Η ΘΕΩΡΙΑ ΤΟΥ ΚΥΚΛΟΥ (σημαντικό μάθημα για όλους)

Η ΘΕΩΡΙΑ ΤΟΥ ΚΥΚΛΟΥ
(σημαντικό μάθημα για όλους)

Η θεωρία του Κύκλου εφαρμόζεται παντού. Μα παντού, όμως. Είτε σε επαγγελματικές σχέσεις, είτε σε προσωπικές σχέσεις. Πελάτες, γονείς, ζευγάρια, συνάδελφοι, επιχειρήσεις, κράτη, όλοι μα όλοι εφαρμόζουν αυτή τη θεωρία των σχέσεων. Άλλοι (συνήθως οι επιχειρήσεις) την γνωρίζουν και την έχουν αναπτύξει σε μέγιστο βαθμό. Άλλοι, την εφαρμόζουν χωρίς να τη γνωρίζουν.

Η θεωρία του κύκλου έχει ως εξής:
Όταν ξεκινάει μία οποιαδήποτε σχέση, ο καθένας καταλαμβάνει το 50% του κύκλου. Αυτός είναι ο χώρος του και αυτό είναι το δίκαιο σε μία σχέση. η ισοτιμία. 
Στην πορεία, αυτό αλλάζει. Ο καθένας, θέλει να καταπατήσει με διάφορους τρόπους τον ζωτικό χώρο του απέναντι και να τον σπρώξει, ώστε να πάρει όσο μεγαλύτερο μερίδιο μπορεί. Με λίγα λόγια να επιβληθεί.
Σε ένα ζευγάρι για παράδειγμα, αν ο άντρας προσπαθήσει να επιβληθεί στη γυναίκα, τότε την σπρώχνει συνεχώς, μέχρι όσο μπορεί κι όσο τον παίρνει. Οπότε μπορεί να φτάσει στον κύκλο, ο άντρας να έχει 70% και η γυναίκα ένα 30%. Ο άντρας θα σπρώχνει και θα σπρώχνει μέχρι που κάποια στιγμή θα φτάσει στις κόκκινες γραμμές της γυναίκας, εκεί που η γυναίκα θα επαναστατήσει και θα πει "ως εδώ, μην πας παραπέρα"... κι εκεί θα γίνει η έκρηξη.
Ανάλογα, τις περιπτώσεις, άλλες φορές πάει πίσω ο άντρας, άλλες η γυναίκα, είναι αυτό που λέμε "οι αμοιβαίες υποχωρήσεις" Κι έτσι τα ποσοστά αυξομειώνονται....

Καταλαβαίνετε, λοιπόν, πώς λειτουργεί αυτό στο έθνος μας και στους πολίτες με τις εκάστοτε κυβερνήσεις.
Είχαμε, ας πούμε, το 50% του κύκλου έκαστος, ξεκινώντας τη σχέση μας με την κυβέρνηση. 
Κατόπιν, η κυβέρνηση (η οποιαδήποτε κυβέρνηση) αρχίζει και μας σπρώχνει προς τα πίσω... Σπρώχνει, σπρώχνει, σπρώχνει.... όσο βλέπει ότι δεν υπάρχει αντίδραση ουσιαστική, σπρώχνει συνεχώς... Αυτό που ουσιαστικά θέλει από εμάς είναι το 100% του κύκλου. 
Λογικά είναι αδύνατον αυτό, ούτε σε τυραννικά καθεστώτα δεν γίνεται. Θέλει, όμως, το περισσότερο δυνατόν του χώρου μας.. την πλήρη υποταγή μας με λίγα λόγια.
Εμείς, σήμερα, έχουμε παραχωρήσει σχεδόν όλο το ζωτικό μας χώρο, γιατί απλά δεν αντιδρούμε. Δεν φτάσαμε ακόμη στις κόκκινες γραμμές μας, ενώ ουσιαστικά πλησιάζουμε στην άκρη του ημικυκλίου μας... στο τέλος του χώρους μας... μετά έρχεται η ασφυξία.... 
Να θυμάστε, όσο δεν αντιδρούμε, τόσο προς τα πίσω πάμε.. τόσο η κάθε κυβέρνηση, μας παίρνει το χώρο μας.....Τόσο μας ισοπεδώνουν... 
Γιατί; γιατί δεν βλέπουν καμία αντίδραση, ή η αντίδραση που βλέπουν είναι άνευ ουσίας... σθεναρή...
Πού είναι οι κόκκινες γραμμές μας ως έθνος;
Δεν έχουμε;

f.b: Χανιά Παρών