Οι επιστήμονες ανακάλυψαν το «χαμένο μέταλλο της Ατλαντίδας» – Τα μυστικά που κρύβει ναυάγιο 2.600 ετών

 

Είναι δελεαστικό να φανταζόμαστε ότι ο κόσμος κάποτε φιλοξενούσε μυθικούς, πανέμορφους τόπους , των οποίων οι δρόμοι ήταν στρωμένοι με χρυσάφι. Λοιπόν, αν πιστέψουμε τον Πλάτωνα, δεν ήταν χρυσάφι αυτό που τα στόλιζε, αλλά ορείχαλκος. Τουλάχιστον, στην περίπτωση της Ατλαντίδας.

Σύμφωνα με τον εμβληματικό Έλληνα φιλόσοφο, αυτό το μέταλλο με το χρώμα της φωτιάς ήταν δεύτερο σε αξία – το ξεπερνούσε μόνο ο χρυσός – και η μυθική χαμένη ήπειρος ήταν γεμάτη από αυτό.

Ο Πλάτωνας αναφέρει συχνά τον ορείχαλκο στον διάλογο “Κριτίας”, στον οποίο αφηγείται την ιστορία της Ατλαντίδας, σύμφωνα με το World History Encyclopedia.Ο Κριτίας είναι ένας από τους ύστερους διαλόγους του Πλάτωνα.

Τι αναφέρει ο Πλάτωνας για τον ορείχαλκο

Στην εξιστόρησή του, ο Πλάτωνας ισχυριζόταν ότι γινόταν εξόρυξη του μετάλλου σε πολλά σημεία της ηπείρου και πως τα κτίρια της – συμπεριλαμβανομένων του Ναού του Ποσειδώνα και των βασιλικών ανακτόρων – ήταν επικαλυμμένα με αυτό, κάνοντάς τα να λάμπουν με ένα κοκκινωπό φως.

«Στο εσωτερικό του ναού, η οροφή ήταν από ελεφαντόδοντο, περίτεχνα διακοσμημένη παντού με χρυσάφι, ασήμι και ορείχαλκο, ενώ όλα τα άλλα μέρη, οι τοίχοι και οι κολώνες και το δάπεδο, ήταν επικαλυμμένα με ορείχαλκο» έγραψε στον διάλογό του Κριτία.

Ο φιλόσοφος φέρεται επίσης να ισχυρίστηκε ότι οι νόμοι της Ατλαντίδας υπαγορεύτηκαν από τον Ποσειδώνα – τον Έλληνα θεό της θάλασσας – οι οποίοι στη συνέχεια χαράχτηκαν από τους πρώτους βασιλιάδες της Ατλαντίδας σε έναν στύλο ορείχαλκου.

Δεν αποτελεί έκπληξη, επομένως, το ότι ο ορείχαλκος βρίσκεται στον πυρήνα της αιώνιας αναζήτησης της βυθισμένης ηπείρου.

Άλλωστε, όπως υποστηρίζουν όσοι πιστεύουν τη συγκεκριμένη θεωρία, αν ήταν τόσο γεμάτη με αυτό το μέταλλο, η εύρεση του μετάλλου θα μπορούσε να οδηγήσει στην εύρεση της βυθισμένης της ίδιας της γης.

Και, στα τέλη του 2014, έμοιαζε ότι η θεωρία τους θα μπορούσε να αποδειχθεί σωστή.

Δεκάδες πλινθώματα ορείχαλκου βρέθηκαν σε ναυάγιο στα ανοικτά των ακτών της Σικελίας (TANN)

Ο ορείχαλκος που βρέθηκε σε ναυάγιο 2.600 ετών

Τον Δεκέμβριο εκείνου του έτους, ένας δύτης ονόματι Francesco Cassarino ανακάλυψε 40 ράβδους ενός μυστηριώδους μετάλλου φωλιασμένες μέσα σε ένα ναυάγιο 2.600 ετών στα ανοιχτά της Σικελίας.

Εντυπωσιασμένες από την ανακάλυψη, οι ερευνητικές ομάδες χτένισαν την περιοχή για περισσότερα στοιχεία και, τον Φεβρουάριο του 2016, ανακάλυψαν 47 νέες ράβδους στην ίδια περιοχή, δεκάδες μέτρα μακριά από τις πρώτες.

Οι δοκιμές αποκάλυψαν ότι οι ράβδοι, που φαίνεται να ήταν χειροποίητες σε σχήμα πούρου ή επίπεδης ράβδου, ήταν κατασκευασμένες από κράμα που αποτελούνταν κυρίως από χαλκό και ψευδάργυρο, σύμφωνα με μελέτη του 2021, που δημοσιεύτηκε στο Journal of Archaeological Science. 

Αυτό το κράμα, σε χρώμα χρυσοκίτρινο, αλλά με την κοκκινωπή απόχρωση που ανέφερε ο Πλάτωνας, από εκεί και πέρα ήταν γνωστό ως ορείχαλκος.

Τα καθαρισμένα πλινθώματα δείχνουν πόσο πολύ έμοιαζε o ορείχαλκος με τον χρυσό (Sebastiano Tusa, Έφορος της Περιφέρειας Θάλασσας-Σικελίας)

Οι ράβδοι χρυσού

Και πράγματι, σύγχρονες μελέτες υποδηλώνουν ότι αυτό το μέταλλο, που ήταν τόσο περιζήτητο στην αρχαιότητα, αποτελούνταν κατά περίπου 80% από χαλκό και 20% από ψευδάργυρο, με μικρές ποσότητες μολύβδου και άλλων μετάλλων αναμεμειγμένα. Η αξία του βασιζόταν στην ελασιμότητά του, την αντοχή του στο ξεθώριασμα, στη ανθεκτικότητά του (ήταν πιο ανθεκτικό από τον χαλκό) και την ομοιότητά του με τον χρυσό.

Φυσικά, υπήρχαν και εκείνοι που θα εκμεταλλεύονταν αυτό το τελευταίο χαρακτηριστικό, με αρκετούς επιφανείς Ρωμαίους να το αντικαθιστούν πονηρά με χρυσό.

Για παράδειγμα, ο Ιούλιος Καίσαρας φέρεται να έκλεψε 1.360 κιλά (3.000 λίβρες) χρυσού από το Καπιτώλιο της Ρώμης, αντικαθιστώντας το με ορείχαλκο. Και ο Αυτοκράτορας Βιτέλλιος έκανε το ίδιο, αντικαθιστώντας τακτικά χρυσό με ορείχαλκο αφού λεηλατούσε ναούς.

Παρόλα αυτά, αυτός ο χρυσός για τους φτωχούς ήταν ευρέως περιζήτητος για την πύρινη ομορφιά του, με αναφορές από ποιητές όπως ο Όμηρος και ο Βιργίλιος.

Μια από τις πρώτες αναφορές στο μέταλλο μπορεί να βρεθεί στον Ομηρικό Ύμνο στην Αφροδίτη, που χρονολογείται γύρω στο 630 π.Χ.

Εδώ, η θεά του έρωτα περιγράφεται να κρεμάει σκουλαρίκια από “χαλκό από τα βουνά” στα αυτιά της. Στην πραγματικότητα, ο “χαλκός του βουνού” ήταν ένα άλλο δημοφιλές όνομα για το μέταλλο, λόγω της ελληνικής ετυμολογίας του: “όρος”, που σημαίνει “βουνό”, και “χαλκός”, που σημαίνει “χαλκός” ή “ορείχαλκος”.

Τι απέγινε ο ορείχαλκος;

Ο ορείχαλκος χρησιμοποιούνταν πιο συχνά στη νομισματοκοπία των Ρωμαίων, με το μέταλλο να χρησιμοποιείται σε διάφορες ονομαστικές αξίες.

Ωστόσο, κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Αυτοκράτορα Νέρωνα, φέρεται να υπήρξε μείωση στην ποσότητα ψευδαργύρου που βρέθηκε σε αυτά τα νομίσματα.

Αυτό ήταν πιθανότατα αποτέλεσμα του γεγονότος ότι τα ορυκτά ψευδαργύρου δυσκολεύονταν να βρεθούν και ήταν πιο ακριβά στην προμήθεια. Ο Πλίνιος ο Πρεσβύτερος φέρεται να δήλωσε ότι ο ορείχαλκος τελικά έχασε την αξία του λόγω του ότι τα ορυχεία εξαντλήθηκαν, όπως σημειώνει η World History Encyclopedia.

Ένα νόμισμα orichalcum sestertius, που κόπηκε κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Νέρωνα (Κλασική Νομισματική Ομάδα)

Επιπλέον, οι αυξανόμενες ποσότητες μόλυβδου και κασσίτερου που βρέθηκαν σε νομίσματα ορείχαλκου που κόπηκαν μετά τη βασιλεία του Νέρωνα, υποδηλώνουν ότι κατάλοιπα μπρούντζου προστέθηκαν στη διαδικασία κατασκευής.

Αυτό σήμαινε ότι, μέχρι να ονομαστεί αυτοκράτορας της Ρώμης ο Κόμμοδος, τα περισσότερα από τα προηγούμενα νομίσματα ορείχαλκου ήταν τώρα σφραγισμένα σε μπρούντζο.

Μέχρι την εποχή που ο Πόπλιος Έλβιος Περτίναξ διαδέχτηκε τον Κόμμοδο, ο ορείχαλκος είχε εξαφανιστεί σχεδόν ολοκληρωτικά από την κατασκευή νομισμάτων.

Θα μας οδηγήσει κάποια μέρα ο ορείχαλκος στην Ατλαντίδα;

Η ανακάλυψη των ράβδων ορείχαλκου στα ανοιχτά της Σικελίας οδήγησε πολλούς να πιστέψουν ότι τα ερείπια της Ατλαντίδας θα μπορούσαν να βρεθούν.  Αλλά μέχρι στιγμής, αυτές οι ράβδοι σε σχήμα πούρου είναι το μόνο που έχουν να επιδείξουν όσοι υποστηρίζουν αυτή τη θεωρία.

foxreport.gr