Του γεωμέτρη τοπογράφου Γιάννη Χαμιζίδη,
διευθυντή της Διεθνούς Ακαδημίας Προγονικού Λόγου
«Ο Μινωίτης Σαρπηδών»
Το 2016 στο αμφιθέατρο Γερ. Αρσένης παρουσίασα με την υποστήριξη του Προέδρου του τότε ΤΕΙ Δυτ. Μακεδονίας κ. Ν. Ασημόπουλου, τα πονήματά μου, «ο Δίσκος της Φαιστού» και τα «Γραμμικά Κείμενα».
Η προσέγγιση του δίσκου, σύμφωνα με τις απαιτήσεις της προσωπικής μου φιλοσοφικής θεώρησης για να ολοκληρωθεί, έπρεπε να προχωρήσω στη συμφωνική ανάγνωση του κειμένου.
Αποδεχόμενος τη φιλοσοφική θεωρία περί του τρισδιάστατου του Έλληνα λόγου (φιλοσοφικό προϊόν των Σαννί, ιερουργών του Απόλλωνα ες Άντρον Ματσουκάων) οποιοδήποτε προϊόν αυτού, διέπεται από τις τρεις διαστάσεις του, Ομιλόν-Σημαίνον-Κρυπτόν, και μας καταθέτει, τα απλά φυσικά αλλά και υπερφυσικά νοήματα αυτού.
Στον ιστότοπο www.sarpidon-academy.eu, όποιος ενδιαφέρεται, μέσα από αυτήν την τριλογία, θα γνωρίσει τις θέσης της Ακαδημίας, ως προς την πολλαπλή προσέγγιση του δίσκου της Φαιστού.
Για εμάς την ερευνητική ομάδα της Ακαδημίας, ο δίσκος αποτελεί την ύψιστη προφητεία, της οποίας τα προφητευόμενα υλοποιούνται σε κάθε ολοκλήρωση του κύκλου του μεγάλου ενιαυτού. Δηλαδή του κύκλου των 3.600 ετών.
Στη σημερινή εισήγηση δεν θα αναλωθούμε, στο άυλο κομμάτι του λόγου και των όποιων εννοιών του, αλλά αντιμετωπίζοντας το δίσκο ως ένα έργο τέχνης θα προσεγγίσουμε τις απεικονίσεις ως προς το τι αυτές σύμφωνα με το δικό μας γνωστικό πεδίο και αντίληψη ίσως μας παραδίδουν.
Ο κάθε καλλιτέχνης πρώτα συλλαμβάνει την ιδέα ως οπτασία, την μορφοποιεί στον ιδεατό του κόσμο και ως παράσταση αυτής της μορφοποίησης δημιουργεί το καλλιτέχνημα του.
Με τη σειρά του ο κάθε θεατής ενός έργου, από την παράσταση της εικόνας του, προσπαθεί να διεισδύσει στον κόσμο του καλλιτέχνη και να προσεγγίσει δια του δικού του ψυχισμού, τα όποια μηνύματα ο καλλιτέχνης πρόδηλα εικονίζει.
Ως έργο τέχνης λοιπόν και μέσα από τους δρόμους της προγονικής μας σκέψης, προσεγγίζουμε τα εικονιζόμενα σε αυτό το έργο.
Η ύλη του πηλού, από την οποία κατασκευάστηκε ο δίσκος, επιτρέπει δια της δομής της το απόλυτο σταμπάρισμα από τους σφραγιδοφθόγγους της εποχής και είναι ευκολοχάρακτη στο χαρακτικό εργαλείο που ορίζει δια των χαραγμάτων του τους οίκους των φθογγογραμμάτων, καθώς και την σπείρα του κοχλία γραφής.
Το πάχος του είναι τόσο όσο να τον επιτρέπει με τα την κάμινο, να μην είναι εύθραυστος ως αντικείμενο σε όποια αστοχία χρήσης προσδίδοντάς του αρκετή σκληρότητα.
Επί των δύο επιφανειών του αναγνωρίζουμε 46 σφραγιδοφθόγγους σε πολλαπλές χρήσεις και συνολικά 243 σφραγιδοεικονίδια. Μόνο ένα από αυτά δεν είναι εμφανές λόγω φθοράς.
Οι σφραγιδόφθογγοι ομαδοποιούνται σε παραστάσεις: φυτών, ζώων, ανθρωπομορφών, πτηνών, όντων του θαλασσίου κόσμου, εργαλείων της καθημερινότητας, γεωμετρικών σχημάτων, συμβολικών αποδόσεων του μεταφυσικού κόσμου και μουσικά όργανα.
Στις απεικονίσεις των φυτών διακρίνουμε σύμφωνα με την αρίθμηση του πίνακα των φωνητικών αξιών του βιβλίου ο δίσκος της Φαιστού, τα εξής:
- 5 φυτά: 7ο, με τα κυκλοτερά φύλλα το δίκταμο, 11ο τον κρόκο, ιερό βότανο των Μινωιτών, 15ο δίδυμο άνθος, ίσως ζουμπούλι, 26ο ο ανθός της μαργαρίτας, ο των Ελλήνων ρόδακας του οποίου η αριθμολογία παραπέμπει στο θείον. 30ο επί υποστηρίγματος τον κισσό,
- Απεικονίσεις ζώων 2: 6ο κεφαλή κυνός (σκύλου), 12ο κεφαλή κριού (κριάρι με γυριστά κέρατα).
- Απεικονίσεις ανθρωπομορφών 6: 8ο η Φαιστεία κόρη, 9ο κεφαλή νέου με εκκεντρική κόμμωση, 20ο Δρομέας, 34ο απεικόνιση μικρού σχετικά σε ηλικία παιδιού, 35ο άτριχος κεφαλή, 45ο οδοιπόρος.
- Απεικονίσεις πτηνών 2: 22ο πέρδικα, 39ο χελιδόνα.
- Απεικονίσεις Θαλασσίου κόσμου 2: 21ο δελφίνι, 42ο κάβουρας.
- Απεικονίσεις αντικειμένων της καθημερινότητας και εργαλείων 7: 3ο καΐκι (βάρκα), 4ο σφύρα, 23ο έδρανα θέσεων, 31ο αξινοπέλεκυς (κροπή), 36ο κόπανος πλύσης ρουχισμού, 37ο χτένι, 40ο αγγείο υγρών
- Απεικονίσεις Γεωμετρικών Σχημάτων 5: 2ο παράσταση μήκους κύματος, 10ο ορθογώνιος κανόνας, 13ο σκηνή υπαίθρου, 28ο αναπαράσταση γλωσσιδίου φλόγας, 38ο δίχαλο μέτρου.
- Συμβολισμοί του Μεταφυσικού Κόσμου 5: 29ο συμβολισμός ύλης αραιής πυκνότητας, 32ο εσχάρα τριγώνου (πυροστιά), 33ο αστρομορφή, 41οστό οπλής μονόχηλου ζώου, 43ο οστά παράλληλα.
- Απεικονίσεις μουσικών οργάνων 4: 1ο ισοκράτης κώδων 5ο αχλαδόσχημη λύρα, 19ο αυλός, 25ο κοχλίας θαλασσινός,
- Απεικονίσεις χωρίς ομάδα 7: 14ο χειρόκτιο πυγμαχίας (γάντι πυγμάχου), 16ο δίποδο θησείο, 17ο οίκημα Σελλών, 18ο δορά εν εκτάσει, δέρμα τεντωμένο, 24ο καρπός πιπεριάς, 27ο αχλαδόσχημο αγγείο, 44ο ακροκέραμο.
Το κάθε ένα από αυτά, αναγνωρίζεται μεν ως ανάγλυφη εικόνα μορφής, αλλά προδίδει και τα μεταφυσικά αυτού στοιχεία. Το σύνολό τους μέσα από τους δρόμους της μεταφυσικής διάστασης αν το δούμε, πολλαπλές θα κατακτήσουμε αναγνώσεις.
Γνωρίζοντας ότι τα πάντα διέπονται από τον αριθμό της χρυσής τομής φ = 1,61803, έτσι και ο μεγάλος ενιαυτός ολοκληρώνει τον κύκλο του όταν η θεία ύλη ξεκινά ως φως το ταξίδι της διαστολής από τον πυρήνα του κοχλία της και διαστέλλεται στον απόλυτό της βαθμό, τότε περνάει στο είδωλο του κοχλία για να ακολουθήσει την διαδικασία της συμπύκνωσης. Όταν έχει φτάσει στο κέντρο του πυρήνα, κλείνει ο κύκλος του σκότους, για να ξαναγεννηθεί το φως.
Αυτή τη στιγμή της γέννησης του φωτός που θα ξαναδώσει ελπίδα, οπτικά μας την καταθέτει ο δίσκος της Φαιστού, αρμόζοντας τους δύο κοχλίες του μέσα από το συμφωνικό και το αντίφωνο.
Σύμφωνα με την προγονική θεοσοφία λοιπόν κατά το ομιλόν, ως άνθος ορίζεται η παρθένος γυναίκα, η οποία ως μήτρα Μαινάδος δύναται και να γεννά. Η συνεύρεση μέσω της θείας ταλάντωσης θα δώσει τον νέο ημίθεο, τον καλούμενο Χριστό Ηγήτορα. Είναι χριστός, γιατί εμβαπτισμένος της θείας ταλάντωσης, γεννάται την εποχή του σκότους των ψυχών, για να τις επαναφέρει στο φως. Η συμφωνική των εικονιδίων ανάγνωση μας προδίδει τις αρχές και τους κανόνες του Ηγήτορα. Αυτές οι αρχές και οι κανόνες θα αποτελέσουν τα δόγματα του νέου εξουσιασμού, που θα μας περάσουν από το σκοτάδι του εγώ στο φως του εμείς. Πότε όμως θα συμβεί αυτό; το εικονίδιο (Qe) μας προϊδεάζει, μας παραπέμπει στην ύλη και ως ολόγραμμα εκλαμβάνεται ως αστρομορφή. Η προβολή σε σχέση με το άνθος (γη) των αστρομορφών ορίζει τους αστερισμούς των Ιχθύων και του Υδροχόου σε γωνιακή ισαπόσταση από την γη, με τον αστερισμό του Λέοντα να μεσουρανεί στην άτρακτο του ουράνιου στερεώματος.
Ο ηλεκτρομαγνητισμός αυτής της ουράνιας ατράκτου, ως συμπαντικός αστρικός συσχετισμός, δονεί τον νου και την καρδιά μας. Η ταλάντωση ως μέγεθος επιρροής αποτιμάται από την απεικόνιση (τιντίν) της Α΄ πλευράς, μένει να την προσδιορίσουμε.
Η μετάβαση από το σκοτάδι στο φως, δεν αφήνει ανεπηρέαστη την χλωρίδα και την πανίδα. Είναι η εποχή της δημιουργίας νέων ειδών. Το κάθε φυτό εντός της κάψας του άνθους του, γεννά το δικό του συμπαντικό γάλα και δια του ύπερου από το θρόισμα της εντομοταλάντωσης απορροφά τον της γύρεως κόκκο για να δημιουργήσει κόκκο (σπέρμα δημιουργίας).
Ως άνθος ως προείπαμε, δύναται να θεωρηθεί και η μήτρα της παρθένου Μαινάδος. Το ωάριο της ως ενδομήτρια κόνις περιμένει το θείο συμπαντικό γάλα (σπέρμα) του οποίου η ιδιοταλάντωση των σπερματοζωαρίων ορίζει το πιο θα το γονιμοποιήσει. Τα εικονίδια μάρτυρες. Κατά την άποψη μας αντιλαμβανόμαστε οκτώ χρωμοσώματα δια του εικονιδίου της κεφαλής του κυνός, από την θεία καταγωγή μας ως ουράνια όντα και τα υπόλοιπα δέκα πέντε ως μετάπτωση εκφυλισμού της θείας ταλάντωσης σε απλή ταλάντωση δια του εικονιδίου (ντι), για το λόγο αυτό ως Αχαιοι, χωρίς την θεία ευλογία υπάρχουμε. Αυτό που εδώ και χρόνια καταγράφουμε λόγω έλλειψης αυτής της γνώσης ως ΑΧΑΙΟΙ.
Για την σύνδεση όμως αυτών οδηγός η εικόνα, μας παραπέμπει ως υπόθεση εργασίας, να αναζητήσουμε τα της καταγωγής μας και πως ίσως θα ανασυστήσουμε τα είκοσι τρία ζεύγη που χάσαμε και εκπέσαμε από το χρυσό γένος των σαράντα έξι χρωμοσωμάτων της αθανασίας στο σιδηρό γένος των είκοσι τριών χρωμοσωμάτων της σκωρίας, της φθοράς και του θανάτου. Ίσως η τελειότητα της ψυχής περνώντας από το εγώ στο εμείς να επενεργήσει στο είναι μας για την επαναφορά επαναδημιουργία των χαμένων μας γενετικών στοιχείων.
Ως το απόλυτο κείμενο ο δίσκος δια των παραστάσεων προδίδει και παραδίδει και παραδίδει την ενέργεια που θα καταναλωθεί την εποχή του πεφωτισμένου Ηγέτη από το κοινωνικό σύνολο. Το άνθος μας παραπέμπει στον άνθρακα, ως τελικό προϊόν αποσύνθεσης της οργανικής ύλης υπό συγκεκριμένες συνθήκες. Το εικονίδιο (Qe) μας προϊδεάζει στην αρχή των πάντων, το υδρογόνο. Τα μόρια του άνθρακα με τους δεσμούς των υδρογόνων και των πέραν αυτών συνδέσεων, μαρτυρούν υδρογονάνθρακες ή υδροξύλια. Πηγές ενέργειας για χρήση. Ιδού πεδίο λαμπρό προς έρευνα. Εάν ναι τότε η άλλη πλευρά θα μας μαρτυρήσει τον χώρο να τα αναζητήσουμε.
Στις πολλαπλές αυτές αναγνώσεις του δίσκου της Φαιστού, μας οδήγησε η οπτική παρατήρηση του συγκεκριμένου ευρήματος σε συνδυασμό με τις γνώσεις μας. Ως πραγματιστές καταθέσαμε απλά τις σκέψεις μας από την πολλαπλή ανάγνωση των εικόνων του χαράκτη του έργου αναγνωρίζοντας τα ποικίλα μηνύματα του..
ΠΗΓΗ: Ομιλία με τίτλο «Τρισδιάστατη οπτικοποίηση του Δίσκου της Φαιστού-Στόχος οι πολλαπλές αναγνώσεις και προσεγγίσεις από διαφορετικά Επιστημονικά πεδία» για το Webinar: Defining Paradata, Metadata and Data for Documenting 2D/3D Digital Cultural Heritage, που διοργάνωσε η UNESCO Chair on Digital Cultural Heritage του ΤΕΠΑΚ, 8.4.2024.
ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου