21/7/356 π.χ
Το βράδυ που γεννήθηκε ο Μέγας Αλέξανδρος κάηκε ο ναός της Αρτέμιδος στην Έφεσο και θεωρήθηκε ότι μεγάλη συμφορά θα έβρισκε τους Πέρσες.
Τη νύχτα της γέννησης του Αλέξανδρου, σύμφωνα με την παράδοση, κάηκε ο ναός της Αρτέμιδος. Οι ντόπιοι Πέρσες μάγοι το ερμήνευσαν αυτό ως οιωνό κι άλλων καταστροφών που θα ακολουθούσαν. “Έτρεχαν πέρα-δώθε χτυπώντας τα πρόσωπα τους και κραυγάζοντας ότι θρήνος και μεγάλη συμφορά για την Ασία είχε γεννηθεί εκείνη τη μέρα”, ένας εμπρηστής που ήταν γραφτό να καταστρέψει ολόκληρη την Ανατολή.
Παρομοίως, τη νύχτα πριν από τον γάμο της, η Ολυμπιάδα ονειρεύτηκε ότι τη διαπέρασε ένα αστροπελέκι, φωτιά βγήκε από τη μήτρα της και εξαπλώθηκε σε μεγάλη απόσταση πριν να σβήσει.
Ένα- δύο μήνες αργότερα και ο Φίλιππος είδε ένα όνειρο: σφράγιζε τον κόλπο της γυναίκας του και το κερί έφερε την εικόνα του λιονταριού.
Κάποιοι από τους μάντεις του παλατιού θεώρησαν ότι αυτό σήμαινε πως ο Φίλιππος θα έπρεπε να παρακολουθήσει πιο στενά τη σύζυγό του.
Όμως, ο Αρίστανδρος από την Τελμησσό – ο οποίος, αργότερα, συνόδευσε τον Αλέξανδρο στην Ασία – είχε μια πιο αποδεκτή εξήγηση: η Ολυμπιάδα ήταν έγκυος σε έναν ρωμαλέο γιο, γενναίο σαν λιοντάρι. Κανείς, είπε στον Φίλιππο, δεν σφραγίζει ένα άδειο βάζο.
Υπήρχε επίσης η φήμη ότι ο βασιλιάς είχε κάποτε κρυφοκοιτάξει από μια χαραμάδα στην
κρεβατοκάμαρά του και είδε την Ολυμπιάδα να αγκαλιάζει ένα φίδι.
Η προφανής εξήγηση, ότι δηλαδή επρόκειτο απλώς για ένα από τα ζώα της στο πλαίσιο την Διονυσιακής της λατρείας, δεν του πέρασε από το μυαλό.
Πεπεισμένος ότι ήταν είτε μάγισσα είτε ερωμένη κάποιου μεταμφιεσμένου θεού, άρχισε να αποφεύγει τις συζυγικές σχέσεις μαζί της.
Ήταν μάλιστα τόσο αναστατωμένος, ώστε απευθύνθηκε για το πρόβλημά του στο Μαντείο των Δελφών και πήρε μια πολύ συγκεκριμένη απάντηση:Αυτό το περιστατικό δημιούργησε, πολύ αργότερα, το εφαλτήριο για έναν ψευδή χρησμό, σχεδιασμένο να ενισχύσει την αλαζονική αξίωση του Αλεξάνδρου να θεωρείται ότι έχει θεϊκή φύση.
Ο Ναός της Αρτέμιδος στην Έφεσο κάηκε περίπου εκείνη την εποχή, όμως η προφητεία για έναν εμπρηστή που θα κατέστρεφε την Ασία μοιάζει, κατά ύποπτο τρόπο με περσική προπαγάνδα, που ασκήθηκε όταν η εισβολή είχε ήδη γίνει.
είναι απίθανο να ξέχασαν το περιστατικό, αν πράγματι αυτό έλαβε χώρα.
Από μια παραξενιά της μοίρας, ο πρώτος έγινε αργότερα ένας από τους σατράπες του Αλεξάνδρου στην Ανατολή, ενώ ο δεύτερος ήταν ο πιο τρομερός αντίπαλός του στη Μικρά Ασία.
Ο Μέμνων σε αντίθεση με τους Πέρσες εργοδότες του, δεν έκανε ποτέ το λάθος να υποτιμήσει τον Αλέξανδρο.
Είναι ερεθιστική η σκέψη ότι αυτός ο έξοχος στρατιωτικός ίσως να θυμόταν και να είχε εκλάβει σαν προειδοποίηση την ανησυχητική φιλοπραγμοσύνη ενός επτάχρονου παιδιού.


Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου