Τα βασανιστήρια της αυτοκράτειρας Άννας. Καταδίκασε ευγενείς να ζήσουν σαν κότες, μετέτρεψε αριστοκράτη σε γελωτοποιό και του διάλεξε την πιο άσχημη σύζυγο...

του Μάικλ Φάρκουαρ 
«Indignatio principis mors est». Η λατινική φράση σημαίνει: η οργή του πρίγκιπα σημαίνει θάνατο. Στο πέρασμα των αιώνων αμέτρητες εκτελέσεις με βασιλική εντολή απέδειξαν την αλήθεια αυτής της προειδοποίησης. Όμως, με την αυτοκράτειρα Άννα της Ρωσίας, η οργή του ηγεμόνα σήμαινε κάτι εντελώς διαφορετικό, βασανιστικό και εξευτελιστικό. 

Η Άννα, που ηγήθηκε της Ρωσίας στις αρχές του 18ου αιώνα, είχε την ικανότητα να σκαρφίζεται τις πλέον ταπεινωτικές τιμωρίες όταν ήταν δυσαρεστημένη. Σε μια περίπτωση, τρεις ευγενείς που είχαν καταφέρει να έλθουν αντιμέτωποι με την κακή πλευρά της αυτοκράτειρας, καταδικάστηκαν να ζήσουν σαν… κότες επί μια εβδομάδα. Ντυμένοι με φτερά και υποχρεωμένοι να κουρνιάζουν σε ειδικά φτιαγμένες φωλιές – γεμάτες αβγά – οι άτυχοι ευγενείς, διατάχτηκαν να καθίσουν και να κακαρίζουν μέχρι να λήξει η ποινή τους. 

Αυτός, βέβαια, ήταν μικρός εξευτελισμός σε σχέση με τη δοκιμασία στην οποία υπέβαλε έναν άλλο ευγενή, τον Μιχαήλ Αλεξάντροβιτς Γκολίτσιν. 
Ο δυστυχής Γκολίτσιν είχε το θράσος να συνάψει γάμο με γυναίκα, την οποία δεν συμπαθούσε διόλου η Άννα, γεγονός το οποίο την έκανε έξαλλη. Οργίστηκε μάλιστα τόσο πολύ, που του στέρησε τον τίτλο του και μετέτρεψε τον πρώην αριστοκράτη σε γελωτοποιό της Αυλής. Αλλά αυτό ήταν μόνον η αρχή. 
Όταν η σύζυγος πέθανε, το 1740, η Άννα αποφάσισε να του διαλέξει εκείνη το νέο ταίρι. Διάλεξε λοιπόν για σύζυγο του Γκολίτσιν την πιο άσχημη γυναίκα σε όλη τη Ρωσία. 
Για το γαμήλιο πάρτι, η Άννα έψαξε στη συλλογή της από παραμορφωμένες και τερατώδεις υπάρξεις, ώστε να σχηματιστεί η γαμήλια πομπή, την οποία θα συνόδευαν μέθυσοι και άλλα αποβράσματα. Όλοι αυτοί θα μεταφέρονταν με άμαξες που τις έσερναν γουρούνια και κατσίκες. 
Το ζεύγος ακολουθούσε μέσα σε κλουβί, ενώ πλήθη λαού είχαν συγκεντρωθεί για να παρακολουθήσουν την ταπεινωτική τελετή. Μετά τη γαμήλια τελετή και την πρωινή δεξίωση, ήταν ώρα για τον μήνα του μέλιτος – χωρίς αμφιβολία έναν από τους ψυχρότερους μήνες στα ρωσικά χρονικά. Το σημείο που είχε διαλέξει η διεστραμμένη Άννα για να περάσει το ζεύγος τον μήνα του μέλιτος, ήταν πάνω στις όχθες του παγωμένου ποταμού Νέβα. 
Το γαμήλιο δώρο της ήταν ένα παλάτι ολοκληρωτικά φτιαγμένο από πάγο.  Επρόκειτο για τεράστια κατασκευή, η οποία συμπληρωνόταν από γαμήλιο διαμέρισμα που περιλάμβανε κρεβάτι από πάγο και ασορτί μαξιλάρια. 
Απ’ έξω είχαν σκαλιστεί παγωμένα αγάλματα και δένδρα, με μικρά παγωμένα πουλιά κουρνιασμένα πάνω τους. 
Καθώς το γαμήλιο πάρτι έφθανε στο αποκορύφωμα, οι νεόνυμφοι υποχρεώθηκαν να μπουν στο παλάτι από πάγο και να ολοκληρώσουν το μυστήριο. Κατά κάποιον τρόπο, τα κατάφεραν παρά το τρομερό ψύχος. 

Εννέα μήνες αργότερα, η στρυφνή γριά-Άννα πέθανε. Και περίπου την ίδια εποχή, η σύζυγος του Γκολίτσιν του χάρισε δίδυμους γιους. Παρά τις περιστάσεις του, κάθε άλλο παρά παραμυθένιου γάμου τους, λέγεται ότι το ζεύγος έζησε καλά κι εμείς καλύτερα. 
ΠΗΓΗ: «Βασιλικά σκάνδαλα», Εκδόσεις ΕΝΑΛΙΟΣ... 
mixanitouxronou.gr