ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΑΝΑΦΕΡΕΤΑΙ ΣΕ ΓΡΑΠΤΗ ΠΗΓΗ ΤΟ ΜΝΗΜΕΙΟ ΤΟΥ ΚΑΣΤΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΡΩMΑΙΟΥΣ;

 

ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΑΝΑΦΕΡΕΤΑΙ ΣΕ ΓΡΑΠΤΗ ΠΗΓΗ ΤΟ ΜΝΗΜΕΙΟ ΤΟΥ ΚΑΣΤΑ ΣΤΗΝ ΜΕΣΟΛΑΚΚΙΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΡΩMΑΙΟΥΣ;

Του Κώστα Δελιακη

Αναπτύσσονται ερωτήματα στους ιστορικούς και τους Αρχαιολόγους, για τους λόγους της μη αναφοράς του, κυρίως απο τον Παυσανία, ο οποίος έζησε σε μιά περίοδο που η Ελληνική επικράτεια, βρισκόταν υπο την κατοχή των Ρωμαίων.

Ο Παυσανίας υπήρξε, Έλληνας περιηγητής και γεωγράφος του 2ου αι. μ.Χ., που έζησε στους χρόνους του Αδριανού και του Μάρκου Αυρήλιου.

Είναι ανάγκη, επομένως, να ξαναθυμηθούμε πως αυτή η πολυαιώνια "εμπειρία" των Ελλήνων , δεν έγινε, κάτω απο τους καλύτερους όρους, όπως διαχέεται απο διάφορους Ιστορικούς.

Οι Ρωμαίοι υπήρξαν σκληροί δυνάστες των Ελλήνων και του Ελληνικού χώρου για πολλούς αιώνες και με ακριβέστερη εκτίμηση σήμερα, υπήρξαν κλοπείς του Ελληνικου Πολιτισμού τους και όχι συνεχιστές του, όπως λαθεμένα θεωρούντο έως χθές.

Με την υποταγή των Ελλήνων, χρειαζόντουσαν οι Ρωμαίοι, πνευματικά εφόδια που δεν διέθεταν αλλά και τρόπους διοίκησης τους ,που αγνωούσαν , καθώς οι Λατίνοι αποτελούσαν έναν υποδεέστερο λαό. Αυτό το πληροφορούμαστε απο τον κορυφαίο εκπρόσωπο της Ρωμαικής Λογοτεχνίας, τον ποιητή τους, Κόϊντο Οράτιο Φλάκκο (65-08 π.χ):"

Η Ελλάδα κατακτηθείσα(απο τους Ρωμαίους) κατέκτησε τον αγροίκο νικητή και τας τέχνας εισήγαγε εις το Αγροίκον Λάτιο"( Οράτιος, επιστ.ΙΙ, 1, 156-157).

Oι ΡΩΜΑΙΟΙ, απαξίωσαν και διέσυραν, τον Ελληνικό Πολιτισμό,παριστάνοντας ,μάλιστα και τους κάκιστους "δωδεκαθεϊστές".Θιασώτες μιάς θρησκείας που αγνωούσαν, που ωστόσο "επέβαλαν" με τη βία και στον λαό τους ,αλλά και στους άλλους, γιατί έτσι βόλευε,για την ευκολότερη χειραγώγηση των Ελλήνων και την εδραίωση της δικής τους Εξουσίας.

Ο Ρωμαίος Στρατηγος Αιμίλιος Παύλος(230-160 π.Χ) ,μετά την νίκη του στην Πύδνα επι του Βασιληά της Μακεδονίας Περσέα, το 168π.Χ, προέβει σε μιά σημαντικότατη κίνηση απέναντι στον ηττημένο Μακεδόνα Βασιληά......του ζήτησε την Βιβλιοθήκη του, προκειμένου λέει,να αποκτήσουν οι γιοί του, εκτεταμένη Ελληνική παιδεία.

Ο Αιμίλιος Παύλος συγκεντρώνει ,όλα τα χαρακτηριστικά ενός μορφωμένου " Ρωμαίου Φιλέλληνα". Ορισμένοι μάλιστα ιστορικοί τον χαρακτηρίζουν"σεσημασμένο" Φιλέλληνα.

Το περιστατικό με την Βιβλιοθήκη,του Βασιλιά Περσέα,αναφέρεται προκειμένου να τονιστούν δύο "ιδιαιτερότητες " των Ρωμαίων δυναστών του Ελληνικού χώρου και των Ελλήνων, που ως έποικοι,εφάρμωσαν με συστηματικό τρόπο.

Η πρώτη , αφορά την κλοπή καθε αξιόλογου έργου τέχνης και η μεταφορά τους στην Ρώμη και η δεύτερη, την σύλληση των Βιβλιοθηκών των κατακτημένων Ελλήνων,για την επάνδρωση των ιδιόκτητων βιβλιοθηκών των Ρωμαίων.

Τότε παρατηρείται για πρώτη φορά στην ιστορία των Ελλήνων,η μαζικότερη μεταφορά πλήθους Ελληνικών κυλίνδρων και χειρογράφων που θα εμπλουτίσουν τις βιβλιοθήκες αυτές, που θα συμπληρωθούν απο τους Σταυροφόρους το 1204 μ.Χ, κατά την α΄άλωση της Κωνσταντινούπολης , με την βιαιοπραγία και διάλυση της μεγάλης Βιβλιοθήκης της , μιάς "κληρονομιάς", που θα συνεχιστεί με συνέπεια και τους κατοπινούς αιώνες,έως την εποχή της απελευθέρωσης της Ελλάδας απο τον Τουρκικό ζυγό το 1821 και θα περάσει, ως "προίκα", στην Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία, που θα την μεταβάλλει,στις μέρες μας,στον μεγαλύτερο συλλέκτη αρχαίων Ελληνικών χειρογράφων,που είναι κλεισμένα,σε ένα απροσδιόριστο αριθμό,απίστευτα μεγάλων βιβλιοθηκών,και που υπαγόρευσε μάλιστα, την δημιουργία του ανεξάρτητου κράτους, του Βατικανό ,προκειμένου να διασφαλίσει απο ενδεχόμενες διεκδικήσεις στο μέλλον.

Πολύ αργότερα , με την βοήθεια του ποιητή Ασίνιου Πολλίωνα,οργάνωσαν τις πρώτες Δημόσιες Βιβλιοθήκες τους κατά τα Ελληνικά πρότυπα.

Μιά μεγάλη τέτοια ιδιόκτητη Βιβλιοθήκη διέθεται και ο Λούκουλος ,στο Τούσκουλο, που την επισκέπτονταν συχνά, για ενημέρωση, όπως μας πληροφορεί ο Ρωμαίος διανοητής Κικέρων, αλλά και ο απεινής διώκτης καθέ μορφής Ελληνικότητας, ο Κάτωνας ο Πρεσβύτερος ο Τιμητής(234-149 π.Χ), που προτίμησε να δει το παιδί του νεκρό, απο το να επιτρέψει σε Ελληνες γιατρούς να το θεραπεύσουν. Για τον εν λόγω Κάτωνα, όπως μαθαίνουμε απο τους ιστορικούς,θα άξιζε να πούμε πως: α υ τ ο κ τ ό ν η σ ε διαβάζοντας.....Πλάτωνα.Τόσος και τέτοιος "Φιλελληνισμός".

Τέτοιες αδυναμίες συγκεντρώνει και ο Αιμίλιος Παύλος ,ο οποίος ματά την νίκη του στην Πύδνα , ισοπεδώνει την Μακεδονία.Ολόκληρη η περιοχή της Μακεδονίας ,ερημώνεται και μεταφέρονται στην Ρώμη , ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΑΣΙΛΙΚΟΙ ΘΗΣΑΥΡΟΙ και τα Αρχαία Μνημεία, που αποτελούν κομμάτια του Ελληνικού Πολιτισμού. Ενώ ένα μεγάλο τμήμα των Μακεδόνων κατοίκων της, πωλούνται στα ΣΚΛΑΒΟΠΑΖΑΡΑ.

Τότε επέδειξε τον θρίαμβο του στην Ρώμη,με την μεταφορά,πάνω σε 250 διαμορφωμένες άμαξες, μεγάλου αριθμού έργων Τέχνης.

" Η όλη πομπή του «θριάμβου» μοιράστηκε σε τρεις μέρες. Η πρώτη μόλις έφτασε για τη θεαματική επίδειξη των λαφυραγωγημένων αγαλμάτων, εικόνων και κολοσσών, που τα περιφέρανε πάνω σε διακόσια πενήντα αμάξια.Την επόμενη πέρασαν σε πομπή μέσα σε πολλά αμάξια ταωραιότερα και πολυτελέστερα μακεδονικά όπλα, που αστραφτοκοπούσαν όλα από φρεσκοχυμένο χαλκό και σίδερο... Ξοπίσω από τις άμαξες με τα όπλα ακολουθούσαν τρεις χιλιάδες άνδρες κουβαλώντας ασημένια νομίσματα μέσα σε εφτακόσια πενήντα δοχεία... Ξοπίσω πήγαιναν αυτοί που κρατούσαν το χρυσό νόμισμα, μοιρασμένο σε δοχεία όπως και το ασημένιο.

