Και τώρα που μεγάλωσα αρκετά

 

Και τώρα που μεγάλωσα αρκετά και η ηλικία μου είναι περισσότερο ένα μικρό έγκλημα παρά ένα μεγάλο παραμύθι πιστεύω στις δικές μου νεράιδες.

Δεν είμαι μια καλή γυναίκα, σιχαίνομαι αυτή τη λέξη. Καλή είναι μια παπαρούνα. Εγώ δεν είμαι παπαρούνα, είμαι όμως ένα αγριολούλουδο. Ένα γενναίο αγριολούλουδο.

Η λέξη καλή έχει χάσει τη σημασία της. Τι πάει να πει καλή; Η καλοσύνη δεν έχει σχέση με την αγάπη. Μία καλή φαινομενικά γυναίκα μπορεί να είναι καλή μόνο για το σπίτι και τον άντρα της και να μην έχει κανένα άλλο συναίσθημα για τον υπόλοιπο κόσμο. Εμένα αυτού του είδους η καλοσύνη δεν με αφορά.

Η καλοσύνη είναι μια καραμέλα που την αναμασάμε σχεδόν για όλους, δεν είναι δύσκολο να είσαι καλός, δύσκολο είναι να είσαι υπερβατικός.

Και υπερβαίνουμε τον εαυτό μας όταν είμαστε γενναίοι, όχι όταν είμαστε καλοί.

Δεν είμαι ο πιο βολικός άνθρωπος στον κόσμο, αλλά θα τρέξω να σε σώσω χωρίς να υπολογίσω τις συνέπειες. Δεν είμαι ο πιο ενάρετος, αλλά εάν θεωρώ ότι έχεις δίκιο και κινδυνεύεις, θα χάσω το δικό μου για να σε υπερασπιστώ.

Δεν ανέχομαι να με εξαπατάς αλλά λίγο να με ξεγελάς σε αφήνω, γιατί ξέρω πως δεν μπορείς να κάνεις αλλιώς.

Έχω ανθρώπους που έχουν φύγει από την ζωή μου, αλλά τους αγαπώ και τους νοιάζομαι ακόμα. Εξ άλλου είναι πολύ μεγάλη η ζωή μας για να φυλακίζουμε ανθρώπους για πάντα.

Έχω επίσης ανθρώπους που υπάρχουν στη ζωή μου και δεν τους νοιάζομαι τόσο, ούτε εκείνοι εμένα.

Τι ειρωνεία, αλλά είναι η αλήθεια. Κάποτε θα γίνουν και αυτοί παρελθόν, αλλά ξέρω πως δεν θα με στοιχειώσουν.

Αγαπώ με τον δικό μου αλλόκοτο τρόπο, αν θέλεις με αφήνεις να σε αγαπώ αλλιώς άφησε με να φύγω, δεν έχω χρόνο για χάσιμο. Δεν μετράω πόσο με αγαπάς, γιατί χάνω στο μέτρημα, άλλωστε δεν με ενδιαφέρει αυτό, δεν έχω που να βάλω την αγάπη και την αδικώ. Περισσότερο με νοιάζει η πίστη, η αφοσίωση πάρα τα πολλά λόγια.

Κουράζομαι να εξηγώ, να απολογούμαι και να αποδεικνύω. Μην με βάλεις ποτέ στην διαδικασία να πω κάτι εάν δεν θέλω μόνο και μόνο για να αποδείξω ποια είμαι. Δεν θέλω να πασχίζω να αποδείξω τίποτα, μεγάλωσα για όλα αυτά. Είμαι αυτή που είμαι, αν θες έχω μια θέση δίπλα μου, εάν όχι μην κάτσεις για να με σηκώνεις να σε ξεπροβοδιζω στην εξώπορτα. Κουράστηκα.

Δεν είμαι μια καλή γυναίκα, ποτέ δεν μου άρεσε αυτή η λέξη. Είμαι πιστή, με μια πίστη δική μου, περίεργη, που δεν θα σου βροντοφωνάζει την αγάπη μου αλλά όποτε θα γυρίζεις τα μάτια σου θα με βρεις πάντα εδώ. Όχι πως δεν είχα που να πάω, αλλά δεν ήθελα να πάω πουθενά.

Ήθελα πάντα να με εμπιστεύονται πιότερο από το να με αγαπάνε. Ζητούσα τυφλή εμπιστοσύνη, παρά τυφλή αγάπη και έστω και εάν δεν τα κατάφερα πάντα, ξέρω πως δεν πρόδωσα ποτέ έστω και εάν αγαπήθηκα λιγότερο από ό,τι αγάπησα.. Ή το αντίθετο; Ποτέ δεν θα μάθω. Άλλωστε δεν είναι ανάγκη.

Είχα πάντα μια εμμονή με την ευτυχία στα απλά πράγματα, στα βατά, στα εύκολα, σε εκείνα που ορίζουν τη δική μου πυξίδα. Δεν ήθελα κανέναν φυλακισμένο δίπλα μου, αλλά ήθελα να τον νιώθω δικό μου. Δεν ήθελα κανέναν να με ορίζει, ήθελα να με πιστεύει. Δεν γύρευα την τυπική κατανόηση, αλλά την αληθινή αφοσίωση.

Τελικά δεν γνωρίζω εάν πέτυχα και τι, πάντως ξέρω πως πουθενά δεν θα γράφει οτι φοβήθηκα και κανένας δεν μπορεί να πει πως τον γέλασα. Αν γελάστηκα αδιαφορώ, δεν είναι και καμιά μεγάλη επιτυχία να γελάσεις κάποιον, ούτε να τον σημαδεύεις χωρίς να ξέρεις σημάδι.

Γι αυτό ξεχνάω τα χτυπήματα μου από άκυρους σκοπευτές και λατρεύω τις πληγές μου από εκείνους που είχαν τα κότσια και το θάρρος να μου ρίξουν κατάμουτρα.

 Μπέττυ Κούτσιου- "Μικρά εγκλήματα για μεγάλες καρδιές."