Δεκάδες ιστορίες εμπνευσμένες από τα ορυχεία της περιοχής μας και το παράδειγμα του Καστά
Η μυθική πόλη του χρυσού, η Σκαπτή Ύλη, η οποία αν και αναφέρονται αρκετές ιστορικές πηγές, κανείς δεν γνωρίζει που βρισκόταν και μέχρι σήμερα η αρχαιολογική έρευνα δεν έχει δώσει απαντήσεις.
Το μόνο που γνωρίζουμε είναι ότι παρήγαγε τεράστιες ποσότητες χρυσού, οι οποίες σύμφωνα με τον Ηρόδοτο έφταναν τα 80 τάλαντα την εποχή των Θασίων και επιπλέον κάθε χρόνο έστελνε στις Αθήνα δεκάδες ράβδους καθαρού χρυσού! Ως εκ τούτου, το μόνο που μπορούμε να συμπεράνουμε είναι ότι πρόκειται για μια περιοχή με εκτεταμένες στοές και πολλά εργαστήρια παραγωγής μεταλλεύματος, κλίβανους, πλυντήρια κ.α. και μένει να περιμένουμε πότε θα έρθει η ώρα να την εντοπίσει η έρευνα.
Υπάρχουν διάφορες περιοχές, πέριξ του Παγγαίου και ανατολικά της Καβάλας, που ερίζουν για το σημείο που βρισκόταν και αυτό είναι ένα θέμα που θα αναλύσουμε σε επόμενο δημοσίευμα, καθώς η κάθε πλευρά έχει τα δικά της επιχειρήματα, αλλά θα εξετάσουμε και τα νεώτερα δεδομένα της αρχαιολογικής έρευνας που έρχονται να ανατρέψουν ή να εδραιώσουν άλλες εικασίες.
OLYMPUS DIGITAL CAMERA
Τα σπήλαια – ορυχεία και οι κρυμμένοι θησαυροί
Η περιοχή που οριοθετείται από τον Στρυμόνα μέχρι το Νέστο, με επίκεντρο το Παγγαίο και βόρεια μέχρι τα βουνά της Λεκάνης και γύρω από το Τσάλ Ντάγ, το οποίο στεφανώνεται από ένα αρχαίο θρακικό φρούριο – ιερό και λίγο πιο βόρεια το Χιονοβούνι, με ένα μοναδικό προϊστορικό κάστρο της ίδιας εποχής, υπάρχει ένα εκτεταμένο δίκτυο από αρχαίες και νεώτερες στοές ορυχείων και εγκαταστάσεις μεταλλωρύχων δια μέσου των αιώνων.
Αυτός ο τόπος γέννησε πάρα πολλούς θρύλους με περίεργες καταστάσεις και ιστορίες για κρυμμένους θησαυρούς.
Η δίψα για την ανεύρεση αυτών των θησαυρών οδήγησε πολλούς να περιπλανηθούν μέσα στις σκοτεινές, υγρές και πολλές φορές πλημυρισμένες στοές, ωστόσο, δεν γνωρίζουμε καμία περίπτωση που να είχε αίσιο τέλος!
Απεναντίας τον Αύγουστο του 1998 σε ένα σπηλαιορυχείο της Παλιάς Καβάλας, που σήμερα είναι σφραγισμένο, συναντήθηκαν με το θάνατο 4 καβαλιώτες χρυσοθήρες.
Συγκεκριμένα εξαιτίας της διαρροής μονοξειδίου του άνθρακα, από αντλία, δηλητηριάστηκαν και βρέθηκαν νεκροί στην προσπάθεια τους να αφαιρέσουν το νερό από μια κοιλότητα για να μπορέσουν να προχωρήσουν σε μεγαλύτερο βάθος καθώς πίστευαν ότι στο βάθος υπήρχε κρυμμένο χρυσάφι.
Αρκετά χρόνια μετά, το συγκεκριμένο σπήλαιο εξερευνήθηκε από ειδικούς και διαπιστώθηκε ότι δεν ήταν τίποτα περισσότερο από ένα παλιό ορυχείο χρυσού που δεν έκρυβε κανένα θησαυρό.
OLYMPUS DIGITAL CAMERA
Επιπλέον στην ίδια περιοχή υπάρχει και ένα θρύλος για μια μυστική είσοδο σε ένα σπήλαιο – ορυχείο που υπάρχει μια υπόγεια πολιτεία από σμιλεμένο μάρμαρο, με ναούς και κατοικίες από λευκό μάρμαρο, στην οποία φυλάσσονται αμύθητοι θησαυροί!!!
Επίσης, αν και στην περιοχή της Καβάλας, δεν υπάρχουν ιστορικά γεγονότα που να συνδέονται άμεσα με τον Μέγα Αλέξανδρο, το κενό αυτό, καλύπτουν μια σειρά από μύθοι που σχετίζονται με το περσικό χρυσάφι και τις αποστολές μεταφοράς του στην Μακεδονία.
Κεντρικό σημείο αναφοράς αυτών των θρύλων είναι η περιγραφή για καμηλοφορτία χρυσού και η απόκρυψη τους σε σπηλαιορυχεία της περιοχής μας.
Μέρος αυτής της αναζήτησης είναι και συγκεκριμένα χαράγματα επάνω σε βράχους με γουρουνόπουλα και κλώσες, τα οποία επίσης αναζητούν οι κυνηγοί του χρυσού και μέσα στην άγνοια τους καταστρέφουν πολύτιμες βραχογραφίες που δεν έχουν καμία σχέση με θησαυρούς, αλλά έχουν πολύτιμες πληροφορίες για την ιστορία της περιοχής.
Τέλος να πούμε ότι σε πολλά σπήλαια – ορυχεία υπάρχουν ενδείξεις επίσης για θρησκευτική χρήση κατά την αρχαιότητα και αυτό είναι ένα ακόμη στοιχείο για πάρα πολλές παρανοήσεις και παρεξηγήσεις που οδηγούν σε καταστροφές που στερούν στοιχεία ιστορίας.
Σε κάθε περίπτωση όλο αυτό το δίκτυο από στοές αποτέλεσμα μεταλλευτικής δραστηριότητας αιώνων, αποτελούν ένα κόσμο μυστηρίου, συνθέτουν την αθέατη πλευρά της περιοχής μας που κρατάει πάρα πολλά μυστικά, όχι κατ’ ανάγκη για θησαυρούς αλλά για την τοπική ιστορία.
Εντός σπηλαίου ο θεός – βασιλιάς
Για να καταδείξουμε την διάσταση των σπηλαίων – στοών, θα επικεντρωθούμε στα δυτικά του Παγγαίου, στην Αμφίπολη και τον Τύμβο Καστά. Ο Ευριπίδης, στην τραγωδία του ΡΗΣΟΣ, θέλει τον θράκα βασιλιά θαμμένο εντός σπηλαίου, στο Παγγαίο! Οι πηγές μας μεταφέρουν μια σειρά πληροφοριών που θα μπορούσε αυτή η σπηλιά να βρίσκεται στον Τύμβο Καστά, εκεί που κατασκευάστηκε και το ταφικό μνημείο.
Συνολικά η κατασκευή του ταφικού μνημείου παραπέμπει σε αναπαράσταση σπηλαίου και μάλιστα με προσανατολισμό προς το χειμερινό ηλιοστάσιο και αυτός είναι και ο λόγος που ο άξονας βρίσκεται επάνω σε χορδή του κύκλου του Περιβόλου και όχι όπως θα περίμενε κανείς επάνω σε ακτίνα.
Το φως μετέχει στην μυσταγωγία του σπηλαίου – τάφου – μνημείου, εκεί που πεθαίνει και ανασταίνεται ο θεός – βασιλιάς, γιατί μόνο σε ένα τέτοιο πρόσωπο επιτρεπόταν μια τέτοια τιμή και όχι στο κάθε νεόπλουτο της εποχής που διέθετε τους αναγκαίους πόρους για ένα τέτοιου μεγέθους και πλούτου, μνημείο. Σε κάθε περίπτωση όλα όσα λαμβάνανε χώρα εντός του μνημείου, ήταν μια αλληγορία ενός σπηλαίου γεμάτου θησαυρούς, υλικούς και πνευματικούς.
Αυτά συνθέτουν ένα τεράστιο, αδιάβαστο, κεφάλαιο της ιστορίας της περιοχής ανάμεσα στους δυο μεγάλους ποταμούς Στρυμόνα και Νέστου.
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΚΑΣΤΑ ΔΗΜΗΤΡΗ ΣΑΒΒΙΔΗ
Γράφει ο Θεόδωρος Αν. Σπανέλης
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου