτιμος λίθος…

Είναι θραύσμα, όπως φαίνεται, και δέχθηκε και μικρή επισκευή στο πίσω μέρος του κεφαλιού και του λαιμού!!!

Από την πρώην συλλογή του Ρωσο-Ελβετο-εβραίου dr. Wladimir Rosenbaum (Μινσκ 1894 - Ασκόνα 1984)*, με δράση κυρίως στην Ελβετία. Ο Ρόζενμπαουμ ήταν διάσημος δικηγόρος, πριν από το άνοιγμα της Galerie Serodine στην Ασκόνα της Ελβετίας… Αν και νομικός, έκανε «συναλλαγές» σε σημαντικά έργα τέχνης και αρχαιότητες κατά την διάρκεια της δεκαετίας του 1970…

Ίχνη μιας ετικέττας της συλλογής, στο πίσω μέρος του κεφαλιού, λένε πως «αποκτήθηκε» στις αρχές του 20ού αιώνα…

Το ανεκτίμητον ξεπουλήθηκε για 1.000 λίρες…

(Στην ίδια δημοπρασία, δημοπρατήθηκαν και άλλα αρχαία αντικείμενα της συλλογής Ρόζενμπαουμ).

(*) Ο Wladimir Rosenbaum ήταν υιός ενός εβραίου δικηγόρου και μέλους της Δούμας. Για να προστατευτεί από τα πογκρόμ στην Ρωσία, ο πατέρας του τον έφερε στην Ελβετία το 1902. Από το 1903 ζούσε με την μητέρα του στη Γενεύη. Μετά το οικοτροφείο στο Glarisegg (όπου ήταν συμμαθητής του Friedrich Glauser), εσπούδασε Νομικά στο Πανεπιστήμιο της Βέρνης.

Ο Ρωσο-Ελβετο-εβραίος δικηγόρος αρχαιοπώλης Wladimir Rosenbaum
και η πιανίστα σύζυγός του, Aline Valangin.

Αργότερα πολιτογραφήθηκε στη Ζυρίχη και από το 1917 έως το 1940 νυμφεύτηκε την πιανίστα Aline Valangin, με την οποίο είχε ένα «Σαλόνι» στην Ζυρίχη, όπου είχε στενούς δεσμούς με την καλλιτεχνική avant-garde (όπου σύχναζαν οι Hans Arp, Max Ernst, Ignazio Silone, Ernst Toller, Elias Canetti, Thomas Mann, Hermann Hesse, Martin Buber). Είχε επίσης επαφή με τον ψυχαναλυτή C. G. Jung, ήταν φίλος με εκπροσώπους του ντανταϊσμού / dadaism στην Ζυρίχη, και ταυτόχρονα ήταν δικηγόρος, ενεργός ενάντια στον Εθνικοσοσιαλισμό και τον αντισημιτισμό. Το 1929, αυτός και η σύζυγός του αγόρασαν την Casa Barca στο Κομόλονο / Comologno στην κοιλάδα Onsernone, η οποία έγινε τόπος συνάντησης για διωγμένους καλλιτέχνες (όπως οι Kurt Tucholsky, Ignazio Silone, Elias Canetti, Max Bill, Meret Oppenheim, Max Ernst). Το 1936, οι συναλλαγές όπλων για τον Ισπανικό Εμφύλιο Πόλεμο έγιναν μέσω του δικηγορικού γραφείου του Rosenbaum, και γι' αυτό συνελήφθη στην Ελβετία το 1937 και έχασε την άδεια του να ασκεί νομικά. Το 1938, το ομοσπονδιακό δικαστήριο τον καταδίκασε σε τέσσερις μήνες φυλάκιση. Μετά την απελευθέρωσή του, αυτός και η σύζυγός του μετακόμισαν στην Ασκόνα, όπου έζησε ως έμπορος αρχαιοτήτων στο Casa Serodine μέχρι το 1984. Ο δεύτερος γάμος του ήταν με την Ελβετή φωτογράφο και συγγραφέα Anne de Valenti-Montet (1912–2009) και ο τρίτος γάμος του, από το 1957, με τη βιβλιοθηκάριο και ηθοποιό Sybille Kroeber (1915–1997). Οι Ασκόνιοι τον εψήφισαν επί τιμή πολίτη τους.

ΠΗΓΗ: arxeion-politismou.gr