Τα δοχεία ήταν εβδομήντα επτά συνολικά... Ακολουθούσε το άρμα του Περσέα, τα όπλα του και το στέμμα του ακουμπισμένο πάνω στα όπλα. Έπειτα, σε μικρή απόσταση, τα παιδιά του βασιλιά που τα έσερναν αιχμάλωτα και μαζί τους ένα πλήθος από τροφείς και δασκάλους και παιδαγωγούς, που δακρυσμένοι άπλωναν τα χέρια τους προς τους θεατέςκαι συνάμα δασκαλεύανε τα παιδιά να παρακαλούν κι αυτά εκλιπαρώντας χάρη...

Πίσω από τα παιδιά και την ακολουθία τους βάδιζε ο ίδιος ο Περσέας, ντυμένος μ’ ένα φόρεμα σταχτί και με ποδήματα του τόπου του· και φαινόταν σάμπως από τη μεγάλη συμφορά να είχε θολώσει ο νους, να του είχαν σαλέψει ολωσδιόλου τα λογικά. Πλούταρχος, Αιμίλιος Παύλος, 32-34(αποσπάσματα, μτφρ. Α. Λαζάρου)"Ηταν τόση η έκταση της κλοπής,ώστε,πρίν απο την ανακάλυψη των τάφων της Βεργίνας, απο τον Μανώλη Ανδρόνικο, και αυτής ακόμη της ιερής Πόλης των Μακεδόνων, του Δίον , που ακολούθησε, απο τον Αρχαιολόγο κον Δημ.Παντερμανλή, που οι Ιστορικοί Παγκοσμίως, είχαν αρχίσει να αναρωτιούνται, αν η Μακεδονία, υπήρξε πράγματι ως ηγέτιδα δύναμη του Ελληνικού χώρου, η απλώς ήταν μιά χώρα, δημιούργημα του μύθου.

Η απογύμνωση ολόκληρων περιοχών, απο τα Καλλιτεχνήματα του κλασσικού Πολιτισμού, συνεχίστηκε "επάξια" και απο άλλους Ρωμαίους, όπως ο Φλαμινίνος, που προηγήθηκε το 197π.Χ , στις "κυνός κεφαλές", ο Μάρκος Φούλβιος Νοβιλίωρ το 189 π.Χ, μα και άλλους οπως είναι ο Καικίλιος Μέτελλος, ο Σύλλας, ο Μάρκος Αιμίλιος Σκούρος, που συνέχισαν τον Ρωμαικό "Φιλελληνισμό" τους ,που είχε σαν συνέπεια η Ρώμη να κατακλυστεί,απο έργα της Ελληνικής γλυπτικής.

Η ελλειπής και σε βάθος ερμηνεία, για αιώνες, της ψυχολογίας των Ρωμαίων, απο την μεριά της Διεθνούς επιστημονικής κοινότητας, μηδέ της Ελληνικής εξαιρουμένης, απέναντι στους κατακτημένους Ελληνες Μακεδόνες και η αρνητική συμπεριφορά των Ρωμαίων Αυτοκρατόρων τους, πρέπει να εκτιμηθεί εκ νέου καθώς δεν περιορίστηκε μόνο σε βάρος των Ελλήνων, είχε την συνέπειά του και στα μνημεία του Πολιτισμού τους, ενώ το μόνο που τους ενδιέφερε ήταν να αποσπάσουν μέρος της αίγλης τους για την δική τους προβολή και μόνο, με τα στοιχεία που συγκροτούσαν αυτόν τον Πολιτισμό.

Οι Μακεδόνες λοιπόν έχοντας βιώσει στο πετσί τους τις κατακτητικές και μειωτικές τους συμπεριφορές, για αιώνες,είναι πολύ πιθανό, να έκρυψαν τον τάφο ,στην Αμφίπολη ,με τον σημαντικό ένοικό του, κάτι που θεωρείται το πιό πιθανό, με το πέρασμα του χρόνου, που σταδιακά αναδεικνύει η σημαντική, αυτή ανασκαφή.

(του Κωστα Δελιακη συνεργάτη του "ΑΡΧΑΙΟΓΝΩΜΩΝ" )

f.b: ΚΑΣΤΑΣ ΤΑΦΟΣ ΑΜΦΙΠΟΛΗΣ ΟΜΑΔΑ ΑΛΗΘΕΙΑΣ