Μπάμπης Αναγνωστόπουλος: «Θέση πιλότου στον Κορυδαλλό για να δουλέψω έχετε;»

Από τη μεζονέτα των Γλυκών Νερών στο κελί των 12 τετραγωνικών

Η ζωή του δολοφόνου των Γλυκών Νερών, Μπάμπη Αναγνωστόπουλου, «τούμπαρε» μέσα σε λίγες ώρες. Ο συζυγοκτόνος, από… golden boy, επιτυχημένος πιλότος και… περιζήτητος γαμπρός, ανέδειξε τελικά αυτό που έκρυβε πίσω από το προσωπείο του «καλού παιδιού»: Τον στυγνό εγκληματία που σκότωσε τη μόλις 20 ετών σύζυγό του, έστησε σκηνικό φόνου με το άψυχο σώμα της και το ίδιο του το παιδί, έπνιξε με τα χέρια του το άτυχο σκυλάκι και προσπάθησε να κοροϊδέψει τις Αρχές.

Τώρα έχει όλο τον χρόνο να αναλογιστεί τις εγκληματικές του πράξεις, αν είναι μόνον αυτές και δεν υπάρξουν κι άλλες αποκαλύψεις.

Η ζωή του στη φυλακή κυλάει αργά, η καθημερινότητά του, μετά τον ορυμαγδό των δημοσιευμάτων, είναι ήσυχη.

Ομως, αυτό που έκανε από την πρώτη στιγμή εντύπωση στους σωφρονιστικούς υπαλλήλους ήταν η ψυχραιμία του, το άδειο βλέμμα του, η ψυχρότητα με την οποία αντιμετώπιζε την κατάστασή του.

Λες και η διαδρομή από τη μεζονέτα των Γλυκών Νερών στο κελί των 12 τετραγωνικών με ακόμη 3 κρατούμενους, ήταν ένα φυσιολογικό γι’ αυτόν αποτέλεσμα.

Οι σωφρονιστικοί που τον βλέπουν καθημερινά διαπιστώνουν ότι έχουν να κάνουν με έναν ψυχρό υπολογιστή που απλά περιμένει να περάσει ο χρόνος.

Πιλότος;

Είναι χαρακτηριστικό ότι ακόμη και χιούμορ προσπαθεί να κάνει και όταν τον ρώτησαν τι δουλειά θα ήθελε για να απασχολείται δεν δίστασε να πει «μήπως υπάρχει θέση πιλότου;».

Εργάζεται στις φυλακές ως καθαριστής, προαυλίζεται με τους υπόλοιπους φυλακισμένους της προστατευμένης ΣΤ πτέρυγας και τις περισσότερες ώρες τις περνά στο κελί διαβάζοντας ή παρακολουθώντας τηλεόραση.

Δεν έχει ζητήσει τίποτε το ιδιαίτερο από τη φυλακή, δεν δείχνει ούτε καν ανήσυχος για την τύχη του ή αγχωμένος ως «πρωτάρης» πίσω από τα κάγκελα.

Πάει συχνά στο καρτοτηλέφωνο και τηλεφωνεί στους συγγενείς του, κυρίως στον αδελφό του, ενώ δείχνει κι ευαισθησία για τα γατάκια της φυλακής.

Ο δήθεν φιλόζωος, που σκότωσε με τα ίδια του τα χέρια το σκυλί του τώρα προσπαθεί να παρουσιάσει ένα διαφορετικό προσωπείο.

Το ψυχρό του βλέμμα, τα «άδεια» μάτια του δεν προδίδουν κάποια μεταμέλεια, όσο κι αν ζητά συγγνώμη για τα εγκλήματα που έκανε. Δεν πολυσυζητά για την τραγική φιγούρα της ιστορίας, την αδικοχαμένη Καρολάιν και το μόνο που θέλει είναι να μαθαίνει νέα για τη μόλις ενός έτους κόρη του, το παιδί του που προσπάθησε να το μετατρέψει σε «άλλοθι» για να γλιτώσει από την τιμωρία.

Οι σχέσεις του με τους υπόλοιπους κρατούμενους στην πτέρυγα είναι τυπική. Μιλάει με όλους, και με τον Φουρθιώτη, αλλά αποφεύγει τις στενές παρέες. Η δημοσιότητα των τελευταίων ημερών τον τρόμαξε και γι’ αυτό αποφάσισε να κλειστεί περισσότερο στο κελί του.

Το… δήθεν καλό παιδί, αποδείχθηκε ψυχρός εκτελεστής, όσο κι αν προσπαθεί με τον ήρεμο χαρακτήρα του να αποδείξει ότι δεν είναι ο… Σατανάς. Κάτι που πολύ δύσκολα θα το αποδεχθεί η ελληνική κοινωνία.