Ο κορυφαίος σκηνοθέτης `συναντήθηκε` με τον Goran Bregovic και δημιούργησαν μια ταινία που άφησε εποχή. O Emir Kusturica γεννήθηκε στις 24 Νοεμβρίου του 1954.
-Από τη Μανταλένα Μαρία Διαμαντή
Emir Kusturica... Στο άκουσμα αυτού του ονόματος, για κάποιο λόγο έρχεται αυτομάτως η ταινία "Ο καιρός των τσιγγάνων"... Ένα αριστούργημα που δικαιωματικά κέρδισε το βραβείο καλύτερης σκηνοθεσίας στο 42ο Φεστιβάλ των Καννών.
Ο Kusturica θεωρείται ένας από τους πιο αναγνωρισμένους Σέρβους σκηνοθέτες, ηθοποιούς και μουσικούς. Έχει κερδίσει δυο φορές τον Χρυσό Φοίνικα στο Φεστιβάλ Καννών για τις ταινίες του "Ο μπαμπάς λείπει σε ταξίδι για δουλειές" και "Underground" , κι έχει επίσης τιμηθεί με το "Ordre des Arts et des Lettres". Στις 8 Σεπτεμβρίου 2007, έγινε εθνικός πρεσβευτής της Σερβίας στη UNICEF. Σήμερα κατοικεί σε ένα χωριό που έχτισε για την ταινία του "Η ζωή είναι ένα θαύμα", το Ντρβένγκραντ.
Στο εκπληκτικό έργο του "Ο καιρός των τσιγγάνων" συναντήθηκε με έναν από τους πιο γνωστούς Βόσνιους συνθέτες της πρώην Γιουγκοσλαβίας με στυλ του επηρεάστηκε σε μεγάλο βαθμό από τη μουσική των Ρωμά, διατηρώντας αρκετά στοιχεία της παραδοσιακής μουσική της περιοχής. Δεν θα μπορούσε να είναι άλλος από τον Goran Bregovic, ο οποίος καθιερώθηκε για την εξαίσια μουσική που έγραψε για την ταινία του Εmir Kusturica.
Ένα εκπληκτικό σκληρό έργο, που κινείται ανάμεσα στο φανταστικό και στο πραγματικό. Ο σκηνοθέτης, μέσα από μια απλή δραματική ιστορία, εξετάζει με ρεαλισμό τον τρόπο ζωής των ηρώων του. Αυτό το πετυχαίνει κυρίως μέσα από τη περιπλάνηση , τη μουσική και τα τραγούδια. Με την κάμερά του, παρατηρεί όλα όσα διαδραματίζονται τριγύρω του, ξεκάθαρα και με ειλικρίνεια.
Η ιστορία διαδραματίζεται σε έναν τσιγγάνικο καταυλισμό στην Γιουγκοσλαβία. Εκεί, ο νόθος γιος μιας τσιγγάνας κι ενός στρατιώτη, ο Περχάν, μεγαλώνει μαζί με τη γιαγιά του. Εκείνη, είναι μια γυναίκα που καταφέρνει να παραμείνει τίμια, σε πείσμα του ανήθικου περιβάλλοντος της μικρής τσιγγάνικης κοινωνίας τους. Ζουν φτωχικά γιατί δεν έχουν χρήματα. Ωστόσο, ο Περχάν στηρίζεται από την οικογένειά του. Η γιαγιά του τον φροντίζει, η ανάπηρη αδερφή του Ντανίρα τον γεμίζει αγάπη και ο τεμπέλης θείος του, ο Μερντζάν, του συμπαραστέκεται. Ο Περχάν ζει μια ήρεμη κι ανέμελη ζωή,μέχρι που όλα αλλάζουν προς το καλύτερο, όταν ερωτεύεται την όμορφη `Αζρα και ορκίζεται να την παντρευτεί.
Ο πλουσιότερος τσιγγάνος του χωριού, όμως, ο Αχμέντ Ντίντα, υπονομεύει την ήσυχη και τίμια ζωή της οικογένειας. Ο Αχμέντ υπόσχεται στην γιαγιά ότι θα πληρώσει τα χρήματα που είναι απαραίτητα για να γίνει καλά η αδερφή του Περχάν. Αυτό το χρησιμοποιεί ως πρόφαση για να πάρει τα δύο αδέρφια μακριά από το σπίτι τους. Ο Αχμέντ μαθαίνει στον Περχάν όλα τα κόλπα που γνωρίζει για την κλεψιά, τη ζητιανιά, τη σωματεμπορία και του εμπορίου μωρών κατά μήκος των συνόρων της Ιταλίας. Ο νέος, τα μαθαίνει γρήγορα και γίνεται αρχηγός της συμμορίας. Το τραγικό τέλος παραμονεύει...
Ο πλουσιότερος τσιγγάνος του χωριού, όμως, ο Αχμέντ Ντίντα, υπονομεύει την ήσυχη και τίμια ζωή της οικογένειας. Ο Αχμέντ υπόσχεται στην γιαγιά ότι θα πληρώσει τα χρήματα που είναι απαραίτητα για να γίνει καλά η αδερφή του Περχάν. Αυτό το χρησιμοποιεί ως πρόφαση για να πάρει τα δύο αδέρφια μακριά από το σπίτι τους. Ο Αχμέντ μαθαίνει στον Περχάν όλα τα κόλπα που γνωρίζει για την κλεψιά, τη ζητιανιά, τη σωματεμπορία και του εμπορίου μωρών κατά μήκος των συνόρων της Ιταλίας. Ο νέος, τα μαθαίνει γρήγορα και γίνεται αρχηγός της συμμορίας. Το τραγικό τέλος παραμονεύει...
Η ταινία πήρε το βραβείο καλύτερης σκηνοθεσίας στο 42ο Φεστιβάλ των Καννών.
Η αγάπη και η συμπάθεια που έχει για τους ήρωές του ο σκηνοθέτης, φαίνεται... Άλλωστε είναι άτομα ελεύθερα, με έντονο συναισθηματικό κόσμο και λαχτάρα για ζωή.
Τί να γράψει κανείς για την αριστουργηματική μουσική του Goran Bregovic... Εκπληκτική, γεμάτη Βαλκάνια...Γεμίζει τους ακροατές της με συναισθήματα χαράς αλλά ταυτόχρονα και λύπης. Ακούγοντάς την, το μυαλό γεμίζει εικόνες, η καρδιά γοητεύεται... Ποιός μπορεί να ξεχάσει τη συναρπαστική μελωδία σ`εκείνη τη σκηνή στο ποτάμι...
Θεωρώ, πως "Ο καιρός των τσιγγάνων" είναι ίσως, η καλύτερη ταινία του Emir Kusturica. Ένα κλασικό έργο για τη ζωή, την ελευθερία, τον έρωτα, το όνειρα που μας κυριεύει την ψυχή...
Ο Goran Bregovic μαζί με τον Emir Kusturica πέτυχαν κάτι μοναδικό. Να συνδυάσουν και να αποδώσουν ιδανικά την εικόνα της Γιουγκοσλαβίας και της ζωής των τσιγγάνων.
Η αναπαράσταση τόσο των γεγονότων όσο και των συναισθημάτων, γίνεται με πραγματικά αριστουργηματικό τρόπο, μέσα από καταστάσεις αρκετά κωμικοτραγικές. Οι ερμηνείες των πρωταγωνιστών, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι είναι συγκλονιστικές... Τόσο αληθινές που δεν ξεχωρίζουν αν είναι πραγματικότητα ή όχι...
πηγή: klik.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου