Η εντατική αρχαιοβοτανική έρευνα στην βόρειο Ελλάδα και σε άλλες περιοχές της Μεσογείου τις τελευταίες δύο δεκαετίες έχει δείξει ένα ευρύ φάσμα εγχώριων και άγριων φυτών που καταναλώνονταν από τις νεολιθικές κοινότητες.
Ωστόσο, τα μακροσκοπικά υπολείμματα σχετίζονται σπάνια με το αντικείμενο στο οποίο ήταν μαγειρεμένα. Συνεπώς, γνωρίζουμε τον κατάλογο των συστατικών, αλλά όχι τα συστατικά που παρασκευάστηκαν μαζί ή πώς μαγειρεύτηκαν.
Επικεντρώνοντας στα υπολείμματα που ανακτήθηκαν από τα μαγειρικά σκεύη, η παρούσα έρευνα διερευνά τις μαγειρικές πρακτικές των κατοίκων του νεολιθικού οικισμού στην Σταυρούπολη Θεσσαλονίκης μέσα από νεολιθικά αγγεία (περίπου 5600-5000 π.Χ.).
Τα αποτελέσματα δείχνουν ότι το φαγητό που αντιπροσωπεύεται από τα καμένα υπολείμματα, περιελάμβανε οικιακό σιτάρι, φακές, βλαστάρια, και άλλα άγρια φυτά.
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ-ΠΗΓΗ: Dushka Urem-Kotsou, Stavros Kotsos, Juan Jose Garcia Granero, Amy Bogaard «Cooking plant foods in the northern Aegean: Microbotanical evidence from Neolithic Stavroupoli (Thessaloniki, Greece)», © 2017 Elsevier Ltd και INQUA.
ΣΧΟΛΙΟ Γ. Λεκάκη:
Άρα εγνώριζαν ήδη 7.600 χρόνια (τουλάχιστον) την καλλιέργεια του (οικιακού-ήμερου) σιταριού, και στην Μακεδονία, όπως και σε πολλά άλλα μέρη της λοιπής Ελλάδος και της Κύπρου. Στην δε Θεσσαλία και Στερεά (Βοιωτία) δεκάδες χιλιάδες χρόνια πριν…Άρα η καλλιέργεια των δημητριακών δεν μας ήρθε από την…Εύφορη Ημισέληνο…Και άρα σοφά φέρουν το όνομα της θεάς της γεωργίας των Ελλήνων Δήμητρας – αλλιώς θα έφεραν το όνομα κάποιας θεάς της Εύφορης Ημισελήνου…
arxeion-politismou.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου