Ο Απολλώνιος ο Τυανέας, ο Προμηθέας, και ο Ιάρχας.
«Γιατί οι θεοί αισθάνονται ό,τι θα συμβεί στο μέλλον, οι άνθρωποι ό,τι γίνεται τώρα και οι σοφοί ό,τι πλησιάζει»
Απολλώνιος ο Τυανέυς
Ο Απολλώνιος ο Τυανέας, γεννήθηκε στα Τύανα, γύρω στο 3 π.Χ., την ίδια περίπου εποχή δηλαδή που γεννήθηκε ο Χριστός. Στα 14 του χρόνια μυήθηκε στη ρητορεία του Ευθύδημου στην Ταρσό της Κιλικίας και από 16 χρονών μυήθηκε στις Πυθαγόρειες απόκρυφες γνώσεις από τον νεο πυθαγόρειο Εύξενο τον Ηράκλειο. Σε ηλικία 25 ετών υποβλήθηκε στην Πυθαγόρεια δοκιμασία της 5ετούς σιγής.
Ήταν ασκητικός, με ισχυρή βούληση, αρνιόταν τη σεξουαλικότητα, την κρεοφαγία και την οινοποσία, ενώ απέτρεπε τους μαθητές του από λατρευτικές πράξεις με αιματηρές θυσίες και υποδείκνυε τη σιωπή και τη νοερή προσευχή. Οι οπαδοί του πίστευαν ότι είχε και υπερφυσικές ιδιότητες που του έδιναν τη δυνατότητα να καταλαβαίνει τη γλώσσα των ζώων, να μιλά γλώσσες τις οποίες δεν είχε μάθει, να μαντεύει πολλά και σημαντικά πράγματα, να αποβάλλει δαιμόνια, να γιατρεύει αρρώστους, να ανασταίνει νεκρούς και να σπάει τα δεσμά του, όπως στην περίπτωση της φυλάκισής του από τον αυτοκράτορα Δομιτιανό στη Ρώμη.
Ο Απολλώνιος μετά τον θάνατό του λατρεύτηκε ως θεός ή ως ήρωας και τιμήθηκε με βωμούς και αγάλματα. Ταξιδεύοντας σχεδόν σε όλον τον τότε γνωστό κόσμο, σε Ανατολή και Δύση ήρθε σε επαφή με πολλά και διαφορετικά ιερατεία, αναβιώνοντας μυστηριακές τελετές. Ταξίδεψε και στην Ινδία για να αναζητήσει εκεί τους Διδασκάλους για τους οποίους υπήρχε η φήμη ότι εφάρμοζαν τις διδασκαλίες που πρέσβευαν, για το καλό όλων των ανθρώπων. Ακολουθούν χαρακτηριστικά αποσπάσματα από διάλογο με τον μαθητή του Δάμι, και την συνάντηση του Απολλώνιου με τον Ινδό σοφό Ιάρχα:
...Κατά τη διάρκεια της παραμονής του στην Αντιόχεια,απέκτησε επτά μαθητές, αλλά όταν τους μίλησε για ένα ταξίδι στην Ινδία, όπου ζούσαν οι σοφοί γυμνοσοφιστές ο ενθουσιασμός τους ελαττώθηκε. Όταν έφτασε στην πόλη Νίνο, ένας νεαρός άνδρας ονομαζόμενος Δάμις αφοσιώθηκε στον Απολλώνιο, και τον συνόδευσε καθ' όλη τη διάρκεια των μεταγενέστερων περιπλανήσεών του.
Ήταν ο Δάμις που έγραψε την περιγραφή των ταξιδιών του Απολλώνιου, την οποία συνέταξε ο Φιλόστρατος κατά παράκληση της αυτοκράτειρας Ιουλίας Δόμνας. Αφού ολοκληρώθηκαν όλες τους οι ετοιμασίες, οι ταξιδευτές ξεκίνησαν το μακρινό τους ταξίδι, που θα τους οδηγούσε σε νέα και παράξενα μέρη και τελικά στην παρουσία των Διδασκάλων. Το πρώτο μέρος της ανάπαυσής τους ήταν η πόλη της Βαβυλώνας,όπου ο Απολλώνιος συνάντησε τους Μάγους, από τους οποίους μυήθηκε στα Χαλδαϊκά Μυστήρια. Ήταν αρχή της Άνοιξης όταν ο Απολλώνιος και ο Δάμις άρχισαν το μακρινό τους ταξίδι, στις Ινδίες.
Ο Απολλώνιος πάντα προσπαθούσε να στρέψει το νου του φίλου του στη θεώρηση πνευματικών θεμάτων, χρησιμοποιώντας το ασήμαντο για να επεξηγήσει το Θείο. Μια μέρα,αφού είχαν αρχίσει την ανάβαση του Ινδικού Καυκάσου, ο Απολλώνιος είπε στο Δάμι:
- "Σε παρακαλώ πες μου Δάμι, πού βρισκόμασταν χθες;"
- "Στην πεδιάδα, απάντησε ο Δάμις".
- "Και πού είμαστε σήμερα;"
- "Στον Καύκασο εάν δεν κάνω λάθος'.
- "Τότε, είπε ο Απολλώνιος, χθες ήμασταν κάτω, σήμερα είμαστε πάνω. Σε τι διαφέρουν αυτές οι δύο καταστάσεις;"
-Σε αυτό απάντησε ο Δάμις. Ότι το χθεσινό ταξίδι έχει γίνει από πολλούς ταξιδιώτες, αλλά το σημερινό έχει γίνει μόνο από λίγους.Και έτσι με αυτό τον τρόπο ο Απολλώνιος μπόρεσε να επιστήσει την προσοχή του φίλου του στο Μονοπάτι και στους Λίγους που το βρίσκουν Κάποια άλλη μέρα παρακολουθούσαν τους μεγάλους λευκούς αετούς, που πετούσαν με χάρη πάνω από τα κεφάλια τους. Ο Απολλώνιος εκμεταλλεύτηκε αυτή την ευκαιρία για να πει στο φίλο του την ιστορία του Προμηθέα και πως αυτή συμβόλιζε το Εγώ το οποίο ενσαρκώθηκε στους ανθρώπους πάρα πολύ παλιά.
Μετά από περιπλανήσεις έφτασαν στην Ινδία σε ένα λόφο όπου ζούσαν οι Σοφοί Άνδρες. Με το που κατέβηκαν από τις καμήλες τους, εμφανίστηκε ένας αγγελιαφόρος των Σοφών,φορώντας το κηρύκειο στο μέτωπό του. Ο Αρχηγός τους Ιάρχας του μίλησε στα Ελληνικά, και ο Απολλώνιος,τον ρώτησε τον Ιάρχα εάν θα μπορούσε να τον διδάξει Φιλοσοφία. Ο Ιάρχας απάντησε:
- "Ο Ιάρχας απάντησε: Ναι, με όλη μου την καρδιά, γιατί η ανταλλαγή γνώσεων ταιριάζει περισσότερο στο χαρακτήρα της φιλοσοφίας, απ' ότι η απόκρυψη αυτών που θα έπρεπε να είναι γνωστά".
- "Τότε ο Ιάρχας παρακάλεσε τον Απολλώνιο να θέσει οποιεσδήποτε ερωτήσεις ήθελε,‘’διότι γνωρίζεις ότι μιλάς με ανθρώπους που γνωρίζουν τα πάντα’’.
Ενθυμούμενος την επιγραφή που ήταν σκαλισμένη πάνω από την είσοδο του Ναού του Απόλλωνα στους Δελφούς , ο Απολλώνιος ρώτησε:
- "Γνωρίζετε τους εαυτούς σας";
O Iάρχας απάντησε:
- "Γνωρίζουμε τα πάντα, γιατί γνωρίζουμε τους εαυτούς μας. Διότι δεν υπάρχει ούτε ένας ανάμεσά μας που θα είχε γίνει δεκτός στη μελέτη της φιλοσοφίας,εάν δεν διέθετε προηγουμένως αυτή τη γνώση".
Τότε ο Απολλώνιος ρώτησε :
- "Σαν τι θεωρείτε, τότε, τους εαυτούς σας";
- "Σαν Θεούς, απάντησε ο Ιάρχας".
- "Και γιατί Θεούς;" είπε ο Απολλώνιος.
- "Διότι είμαστε καλοί άνθρωποι", ήταν η απάντηση.
Αυτή η κουβέντα οδήγησε φυσικά σε μια συζήτηση για την Ψυχή και ο Απολλώνιος ρώτησε ποια ήταν η διδασκαλία τους αναφορικά με την Ψυχή.
- "Η ίδια", είπε ο Ιάρχας, "όπως σου παραδόθηκε από τον Πυθαγόρα, και από εμάς στους Αιγυπτίους".
Περισσότερα:
Ο Απολλώνιος ο Τυανέυς
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου