Γράφει ο Κρεσέντσιο Σαντζίλιο*
Εμμέσως πλην σαφώς ειπώθηκε πως η Ελλάδα έκανε ένα μεγάλο λάθος που «αντί να αναστείλει τουλάχιστον για έξη μήνες την μη αποδοχή αιτήσεων ασύλου για λόγους εκτάκτων συνθηκών και εθνικής ασφάλειας, την ανέστειλε (μόνο) για ένα μήνα» (Π. Νεάρχου, Μεταναστευτικό, παλινδρόμηση στην παλιά αυτοκαταστροφική πολιτική πριν τον Έβρο).
Θεωρητικά και σε γενικές γραμμές, σαν αφηρημένος συλλογισμός, όλα αυτά θα μπορούσαν να είναι αλήθεια. Έκανε ένα μεγάλο λάθος, ναι. Ωστόσο θα ήταν ναι μεν αλήθεια εφόσον όμως η Ελλάδα ήταν (είναι) μια ελεύθερη και κυρίαρχη χώρα και όχι μια χώρα που «ζει» στα μέτρα των εντολών που λαμβάνει απ’ «έξω» και των αντιστοίχων δεσμεύσεων που η ίδια παραχωρεί συνεχώς στους ξένους.
Όντως για ένα κυρίαρχο κράτος που ενεργεί με απόλυτο γνώμονα μόνο το δικό του συμφέρον, ο περιορισμός στον ένα μήνα αντί τουλάχιστον σε έξι μήνες θα ήταν ένα ασυγχώρητο σφάλμα,
– (παρένθεση: εμείς, προσωπικά, θα προσαυξάναμε κιόλας: «και πέραν των έξι μηνών, επ’ αορίστου χρόνου», απολύτως νόμιμα αφού αποδεδειγμένα και πασιφανώς στο ελληνικό γεωγραφικό πεδίο παρατείνεται επ’ αορίστου ο κίνδυνος τμηματικής ή μαζικής εισβολής ανεπιθύμητων και εχθρικών στοιχείων, δηλαδή βίαιης παραβίασης των εθνικών συνόρων από χιλιάδες λαθραίους όλων των φυλών και χρωμάτων, τουτέστιν ολοσχερώς παρανόμων) –
και επιπλέον μεγάλο λάθος εκτίμησης του κινδύνου, λάθος πολιτικής τοποθέτησης, λάθος γεωστρατηγικού σχεδιασμού.
Απ’ ό, τι φαίνεται, όμως, και τοποθετώντας μια πλάι στην άλλη τις ψηφίδες του συνολικού ψηφιδωτού, όλη η «υπόθεση άσυλο» πολύ πιθανόν να «πήρε σάρκα και οστά» κατά τη διάρκεια της περιβόητης «συλλογικής» επίσκεψης της ευρωπαϊκής τρόικας με τον Έλληνα οικοδεσπότη στον Έβρο, τις τυμπανοκρουσίες της και τις «αποκαλυπτικές» περιηγήσεις στα σύνορα και τα ωραία λόγια τα ψεύτικα και τις «ξεβράκωτες» εκφράσεις θαυμασμού των τριών φαρισαίων προς τον Έλληνα «αρχηγό» που κοκορευόταν σαν πολυβραβευμένος ήρωας.
Συνεχίστε ΕΔΩ
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου