Γράφει ο Σπύρος Μακρής
Οι ανασκαφές στην Κόστα Ρίκα έχουν αποκαλύψει μια τεράστια σχεδόν τέλεια σφαίρα από πέτρα, προκαλώντας τους ειδικούς να αναρωτηθούν αλλά και να ρωτήσουν πώς επιτεύχθηκε αυτή η ακρίβεια πριν από χιλιάδες χρόνια. Ωστόσο η ανακάλυψη αυτή δεν είναι η μοναδική, απλά είναι ιδιαίτερα εντυπωσιακή.
Τα τεράστια αυτά αντικείμενα αναφέρονται ως πέτρινες σφαίρες του Diquis, μια περιοχή στα νότια της Κόστα Ρίκα. Υπολογίζεται ότι κατασκευάστηκαν μεταξύ του έτους 300 και 1500 μ.Χ. από τους προκάτοχους του πολιτισμού Boruca. Όλα αυτά, σύμφωνα με μία ανάρτηση στο Facebook του Εθνικού Μουσείου της Κόστα Ρίκα.
Η μεγάλη ποσότητα αυτών των γλυπτών, το λεπτό φινίρισμα της επιφάνειας τους, η σχεδόν τέλεια σφαιρικότητά τους, η ποικιλία μεγεθών, καθώς και η διαδικασία κατασκευής, ο συμβολισμός και η χρήση τους σε δημόσιους χώρους, τα καθιστά ως εξαιρετικά αρχαιολογικά αντικείμενα, εξηγεί η ιστοσελίδα του Diquis.
«Είναι μια απίστευτη ευκαιρία να μελετήσουμε αυτά τα μοναδικά στοιχεία στον κόσμο και ιδιαίτερα τις πέντε μερικώς θαμμένες σφαίρες που βρίσκονται στην αρχαιολογική Ζώνη Finca 6», λέει ο μεξικανός αρχαιολόγος και ερευνητής Isabel Medina.
«Προσπαθούμε να απελευθερώσουμε τις σφαίρες μέσω μιας αρχαιολογικής ανασκαφής προκειμένου να τεκμηριώσουμε την κατάστασή τους, τόσο στην εκτεθειμένη ανώτερη επιφάνεια όσο και στο έδαφος, με σκοπό να καταγράψουμε την φυσική κατάσταση της κάθε μιας».
Σύμφωνα με τον Medina, η απόφαση να διατηρηθούν οι ημι-θαμμένες σφαίρες «ήταν επαρκής για την επιτόπια διατήρηση και την μετέπειτα μελέτη τους», η οποία πραγματοποιείται ήδη από μια διεπιστημονική ομάδα του Εθνικού Μουσείου της Κόστα Ρίκα.
Οι σφαίρες έχουν απίστευτη τελειότητα στρογγυλότητας αφού «μερικές από αυτές φτάνουν το 96%», λέει ο Corrales, ο οποίος μελετά επίσης τα όργανα με τα οποία έγιναν οι σφαίρες:
«Βρήκαμε τα εργαλεία που χρησιμοποιήθηκαν κοντά στις σφαίρες καθώς και τα όργανα που χρησιμοποιήθηκαν για την εξομάλυνση της πέτρας. Κατασκευάστηκαν από διάφορα υλικά, γρανίτη και βράχους gabbro, ασβεστόλιθο ή ψαμμίτη, αλλά κυρίως gabbro».
Η παραγωγή σφαιριδίων αφορούσε τη λείανση μεγάλων όγκων πυριγενών πετρωμάτων, όπως το gabbro, το granodiorite και οι ανδεσίτες ή οι ιζηματογενείς πέτρες όπως ο ασβεστόλιθος και ο ψαμμίτης.
Η διαδικασία αφορούσε το τεμαχισμό της επιφάνειας με πέτρινα εργαλεία. Οι αρχαίοι χρησιμοποίησαν θερμότητα καθώς επέτρεπαν την απομάκρυνση επιπλέον στρώσεων βράχου ενώ με τη βοήθεια ξύλινων εργαλείων ήταν σε θέση να ελέγξουν την στρογγυλότητά τους.
Η επιφάνεια επεξεργάστηκε με λειαντικά όπως άμμο για να ταιριάξει και οι μεγαλύτερες σφαίρες ήταν επίσης γυαλισμένες για να αποκτήσουν λάμψη ή γυαλάδα. Υπάρχουν σφαίρες λίγων εκατοστών έως και 2,66 μέτρα σε διάμετρο και μπορούν να ζυγίσουν μέχρι και 25 τόνους.
Η πρώτη ύλη για τη δημιουργία τους βρίσκεται στους πρόποδες της Cordillera Costeña. Από εκεί, το υλικό ή το ημιτελές γλυπτό μεταφέρθηκε στο χώρο όπου θα βρισκόταν η σφαίρα όπου και τελείωσε εκεί.
Δεν είναι γνωστό πώς οι αρχαίοι μετέφεραν τις πέτρες, αλλά σίγουρα πρέπει να ήταν ένα περίπλοκο έργο, το οποίο αφορούσε μια μεγάλη οργάνωση, την κινητοποίηση των ανθρώπων, τη χρήση μοχλών και βάσεων στήριξης.
Η Χρησιμότητα
«Έχουμε μελετήσει το έδαφος στο οποίο υπάρχουν περισσότερες από 15 από αυτές τις σφαίρες, ενώ μερικές βρέθηκαν δίπλα σε περιοχές που δίνουν πρόσβαση σε κτίρια κατοικιών λες και τοποθετήθηκαν επίτηδες εκεί με σκοπό να καλωσορίσουν τον επισκέπτη. Χρησιμοποιήθηκαν ως ένδειξη ιεραρχίας, κατάταξης και εθνοτικής διάκρισης», εξηγεί ο αρχαιολόγος Francisco Corrales του Εθνικού Μουσείου της Κόστα Ρίκα.
Αυτές οι τεράστιες σφαίρες εντοπίστηκαν σε σημαντικούς οικισμούς, σχηματίζοντας σύνολα ή ευθυγραμμίσεις και ως μέρος των κύριων αρχιτεκτονικών δομών, για να ενισχύσουν το κύρος ενός τόπου και τη θέση της εξουσίας των ηγετών.
Δυστυχώς, πάρα πολλές από τις σφαίρες απομακρύνθηκαν από τον αρχικό τόπο αλλά και σημείο όπου πρωτοβρέθηκαν, πράγμα που σημαίνει ότι έτσι έχουν χαθεί σήμερα πολύτιμες πληροφορίες σχετικά με την προέλευσή τους και τη χρήση τους.
Αυτός έχει σαν συνέπεια, η παρατήρηση ενός απομονωμένου αντικειμένου, χωρίς το κοινωνικό πλαίσιο του οποίου ήταν μέρος να έχει δημιουργήσει μια σειρά από μύθους και εικασίες χωρίς επιστημονική βάση.
Με την υποτίμηση των προκολομβιανών πολιτισμών, μερικοί εξετάζουν περιπτώσεις όπως ότι μπορεί να είναι δημιουργήματα εξωγήινων, άλλοι θεωρούν ότι πίσω τους κρύβονται ανυπολόγιστα ίχνη της μυθικής Ατλαντίδας, ακόμα και υπερσύγχρονες συσκευές πλοήγησης, πύλες ανάμεσα σε διαστάσεις του χρόνου ή ότι οι σφαίρες θα μπορούσαν να αποτελούν δοχεία εσωτερικής ενέργειας.
Μάλιστα, οι ανθρωπολόγοι Ivar Zapp και George Erikson ισχυρίζονται ότι οι σφαίρες είναι απόδειξη ότι στο Δέλτα του Diquis, ένας μεγάλος πολιτισμός εγκαταστάθηκε κοντά στη θάλασσα.
Στην εργασία τους, «Η Ατλαντίδα στην Αμερική» υποστηρίζουν ότι οι πέτρινες σφαίρες υποδεικνύουν θαλάσσιες διαδρομές και χρησιμοποιούνταν ως όργανα ναυσιπλοΐας και ότι οι ευθυγραμμίσεις τους έδειχναν προς μεγαλιθικά σημεία όπως οι Στήλες του Ηρακλή (Γιβραλτάρ), οι πυραμίδες της Αιγύπτου, το Στόουνχεντζ ή το Νησί του Πάσχα, υποδηλώνοντας ότι οι Άντλαντες συνδέονταν με άλλους πολιτισμούς και ότι στην Κόστα Ρίκα υπάρχουν ενδείξεις για την ύπαρξή τους.
Φυσικά, κανείς, δεν έχει την παραμικρή απόδειξη για τους όποιους ισχυρισμούς του, ούτε καν οι ίδιοι οι αρχαιολόγοι με τις προσγειωμένες αντιλήψεις τους. Όλοι κάνουν εκτιμήσεις και υποθέσεις και, απλά, προσπαθούν να ισορροπήσουν τις πιθανότητες.
Researchers in Costa Rica unearth a nearly ‘Perfect’ massive stone sphere
Mysterious Stone spheres of Costa Rica
diadrastika.com
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου