Ένα τέρας διαμάντι, αρχαίο κραγιόν και ερωτικές ρωμαϊκές νωπογραφίες: 15 αξιόλογες ανακαλύψεις του 2024

Αυτό το μικρό σπίτι περιείχε μια σειρά από αισθησιακές, μυθικές απεικονίσεις. [Credit: Archaeological Park of Pompeii] 

Μπορεί η δουλειά ενός αρχαιολόγου να περιλαμβάνει εκ των πραγμάτων τον εντοπισμό εντυπωσιακών αντικειμένων και θησαυρών, αλλά κάθε χρόνο, μερικοί απλοί άνθρωποι ή ερασιτέχνες μελετητές κάνουν ιδιαίτερα σπουδαίες ανακαλύψεις. Το 2024 δεν αποτέλεσε εξαίρεση... 

Ένας οικοδόμος ανακάλυψε μια γυμνή μαρμάρινη θεότητα, κρυμμένη για περίπου 1.600 χρόνια, ενώ ένας ιστορικός τέχνης εντόπισε έναν πίνακα που είχε εξαφανιστεί μέσω των μέσων κοινωνικής δικτύωσης.

Ένας ερασιτέχνης αρχαιολόγος, από την άλλη, βρήκε ένα περίπλοκο αρχαίο ρωμαϊκό αντικείμενο.

Παράλληλα, οι ειδικοί έκαναν σπουδαία βήματα, εντοπίζοντας τους πρώτους γνωστούς πίνακες σπηλαίων στη Νότια Αμερική και το παλαιότερο κραγιόν που έχει τεκμηριωθεί επιστημονικά (σε ένα τολμηρό κόκκινο, μάλιστα).

Αυτές οι ανακαλύψεις αποδεικνύουν για άλλη μια φορά ότι η τέχνη και η ιστορία συνεχίζουν να κρύβουν μυστικά, έτοιμα να ανακαλυφθούν, μερικές φορές, από ανθρώπους που δεν το περίμεναν ποτέ.

Παρακάτω ακολουθούν μερικές από τις πιο σημαντικές ιστορικές και αρχαιολογικές ανακαλύψεις τέχνης της χρονιάς.

Ένα αίνιγμα 12 πλευρών

Ένα σπάνιο ρωμαϊκό δωδεκάεδρο βρέθηκε στο Lincolnshire της Αγγλίας, αλλά η χρήση του παραμένει μυστήριο.
[Credit: Ομάδα Ιστορίας και Αρχαιολογίας Norton Disney]

Ένα από τα πιο συναρπαστικά αινίγματα της αρχαιολογίας απέκτησε νέα διάσταση όταν ερασιτέχνες αρχαιολόγοι στην Αγγλία ανακάλυψαν ένα μεγάλο ρωμαϊκό δωδεκάεδρο — ένα από τα 130 γνωστά στον κόσμο αρχαία αντικείμενα με 12 όψεις, των οποίων οι λειτουργίες έχουν χαθεί στον χρόνο.

Με διάμετρο 3 ίντσες, το αντικείμενο αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα παραδείγματα που έχουν βρεθεί και χαρακτηρίζεται «εντελώς μοναδικό», σύμφωνα με τον Ρίτσαρντ Πάρκερ, γραμματέα της Norton Disney History and Archaeology Group, που το ανακάλυψε.

«Είναι πλήρες, άθικτο και σαφώς θεωρήθηκε πολύτιμο από αυτούς που το κατασκεύασαν και το χρησιμοποίησαν», δήλωσε ο Πάρκερ.

Αν και τα ρωμαϊκά δωδεκάεδρα δεν εμφανίζονται σε απεικονίσεις στην τέχνη ή δεν περιγράφονται στη λογοτεχνία, παραμένουν αινίγματα για τους ιστορικούς. Ο Πάρκερ, ωστόσο, πιστεύει ότι αυτά τα αντικείμενα ήταν θρησκευτικά.

«Είναι μια πολύ περίπλοκη ιστορία να πούμε ότι μόλις αρχίζουμε να ξεδιαλύναμε τα μυστήρια», είπε.

Το αίνιγμα του δωδεκάεδρου συνεχίζει να προκαλεί συζητήσεις, με τη σημασία του να παραμένει αβέβαιη, αν και η ανακάλυψη του συγκεκριμένου αντικειμένου φέρνει νέες ελπίδες για την επίλυση αυτού του αρχαιολογικού μυστηρίου.

Το χαμένο βαλς του Σοπέν

Ένα νέο, σύντομο βαλς του Σοπέν, που κάποτε είχε χαθεί στα αρχεία, βρέθηκε φέτος. [Credit: Carmen González Fraile/Βιβλιοθήκη και Μουσείο Morgan]

Ο Πολωνός συνθέτης, που έφυγε από τη ζωή πριν από 175 χρόνια σε ηλικία μόλις 39 ετών, έχει πλέον ένα νέο βαλς που του αποδίδεται, χάρη στην ανακάλυψή του από έναν επιμελητή στη Βιβλιοθήκη & Μουσείο Morgan στη Νέα Υόρκη.

Το έργο αυτό είναι το πρώτο άγνωστο έργο του Σοπέν που ανακαλύπτεται εδώ και σχεδόν έναν αιώνα, προσφέροντας στους λάτρεις της κλασικής μουσικής έναν νέο θησαυρό για να ανακαλύψουν και να θαυμάσουν.

Γραφή Μαγισσών

Αυτά τα αποτροπαϊκά σημάδια ανακαλύφθηκαν σε μια ιδιοκτησία των Tudor, την οποία κάποτε επισκέφτηκαν ο Ερρίκος VIII και η τότε βασίλισσα του, Catherine Howard, και είχαν σκοπό να παρέχουν τελετουργική προστασία.
[Credit: English Heritage]

Λίγο πριν από το Halloween, η φιλανθρωπική οργάνωση English Heritage, η οποία διαχειρίζεται μια σειρά από ιστορικές τοποθεσίες σε όλο το Ηνωμένο Βασίλειο, ανακοίνωσε ένα αρκετά τρομακτικό εύρημα: μια «εκπληκτική σειρά» σημαδιών μαγισσών είχε ανακαλυφθεί στους τοίχους ενός αρχοντικού Τούντορ στο Λίνκολνσαϊρ.

Τα χαράγματα, επίσημα γνωστά ως «σημάδια μαγισσών», εντοπίστηκαν από έναν εθελοντή της English Heritage και πιστεύεται ότι χρονολογούνται από τις αρχές του 17ου αιώνα.

Αυτά τα σημάδια, που χρησιμοποιούνταν για να προστατεύουν τα σπίτια από κακοτυχία ή κακόβουλα πνεύματα, αποτελούν μια σημαντική ανακάλυψη, προσφέροντας μια νέα ματιά στις δοξασίες και τις παραδόσεις της εποχής.

Ένα μυστήριο…Πικάσο

O χαμένος Πικάσο. [Credit: Andrea LoRosso]

Το 1962, ένας Ιταλός ρακοσυλλέκτης έκανε μια απίστευτη ανακάλυψη όταν βρήκε έναν τυλιγμένο καμβά στο υπόγειο μιας βίλας στο Κάπρι.

Η ζωγραφιά απεικόνιζε μια ασύμμετρα ζωγραφισμένη γυναίκα με μπλε φόρεμα, και χωρίς να το πολυσκεφτεί, ο άνδρας την πλαισίωσε και την έδωσε στη σύζυγό του, η οποία όμως δεν την εκτίμησε ιδιαίτερα.

Ωστόσο, το έργο παρέμεινε για δεκαετίες στο σπίτι της οικογένειας και σε ένα εστιατόριο που είχαν.

Πρόσφατα, ειδικοί πιστεύουν ότι το έργο είναι ένα αυθεντικό πορτρέτο του Πάμπλο Πικάσο, αξίας 6 εκατομμυρίων ευρώ (6,6 εκατομμύρια δολάρια).

Το πορτρέτο, που απεικονίζει τη Ντόρα Μάαρ, τη φωτογράφο και ερωμένη του Πικάσο, θεωρείται ένα από τα πολλά έργα που ο καλλιτέχνης δημιούργησε για εκείνη.

Η επικύρωση της υπογραφής του καλλιτέχνη έγινε μετά από εκτεταμένη προσπάθεια του γιου του εμπόρου, Αντρέα Λο Ρόσο, ο οποίος εργάστηκε για χρόνια για να αποδείξει την αυθεντικότητα του πίνακα.

Τα χαμένα σχέδια του Νταλί

Μια σειρά από εκτυπώσεις του Νταλί που ήταν κρυμμένες σε ένα γκαράζ βγήκαν σε δημοπρασία. [Credit: Hansons Auctioneers]

Σε μια απίθανη ανακάλυψη κατά τη διάρκεια μιας συνηθισμένης αξιολόγησης αντίκων, μια δημοπρασία στο Λονδίνο εντόπισε 10 υπογεγραμμένες λιθογραφίες του Σαλβαδόρ Νταλί, οι οποίες είχαν παραμείνει ξεχασμένες για 50 ολόκληρα χρόνια στο γκαράζ του ιδιοκτήτη τους.

Ο ανώνυμος ιδιοκτήτης είχε αποκτήσει τα έργα κατά τη διάρκεια μιας πώλησης κλεισίματος γκαλερί τη δεκαετία του 1970.

Η ανακάλυψη των λιθογραφιών έγινε από τον αναπληρωτή διευθυντή του Hansons Richmond, Κρις Κερκχάμ, ο οποίος δήλωσε πως τα έργα παρέμειναν αποθηκευμένα και δεν είχαν αξιολογηθεί για δεκαετίες.

Οι λιθογραφίες του Νταλί, που πλέον θεωρούνται σπάνιες και πολύτιμες, αναμένονταν να αποφέρουν σημαντικά ποσά στη δημοπρασία.

Ο θεός που βρέθηκε στον υπόνομο

Το μαρμάρινο άγαλμα αποκαλύφθηκε από αρχαιολόγους ανάμεσα στα ερείπια της αρχαίας πόλης Heraclea Sinitica, κοντά στο χωριό Rupite της Βουλγαρίας.
 [Credit: Spasiyana Sergieva/Reuters]

Ένα μαρμάρινο γλυπτό του Έλληνα θεού Ερμή, το οποίο είχε «κρυφτεί» πριν από περίπου 1.600 χρόνια σε έναν υπόνομο, εμφανίστηκε ξανά το περασμένο καλοκαίρι.

Βούλγαροι αρχαιολόγοι έκαναν την τυχαία ανακάλυψη τον Ιούλιο, κατά τη διάρκεια ανασκαφής στην τοποθεσία της αρχαίας πόλης Heraclea Sintica στη Βουλγαρία, κοντά στα σύνορά της με την Ελλάδα, σύμφωνα με το Reuters.

Το εύρημα αυτό θεωρείται σημαντικό, καθώς το γλυπτό του Ερμή προσφέρει νέες πληροφορίες για την πολιτιστική κληρονομιά της περιοχής και τη σύνδεσή της με την ελληνική μυθολογία.

Ένα διαμάντι γίγαντας

Ένα τεράστιο διαμάντι ανακαλύφθηκε στη Μποτσουάνα.
[Credit: Lucara Diamond]

Η καναδική εταιρεία εξόρυξης Lucara Diamond Corp. ανακοίνωσε τον Αύγουστο ότι ανακάλυψε ένα διαμάντι που θεωρείται το δεύτερο μεγαλύτερο που έχει βρεθεί ποτέ, με βάρος 2.492 καράτια.

Η πέτρα ανακαλύφθηκε στο ορυχείο Karowe στη Μποτσουάνα, όπου το 2015 είχε βρεθεί το προηγούμενο ρεκόρ για τη δεύτερη θέση, το διαμάντι Λεσέντι Λα Ρόνα, βάρους 1.109 καρατίων, το οποίο πωλήθηκε για 53 εκατομμύρια δολάρια δύο χρόνια αργότερα.

Το μεγαλύτερο γνωστό διαμάντι στον κόσμο είναι το διαμάντι Κουλινάν, βάρους 3.106 καρατίων, που ανακαλύφθηκε στη Νότια Αφρική το 1905.

Οι λεπτομέρειες για το νεκροκρέβατο του Πλάτωνα

Η τεχνητή νοημοσύνη και η εξειδικευμένη τεχνολογία απεικόνισης οδήγησαν σε νέες πληροφορίες για τον θάνατο του Πλάτωνα.
[Credit: National Research Council]

Μια νέα ιστορία του Πλάτωνα ανακαλύφθηκε σε απανθρακωμένους παπύρους, χάρη στην τεχνητή νοημοσύνη, σύμφωνα με Ιταλούς ερευνητές.

Οι επιστήμονες εξέτασαν ένα σύνολο κυλίνδρων που είχαν θαφτεί κάτω από ηφαιστειακή τέφρα στην Πομπηία, και το πρόσφατα αποκρυπτογραφημένο κείμενο αποκαλύπτει μέρος των 1.800 κυλίνδρων που ανακαλύφθηκαν τον 18ο αιώνα, γνωστά ως τα ειλητάρια της Ερκουλάνης.

Για την αποκρυπτογράφηση αυτών των κυλίνδρων, οι ερευνητές χρησιμοποίησαν τεχνητή νοημοσύνη σε συνδυασμό με εξειδικευμένη τεχνολογία απεικόνισης, καθώς οι πάπυροι είχαν υποστεί σοβαρές φθορές.

Αυτή η σημαντική ανακάλυψη ενισχύει τις γνώσεις μας για τη φιλοσοφία του Πλάτωνα και την αρχαία ελληνική σκέψη.

Οι νέες λεπτομέρειες που προκύπτουν από την ανακάλυψη των παπύρων αναφέρουν ενδιαφέροντα στοιχεία για τον τελευταίο μέρος της ζωής του Πλάτωνα. Ο Έλληνας φιλόσοφος φαίνεται να βρήκε την τελική του ανάπαυση σε έναν μυστικό κήπο, κοντά σε ένα ιερό ιερό μέσα στην Πλατωνική Ακαδημία Αθηνών, η οποία καταστράφηκε το 86 π.Χ.

Οι νέες αυτές αποκαλύψεις συνδέονται με την προσωπική ζωή του Πλάτωνα και τις τελευταίες του ώρες.

Αξιοσημείωτο είναι ότι τα ειλητάρια αποκαλύπτουν μια ενδιαφέρουσα αντίθεση με τους συνηθισμένους μύθους που αφορούν τον φιλόσοφο. Παρά την αντίληψη ότι ο Πλάτωνας απολάμβανε τη μουσική κατά τη διάρκεια του θανάτου του, οι έρευνες δείχνουν ότι ήταν πιο αυστηρός και επικριτικός ως προς τις μουσικές ικανότητες των άλλων.

Συγκεκριμένα, οι ειδικοί ανακάλυψαν ότι ο Πλάτωνας θεωρούσε τη μουσική του φλάουτου «ελλιπή σε αίσθηση ρυθμού», κάτι που ανατρέπει την εικόνα του ως λάτρη της μουσικής κατά την τελευταία του στιγμή.

Αυτές οι νέες πληροφορίες ενισχύουν την κατανόηση μας για την προσωπικότητα και τις προτιμήσεις του μεγάλου φιλοσόφου, προσφέροντας νέα διάσταση στην ιστορία του.

Ερωτικές ρωμαϊκές εκπλήξεις

Αυτό το μικρό σπίτι περιείχε μια σειρά από αισθησιακές, μυθικές απεικονίσεις. [Credit: Archaeological Park of Pompeii] 

Η ανακάλυψη ενός μικρού σπιτιού στην Πομπηία έχει προκαλέσει αίσθηση στην αρχαιολογική κοινότητα, καθώς αποκαλύφθηκε ότι περιείχε μια σειρά από εντυπωσιακές και ερωτικές τοιχογραφίες. Το σπίτι βρίσκεται στην κεντρική συνοικία της αρχαίας πόλης, η οποία καταστράφηκε από την ηφαιστειακή έκρηξη του 79 μ.Χ. και διατηρήθηκε κάτω από στρώματα στάχτης για αιώνες.

Παρά το γεγονός ότι το σπίτι είναι μικρό και στερείται των χαρακτηριστικών μεγαλύτερων ρωμαϊκών κατοικιών, όπως το κεντρικό υπαίθριο αίθριο, η διακόσμησή του αποδεικνύει ότι ακόμη και οι μικρότερες κατοικίες μπορούσαν να έχουν περίτεχνη και εκλεπτυσμένη τέχνη. Οι τοιχογραφίες, που χρονολογούνται από τον 1ο αιώνα μ.Χ., απεικονίζουν μυθικές σκηνές γεμάτες ερωτισμό, όπως την Αφροδίτη, τη θεά του έρωτα, με τον θνητό εραστή της Άδωνι, καθώς και την ιστορία του Ιππόλυτου, του γιου του Θησέα, ο οποίος απέρριψε τις ρομαντικές προτάσεις της θετής του μητέρας Φαίδρας.

Αυτές οι αναπαραστάσεις από την ελληνική και ρωμαϊκή μυθολογία προσφέρουν μια μοναδική ματιά στον τρόπο που οι αρχαίοι Ρωμαίοι αντιμετώπιζαν τις σχέσεις και τη σεξουαλικότητα, ενώ παράλληλα αναδεικνύουν την καλλιτεχνική και πολιτιστική παράδοση της εποχής.

Τέχνη σπηλαίων που φτιάχνει…ιστορία

Άποψη της σπηλαιογραφίας ηλικίας 8.200 ετών που βρέθηκε στο σπήλαιο Huenul 1. [Credit: Miguel Lo Bianco/Reuters]

Σχεδόν 700 μίλια νοτιοδυτικά του Μπουένος Άιρες, μια σημαντική αρχαιολογική ανακάλυψη στην περιοχή των Άνδεων, φέρνει στο φως τις πρώτες γνωστές ζωγραφιές σπηλαίων στη Νότια Αμερική. Στο σπήλαιο Χουενούλ 1, ένα φυσικό καταφύγιο για μαμούθ, βρέθηκαν 895 έργα τέχνης που χρονολογούνται πριν από 8.200 χρόνια. Το σπήλαιο εκτείνεται σε περίπου 6.700 τετραγωνικά πόδια και περιέχει σχέδια που αναπαριστούν τη ζωή των αρχαίων κυνηγών-τροφοσυλλεκτών.

Η ανακάλυψη περιλαμβάνει τέσσερα σχέδια από μαύρο άνθρακα, τα οποία δείχνουν μια συνεχιζόμενη καλλιτεχνική παράδοση που εκτεινόταν τουλάχιστον 3.000 χρόνια. Τα έργα αυτά ρίχνουν φως στις πολιτισμικές και επικοινωνιακές πρακτικές των προϊστορικών κοινοτήτων και αποκαλύπτουν την καλλιτεχνική τους ικανότητα και τον τρόπο που αντιλαμβάνονταν τον κόσμο γύρω τους. Η τέχνη των σπηλαίων αυτών μπορεί να φανερώνει θρησκευτικές ή κοινωνικές λειτουργίες, καθώς και την ανάγκη των πρώτων ανθρώπων να αφήσουν τα σημάδια τους στο περιβάλλον τους.

Μια «μεγαλοπρεπής» έπαυλη στην παραλία

Αυτή η παραθαλάσσια κατοικία μπορεί να κατοικείται από έναν διάσημο αρχαί

ο Ρωμαίο φιλόσοφο και στρατιωτικό ηγέτη. [Credit: Comune Di Bacoli]

Τον Ιανουάριο, ένα έργο κατασκευής παιδικής χαράς στη Νάπολη της Ιταλίας πήρε άλλη τροπή όταν αποκαλύφθηκαν τα ερείπια μίας παραθαλάσσιας έπαυλης 2.000 ετών με έναν δυνητικά θρυλικό ιδιοκτήτη. Το άλλοτε πολυτελές αρχοντικό στην άκρη του βράχου, που διέθετε 10 ευρύχωρα δωμάτια, τοίχους με πλακάκια και εκτεταμένες βεράντες, χρονολογείται από τον 1ο αιώνα και έχει εν μέρει πλημμυρίσει από τη θάλασσα λόγω της επαναλαμβανόμενης ηφαιστειακής δραστηριότητας που βύθισε τη γη.

Οι αρχαιολόγοι θεωρούν ότι ο κάτοικός του θα μπορούσε να είναι ο διάσημος φυσικός φιλόσοφος και ναυτικός ηγέτης Πλίνιος ο Πρεσβύτερος, ο οποίος διοικούσε τον στόλο των 70 πλοίων στο κοντινό ρωμαϊκό λιμάνι Misenum.

«Είναι πιθανό ότι η μεγαλοπρεπής έπαυλη είχε θέα 360 μοιρών στον κόλπο της Νάπολης για στρατηγικούς στρατιωτικούς σκοπούς», δήλωσε τότε στο CNN η Simona Formola, επικεφαλής αρχαιολόγος στην αρμόδια υπηρεσία προστασίας της κληρονομιάς της Νάπολης. «Πιστεύουμε ότι (η ανασκαφή) βαθύτερων στρωμάτων θα μπορούσε να αποκαλύψει περισσότερα δωμάτια και ακόμη και τοιχογραφίες - ενδεχομένως επίσης πολύτιμα ευρήματα».

Ένας χαμένος Tudor

Αυτό το πορτραίτο του Ερρίκου Η' δεν μπορούσε να εντοπιστεί - μέχρι που βρέθηκε σε μια φωτογραφία στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. [Credit: Adam Busiakiewicz]

Ένας Βρετανός ερευνητής καλών τεχνών έκανε μια εντυπωσιακή ανακάλυψη όταν έτυχε να εντοπίσει έναν χαρακτηριστικό πίνακα του μονάρχη των Τυδώρ Ερρίκου Η΄ στο φόντο μιας φωτογραφίας που αναρτήθηκε στο Χ. Η εικόνα έδειχνε μια δεξίωση στο Warwickshire της Αγγλίας, στο κτιριακό συγκρότημα όπου εδρεύει το Συμβούλιο της κομητείας Warwickshire. Εκεί, πίσω από τους χαμογελαστούς καλεσμένους, ο Adam Busiakiewicz εντόπισε ένα πορτρέτο με «χαρακτηριστική τοξωτή κορυφή». Φαινόταν να προέρχεται από μια σειρά 22 πορτραίτων σημαντικών βασιλιάδων, βασιλισσών και δημόσιων προσώπων που είχαν παραγγελθεί κατά τη δεκαετία του 1950, πολλά από τα οποία είχαν διασκορπιστεί μετά από ιδιωτικές δημοπρασίες.

Σε ένα δελτίο τύπου που στάλθηκε στο CNN, ο Busiakiewicz δήλωσε ότι η τοξωτή κορυφή ήταν ένα «ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του συνόλου Sheldon», ενώ το πλαίσιο του πίνακα ήταν «πανομοιότυπο με άλλα σωζόμενα παραδείγματα». «Η πλειονότητα των έργων», πρόσθεσε, «παραμένουν μέχρι σήμερα ανεξιχνίαστα».

Ζωντανές σκηνές της αρχαίας αιγυπτιακής ζωής

Η ζωγραφική διακόσμηση του τάφου του Seneb-nebef.
[Credit: St.J.Seidlmayer/DAIK]

Ένας τάφος ηλικίας άνω των 4.300 ετών αποκάλυψε ένα παράθυρο στην καθημερινή ζωή της εποχής, όταν οι αρχαιολόγοι βρήκαν στο εσωτερικό του μια σειρά από πολύχρωμες απεικονίσεις. Γνωστός ως μαστάμπα, ο τάφος βρίσκεται στη νεκρόπολη των πυραμίδων του Dahshur, την οποία το Γερμανικό Αρχαιολογικό Ινστιτούτο Καΐρου ανασκάπτει από το 1976. Επιγραφές σε μια ασβεστολιθική ψευδοπόρτα της μαστάμπα αποκαλύπτουν ότι ανήκε σε έναν διαχειριστή με το όνομα Seneb-nebef και τη σύζυγό του, Idut, και οι αρχαιολόγοι τη χρονολόγησαν περίπου στο 2.300 π.Χ..

Περιγράφοντας τις απεικονίσεις των ανθρώπων και των ζώων ως «κομψές μορφές σε τέλεια εκτέλεση», ο Stephan Seidlmayer, επικεφαλής της αποστολής, δήλωσε τότε στο CNN ότι «οι εικόνες προσφέρουν έγκυρες αποδείξεις για το καλλιτεχνικό περιβάλλον της περιοχής της πρωτεύουσας του ανεπτυγμένου Παλαιού Βασιλείου».

Μια εκπληκτική ταφή σε χώρο στάθμευσης

Αυτό το ρωμαϊκό άγαλμα ηλικίας 1.800 ετών βρέθηκε κάτω από έναν χώρο στάθμευσης. [Credit: Burghley House]

Ένας οικοδόμος έζησε την έκπληξη της ζωής του, όταν κατά λάθος ανακάλυψε το μαρμάρινο κεφάλι μιας γυναίκας, ενώ κατασκεύαζε ένα πάρκινγκ σε ένα εξοχικό κτήμα του 16ου αιώνα στο Peterborough της Αγγλίας. Αποδείχθηκε ότι επρόκειτο για ένα ρωμαϊκό γλυπτό 1.800 ετών. Αλλά αυτή δεν ήταν η μόνη έκπληξη - το αγαλματένιο σώμα της μυστηριώδους ακέφαλης γυναίκας εμφανίστηκε σε κοντινή απόσταση όταν οι αρχαιολόγοι άρχισαν να εργάζονται στο χώρο δύο εβδομάδες αργότερα.

Σήμερα πιστεύεται ότι ο ιδιοκτήτης του κτήματος τον 18ο αιώνα, ο Brownlow Cecil, ο ένατος κόμης του Έξετερ, έφερε το γλυπτό κατά τη διάρκεια μιας περιοδείας στην Ιταλία τη δεκαετία του 1760 - αλλά το πώς βρέθηκε θαμμένο στο χώμα παραμένει μυστήριο.

Μια αρχαία ρουτίνα ομορφιάς

Αυτό το σωληνάριο πιστεύεται ότι περιέχει το αρχαιότερο καταγεγραμμένο κραγιόν. [Credit: . Vidale/F. Zorzi]

Ένα μικροσκοπικό φιαλίδιο που βρέθηκε στο νοτιοανατολικό Ιράν έδειξε ότι το αγαπημένο σας χρώμα χειλιών μπορεί να μην απέχει πολύ από τον προκάτοχό του - 4.000 χρόνια πριν. Το πέτρινο δοχείο που περιέχει ένα βαθύ κόκκινο μείγμα ορυκτών -κυρίως αιματίτη, μαζί με μαγγανίτη, βραουνίτη και κηρώδη συστατικά φυτικής προέλευσης- είναι «πιθανώς το παλαιότερο» παράδειγμα κραγιόν που έχει αναλυθεί επιστημονικά, ανέφεραν οι ερευνητές τον Φεβρουάριο.

«Τόσο η ένταση των κόκκινων χρωστικών ορυκτών όσο και οι κηρώδεις ουσίες είναι, παραδόξως, πλήρως συμβατές με τις συνταγές των σύγχρονων κραγιόν», σημείωσαν οι συγγραφείς της μελέτης στο περιοδικό Scientific Reports.

Πρόσθεσαν ότι το σχήμα του φιαλιδίου και τα συστατικά του υποδηλώνουν τη χρήση του στα χείλη, αλλά είναι επίσης πιθανό να χρησιμοποιήθηκε και με άλλους τρόπους. Ένα σετ συνδυασμού κραγιόν-ρουζ; Ένα αρχαίο κορίτσι είχε επιλογές.

Πηγή: Στ. Παπαγρηγορίου, CNN 1, CNN 2, anaskafi.blogspot.com