Μήπως η κυβέρνηση ενεργεί για επιστροφή στη δραχμή;

Η επικρατούσα θεωρία ότι ο Αλέξης Τσίπρας θέλει πάση θυσία να μείνει η Ελλάδα στο ευρώ ίσως να μην ισχύει, για αυτό και η αντιφατική πολιτική.
Να ξεκαθαρίσουμε κατ’ αρχάς τι εννοούμε με τον όρο «κυβέρνηση», επειδή κινδυνεύουμε να δολοφονήσουμε και τα λίγα ελληνικά που μας έμαθαν. Πρόκειται για έναν αριθμό πολιτικών που αποτελούν ένα άθροισμα, ή ένα σύνολο; Το άθροισμα είναι μια «μάζωξη» ανθρώπων που μπορεί να έχουν κάποια κοινά στοιχεία, αλλά ίσως άλλα τόσα διαφορετικά. Κάθε ένας από αυτός, συνεργάζεται στα σημεία συμφωνίας, αλλά δρα ανεξαρτήτως όπου διαφωνεί.
Το σύνολο, απεναντίας, αποτελείται επίσης από μια ομάδα ανθρώπων, αλλά είναι συμπαγές. Ανεξαρτήτως των τυχουσών διαφωνιών στη λήψη της απόφασης, κατά την ώρα της δράσης εκφέρεται κοινή θέση επί του προκύπτοντος θέματος. Δρουν δηλαδή, επί κοινής γραμμής με ενιαία θέση.
Κάποιος θα μπορούσε να πει, ότι με τον όρο κυβέρνηση -στην Ελλάδα, τουλάχιστον- εννοούμε μεν ομάδα πολιτικών, δρώντων όμως προς υλοποίηση της γραμμής που χαράσσει ο πρωθυπουργός, ανεξαρτήτως αν συμφωνούν ή όχι.
Με βάση τα ανωτέρω, τι ακριβώς κυβέρνηση έχουμε αυτήν την ώρα στην Ελλάδα; Για να το κατανοήσουμε, πρέπει να λάβουμε υπόψη τα λόγια των κυβερνητικών ή τις πράξεις; Αγνοεί άραγε η «δεξιά» τι ποιεί η «αριστερά» εντός του κυβερνητικού σχήματος; Και κατά πόσο οι εξαγγελίες, οι δηλώσεις, οι διαβεβαιώσεις του κ. πρωθυπουργού και του πολύ στενού κύκλου των συνεργατών του, απηχούν πράγματι τις σκέψεις και τις επιδιώξεις του, και δεν είναι είτε «μπλόφες» προς τους δανειστές, είτε γίνονται προς παραμυθίαση του εκλογικού σώματος, κατά πώς έγραψε και ο Μάριος Πλωρίτης «ζούμε μέσα στην παραποίηση, την παραφιλολογία, το παραμύθιασμα, την παραπλάνηση»;
Αυτό λοιπόν είναι ένα αξεπέραστο εμπόδιο για να εξαχθούν ορθά συμπεράσματα, για το τι ακριβώς επιδιώκει η κυβέρνηση (υπό οιαδήποτε μορφή της). Σε παλαιότερο σημείωμα, ως υπόθεση εργασίας, είχα αναφέρει και την εκδοχή, ότι ο κ. Τσίπρας ίσως να μη είναι αντίθετος με όσα εκφράζει ο κ. Λαφαζάνης, αλλά στους λόγους μεν εμφανίζεται ως ευρωπαϊστής, όμως οδηγεί τις συζητήσεις με τους δανειστές σε αδιέξοδο, ώστε η αναπότρεπτη έξοδός μας από την ευρωζώνη, να μη θεωρηθεί δική του επιδίωξη, αλλά έργο των «κακών» της άλλης πλευράς.
Ο κ. Λαφαζάνης ασκεί εξωτερική πολιτική εχθρική προς τον ήδη υπάρχοντα προσανατολισμό της χώρας (τον οποίο ο κ. πρωθυπουργός διαβεβαιώνει ότι ακολουθεί), ο κ. Κατρούγκαλος διορίζει κομματικούς φίλους στο δημόσιο, ενώ ένα από τα αιτήματα των δανειστών κάνει λόγο για μείωση του δημοσίου, ο κ. Παρασκευόπουλος υπογράφει την αποφυλάκιση του Ξηρού, γνωστής ούσης εκ των προτέρων της αντίδρασης των ΗΠΑ, ο κ. Βίτσας -ομού με τους συνδικαλιστές του ΣΥΡΙΖΑ- αντιδρούν στην εκμετάλλευση χώρου του Λιμένος Πειραιώς, ενώ ο κ. Τσίπρας καλεί τους Κινέζους για επενδύσεις, και γενικώς ο καθείς «το μακρύ του και το κοντό» του.
Κάθε υπόθεση εργασίας, ο αναλυτής οφείλει να την παρουσιάζει, ανεξαρτήτως των ελάχιστων ή μηδαμινών πιθανοτήτων επαλήθευσής τους. Και βέβαια, δεν θα μπορούσαν να μη την μελετήσουν και ξένοι αναλυτές, όταν διαπιστώνουν πως υπάρχουν υπουργοί που πράττουν παν το δυνατόν για την αποτυχία των διαπραγματεύσεων με τους δανειστές.
Η ακολουθούμενη, λοιπόν, αντιφατική πολιτική από την ασύνδετη «μάζωξη» προσώπων, δεν είναι δυνατόν να μη έγινε αντιληπτή, όπως είπα, από ξένους, και έρχεται ο Βρετανός Telegraph με τους πολιτικούς αναλυτές του να υποστηρίξει ότι «η στρατηγική τους αποσκοπεί στο να προσπαθήσουν να δικαιολογήσουν την οριστική ρήξη, πείθοντας την ελληνική κοινή γνώμη ότι το Grexit επιβλήθηκε στη χώρα», και δεν την προκάλεσε η ελληνική κυβέρνηση.
Το άρθρο καταλήγει: «Υπάρχει μία αυξανόμενη ανησυχία ότι ένα μεγάλο μέρος της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ - ίσως και ο ίδιος ο Τσίπρας - έχουν πειστεί ότι αποκλείεται να υπάρξει συμφωνία με ανεκτούς όρους και έχουν ήδη αποφασίσει τη χρεοκοπία της χώρας και την επιστροφή στη δραχμή, προτιμώντας αυτήν την εξέλιξη από το να προδώσουν τις αρχές τους», αναφέρει το δημοσίευμα.
Σύμφωνα με τον οικονομολόγο του Oxford Economics, Gabriel Sterne, η επικρατούσα θεωρία ότι ο ΣΥΡΙΖΑ κάνει συνεχώς λάθη και οδεύει προς την καταστροφή είναι τελείως επιφανειακή, γιατί εκλαμβάνει ως δεδομένο ότι ο κ. Τσίπρας θέλει πάση θυσία να μείνει στο ευρώ, κάτι που ίσως να μην ισχύει.
Τι απ’ όλα συμβαίνει, σε λίγες μέρες θα το μάθουμε.

Ο Μακεδών

Πηγή: www.voria.gr